01-09 tm 28-09 Met zijn alle.

Vandaag krijgen we visite! Mijn vriendin Jessica komt met de camper, haar man en twee honden bij ons op de camperplaats staan. Het is zo leuk om elkaar hier te zien. Super trots laten we ons landje en huis zien. Haar man kan super goed bouwen en zijn handen gaan meteen kriebelen als hij ziet wat we allemaal moeten doen.

Wij hebben een drukke week voor de boeg, wat hopelijk de vakantiestemming niet bedrukt.

De volgende dag krijgen weer visite. Rick zijn vriendin komt langs op haar paard. Rick is een klusje aan het doen voor een buurvrouw, maar we gaan er snel even langs.

We krijgen deze week materialen geleverd voor het dak. 7 september is de grote klusdag aan ons huis en alle Nederlanders die we kennen komen helpen. We gaan het dak op de keuken maken en de oude lime uit de muren peuteren. Ook willen we de schuur voorbereiden om onze spullen in te zetten. Tim is aan het opruimen geslagen om alles kwijt te kunnen. Hij wil al een tijdje een houthok, want dan kunnen we al het hout dat uit het huis komt een goede plek geven en dat ruimt lekker op. Bas gaat hem helpen.

Op dinsdag komen alle spullen voor het dak en de isolatie van de muren.

Al het hout gaan we in de lijnzaadolie zetten zodat het beschermd is tegen vocht en beestjes.

Jessica en Bas gaan twee dagen naar de kust en wij gaan hard verder met alles in de olie zetten en voorbereiden op de klusdag. Ik wil het huis op een natuurlijke manier isoleren en opbouwen. Als isolatie platen hebben we gutex platen besteld, deze zijn voor in de keuken, voor op het dak en op de muren. In het huis gaan we de zoveel mogelijk modder en oude lime tussen de stenen krabben en dan opnieuw vullen met een lime hennep mengsel, dit mengsel isoleert en ademt. Ik haal de info veel van YouTube en ga dan verder onderzoeken of het bij ons past.

We gaan ook afscheid nemen van Knuti de cavia. Ik vind het wel mooi geweest met het oppassen. We vinden de cavia geen bal aan en we zouden twee maanden oppassen. Het weer is ook wat minder en ze heeft geen goed buitenhok. Ik heb de eigenaar geapt, maar eerst vraagt ze of ze niet nog twee maanden kan blijven, maar dat gaat echt niet bij ons buiten. Zij zoekt snel iemand anders die voor haar kan zorgen, want zelf komt ze nog niet naar Portugal terug. Ik krijg een berichtje of ik de cavia met de taxi weer naar Lissabon kan sturen.

Ik had oppasgeld moeten vragen haha. Knuti krijgt nog een laatste knuffel en dan gaat ze de taxi in. De taxichauffeur vindt haar super cute, dus dat wordt vast gezellig haha.

Bas en Jessica zijn ook weer onderweg onze kant op. Ze gaan nog even op avontuur voor ons, want ik had een mooie voordeur gezien in een kustplaats waar zij zijn en Bas zag het wel zitten om die op te halen met de camper. Het is natuurlijk in een super krap straatje.

Bas en Tim gaan meteen aan de slag als Bas terug is. De muurplaten moeten op de betonnen ring geplaatst worden voordat ze morgen het dak erop gaan plaatsen. Het is zo fijn om Bas erbij te hebben en hier niet zolang over na te hoeven denken.

Ook de hennep wordt nog even bezorgd. Alles staat klaar en het plan is gemaakt. Wij zijn klaar voor de klusdag!

We krijgen tussendoor ook nog onverwacht visite van onze vriend Ronnie. Hij is toevallig in de buurt en waait even aan. Dan voelt de wereld even heel klein als een goede vriend even aan komt waaien. Het is een heerlijk gevoel en zo fijn om elkaar even te zien. Zo jammer dat we geen foto hebben gemaakt.

We zijn een beetje huiverig voor de klusdag, want er komen zoveel mensen helpen, dat we bang zijn elkaar in de weg te lopen. Jessica zorgt voor de lunch.

Na super veel vragen beantwoorden, super hard werken en heel veel heen en weer lopen zit het dak erop, zijn de muren bijna kaal en is de schuur leeg. Wow wat een werk hebben we verzet met zijn alle. We hebben ons dak dicht voor de herfst!!!!

We hebben wel een dagje bijkomen verdiend.

Maandag hebben wij een afspraak met een sollicitator, dit zijn regelaars in Portugal. Een soort voorstadium van een advocaat. Iets aan de electra van het huis klopt niet. We hebben nog nooit een rekening gezien en zware apparaten werken niet. Tim heeft geprobeerd om dit zelf te regelen, maar het maakte geen verschil. De sollicitator gaat het voor ons uitzoeken. Ze doet dit waar we bijzitten en het duurt vreselijk lang. Onze rekeningen zijn wel betaald maar het omzetten naar ons is niet 100% gelukt. We denken dat de oude eigenaresse ze heeft betaald. Wij willen de elektra graag buiten hebben en ze legt uit dat dat ook verplicht is in Portugal. Er moeten twee kasten in de muur komen. Het elektra bedrijf kan er dan altijd bij voor onderhoudt en ze kunnen je afsluiten als je de rekeningen niet betaald. Dat laatste doen ze meteen als je je rekening niet betaald.

Als we terug komen bij ons huis dan heeft Bas de dakpannen er al opgelegd. Whoop whoop!

Ronnie komt nog een keer langs voor een borreltje. Elkaar weer gedag zeggen vind ik dan toch lastig. Je weet nooit hoe lang het duurt tot je elkaar weer ziet. Dag lieverd!

De elektra man komt langs die de sollicitator geregeld heeft. Het is een beetje handen en voeten werk om elkaar te begrijpen en als hij een foto op zijn telefoon wil laten zien, komt er een wulpse, schaars geklede dame in beeld. Oh oh hahaha oh oh en hij scrolt snel verder. Tim wil vragen of zijn vrienden hem dat gestuurd hebben en hij antwoord dat ze geen vrienden zijn haha, miscommunicatie. We lachen erom en hij gaat verder met uitleggen.

Deze klus hadden we er even niet bij bedacht. We willen lekker aan het huis klussen. Niet nog meer slopen. Tim gaat de muur te lijf met een slijptol, maar het gaat vreselijk langzaam. Als Bas terug is, helpt hij ook nog even mee, maar het is echt een waardeloze klus. Na het eerste gat sturen we de elektricien of hij zelf het tweede gat kan regelen.

Dan is de laatste dag met Jessica en Bas aangebroken. Wat was het fijn om visite te hebben. Samen eten, chille en bouwen en heel veel gezelligheid. Met een beetje buikpijn nemen we afscheid. Bedankt voor jullie hulp en gezelligheid.

We rommelen samen weer aan het dak. Alle randen moeten afgewerkt worden en je kan hier niet even Trespa platen halen. We gaan het proberen met betonplaten en aluminium afwerkranden. We gaan alles bestellen.

Ondertussen staat Portugal ineens op zijn kop. Overal onstaan branden. De brandweer in Portugal is sterk onderbezet en ze krijgen geen financiële steun van de regering. Met gemeentelijke steun en door sponsering moeten ze aan hun spullen komen. Niet te begrijpen als bedenkt dat er ieder jaar grote branden zijn. Het is ook heel opvallend dat er ineens overal branden zijn. Je hoort veel mensen erover dat de branden aangestoken worden. De droogte en de wind zijn perfect om de branden snel groot te maken. Er breekt een grote brand uit bij Coimbra. De rook trekt onze kant op.

De rooklucht is echt smerig, maar gelukkig voor ons, trekt de brand de andere kant op en zitten we voorlopig veilig. De blus helicopters vliegen over om overal water vandaan te halen. De branden duren een week en dan krimpt het snel weer in we hebben drie dagen flinke rook overlast gehad, maar er is niets dichtbij gekomen. Dit filmpje komt langs van iemand die naar Coimbra rijdt, dit is 25 minuten rijden bij ons vandaan.

Wij hebben ondertussen aan het isoleren van de keukenmuren gewerkt en het plaatsen van de elektra. Hiervoor moet ik vast goed bedenken hoe de keuken gaat worden. Dat is best lastig, maar ik heb een redelijk keukenplan in mijn hoofd. Het stopcontact voor de afzuigkap zorgt voor kopzorgen, want waar gaat die komen?

Met de kleine blue gaat het heel goed. Hij denkt dat Fea zijn mammie is en sabbelt in haar nek, wat kleine zuigzoentjes achterlaat. We merken ook dat Poek heel blij is met een klein broertje. Poek verveelt zich snel in zijn eentje. Sikkie en Lientje willen niet met hem spelen en hij valt ons soms aan. Nu wil hij met Blue spelen, maar die is nog net iets te klein. Toch denken we dat ze een goede combi zijn en het voor Poek super fijn is om een maatje te hebben. Dit betekend dat Blue mag blijven en in de volksmond heet hij Muis.

Het leerproject van de kinderen is weer begonnen en als de branden geblust zijn dan gaan we even wat spullen kopen in Coimbra.

Het is wel fijn klussen als de kinderen overdag de hort op zijn. We plannen een flinke rit, want ik heb een wasmachine te koop zien staan op facebook. Een Nederlands stel hebben een gemeubileerd vakantiehuis gekocht. Er staat ook een wasmachine die nog zo goed als nieuw is en wij mogen hem voor €175,- overnemen.

Na twee jaar wasserettes, mag ik het weer zelf doen. Dat is toch echt wel heerlijk. Ik heb nog wasmiddel van twee jaar geleden en het ruikt nog heerlijk. Ons eigen luchtje weer aan de was.

We zitten in een lekkere klusflow. Ik heb een filmpje van de isolatie in de keuken.

Ik ben tussendoor ook een laminaatvloer aan het leggen in de caravan, die voeg ik binnenkort toe op youtube.

Ik krijg een appje van een vriendin, haar buren hebben de oude houten ramen eruit gehaald en die mogen we op komen halen als we willen. We gaan meteen even langs. Er ligt ook nog een oude ceramische gootsteen en die past straks wel in de badkamer. Die mogen we ook meenemen en omdat we niet kunnen zien welke ramen bij elkaar horen, nemen we ze allemaal maar mee. We zien wel wat we met de rest gaan doen. Thuis bij het uitladen gaat het mis. Ik wil de wasbak naar de schuur brengen en als ik naar achteren loop dan zie ik niet dat de oude gevulde fles wijn, die we als deurstop gebruiken in het midden van het pad staat. Ik struikel erover, zet nog vier stappen en klap dan naar voren op mijn knieën en handen. De wasbak ligt versplintert om me heen. Ik geef een gil, want ik voelde het vel van knieën afschrapen en mijn handen beginnen te bloeden. Tim hijst me omhoog en we lopen naar het kraantje. Mijn handen, voeten en knieën bloeden en het doet pijn! Tim begint alles schoon te maken om te zien wat de schade is en ik sta te snotteren en te shaken. Ik heb vier scheurtjes in mijn handen. Beide knieën kapot en mijn linker grote teen heeft een gaatje.

Tim doet hechtpleisters op mijn handen en mijn knieën laten we even drogen aan de lucht. Rechts is wel echt een diepe schaaf en mijn linker grote teen doet knijter veel pijn.

We zouden naar de kermis gaan in Penela, maar Tim gaat nu alleen met de kinderen. Ik kan geen stap meer verzetten.

Ik doe voorlopig even helemaal niets.