Het gaat niet helemaal goed met filmpjes toevoegen in mijn blog. Eerst kon ik de link toevoegen, maar zodra ik dat nu doe, dan stopt alles met functioneren en kan ik niets meer aanpassen. Ook lukt het nog niet om notificaties te sturen. Komt allemaal vast weer goed. Ik ga nu eerst maar verder waar de vorige blog stopte.
Zaterdag 18 mei is het dan eindelijk eens tijd om de dichtstbijzijnde Nederlandse snackbar te bezoeken, want wat lusten wij graag een frikandel of kroketje en een lekker bord patat. Het is alleen wel 45 minuten rijden. Het is aardig te combineren met een boodschap in Coimbra en eventueel zou doorrijden naar het strand ook een optie zijn, maar daar hebben we vandaag geen zin in. We eten ons lekker helemaal vol aan de snacks en de friet en dan rijden we weer naar huis. Het toch wel een takke eind rijden voor een Nederlandse snack.
Op Instagram ben ik de zaairol tegengekomen. Het is een stuk schuimplastic met een laag aarde die je oprolt en dan zaai je je zaden erin. Het neemt weinig ruimte in beslag en de zaden hebben goed te ruimte om diep te wortelen. Ik heb het ook geprobeerd. Het werkte super fijn.
Nu het dak van de keuken eraf is, kunnen we een doorgang van de keuken naar de woonkamer gaan maken. We moeten door een muur van echte stenen heen van 60cm dik. We zijn al gewaarschuwd dat het een rotklus is.
Het begin is er. Het is inderdaad een hele klus. De muren zijn gebouwd met stenen en klei. De klei is nu droog en veeg je er zo tussenuit. Het is moeilijk voor te stellen dat die muren zolang blijven staan. We herkennen een patroon van een laag grote stenen en dan een laag kleine en veel kleine stenen om alles op te vullen. De grote stenen zijn niet te tillen. We vragen ons af hoe ze die er ooit op hebben gekregen. De gemiddelde Portugees is niet groot, maar blijkbaar wel heel sterk. Wij moeten een constructie bedenken om die stenen naar beneden te krijgen. We zetten twee palen schuin, net onder de steen en laten de steen dan over die palen naar beneden glijden. Dat glijden is meer vallen en op hoop van zegen niet op onze voeten of door de vloer heen. Vervolgens duwt Tim de stenen de keuken uit en voor het trapje af en verder krijgt hij ze even niet. We hebben nu dus een stenen verzameling voor de deur.
21 mei komt de graafmachine met machinist. We gaan aan onze camperplaats beginnen!!!! Spannend.
Eerst moeten er nog een paar eucalyptus bomen gerooid worden. Een vriend van Tim komt dat doen.
Toen we vorig jaar bij een Belgisch gezin waren hier in Portugal, toen vertelde die man, dat als je met eucalyptus wil bouwen dan moet je ze pellen. Als je de barst op de boom laat dan gaan er beestjes onder zitten. Het pellen moet binnen 24 uur gebeuren en als ik vraag hoe dat dan moet dan zegt hij dat je er met een hamer op moet slaan en dan trek je hem er zo vanaf. Dit gaan we dus even proberen en ik heb er natuurlijk een filmpje van: De eerste Eucalyptus gaat om en wordt gepeld.
Als de bomen weg zijn dan is het tijd voor de graver.
Terwijl ze boven aan het graven zijn, gaan Tim en ik die opening in de muur verder maken. Het idee was een deuropening van 90cm, maar we kunnen natuurlijk niet even onze weg door de stenen heen hakken. We besluiten gewoon weg te breken wat lukt, tot we een mooie opening hebben. We krijgen een soort v als vorm. We gaan de schuine muur dan weer terug opbouwen met limecement en stenen. Ik heb een filmpje gemaakt van onze vorderingen: De vorderingen in de keuken.
Tussendoor lopen we af en toe naar boven. Daar gaat het minder goed, want er zit een stronk van een eucalyptus in de weg. De mannen zijn erachter dat de boom op een rots is gegroeid en waarschijnlijk is de penwortel door de rots heen gegaan. Er is met geen geen mogelijkheid beweging in te krijgen.
De mensen met land hebben er ook altijd bomen op staan en veel is dat dan de eucalyptus. De eucalyptus is geen inheemse boom, maar doet het hier gewoon erg goed. Iemand is er ooit mee begonnen om papier te produceren en velen zijn hem gevolgd. De eucalyptus wordt gehouden voor zijn hout voor papier of als bouwhout. De boom groeit snel en recht omhoog. Iedere 10 jaar hadden de mensen zo een extra inkomen. Na het kappen van de eerste boom, lieten ze de stronk staan en die vormde dan rond de vier nieuwe bomen en tien jaar later doen ze dat nog eens. Hierdoor krijg je natuurlijk een enorme stronk. Bij de echte eucalyptus plantages gaat na drie keer kappen de stronk eruit en planten ze nieuwe bomen. Hoe de kleine boeren de stronk eruit haalde, weten we even niet. Ik zeg, de fik erin, maar we mogen na half mei geen open vuur meer maken.
We zeggen tegen de gravers dat ze de stronk maar moeten laten zitten en verder kunnen gaan met graven, want dat staat nu al een tijdje stil. We hebben een beetje pech, want er is nog zo een grote stronk, maar die zit gelukkig meer aan de zijkant. De maan en zijn aan het eind van de dag helaas nog niet klaar, maar woensdagochtend komt hij ook nog even graven.
Ons plan verder: de steenkorvenwand die ik bedacht en besteld heb, die is nooit aangekomen. Ze kunnen ons adres niet vinden. Nu was ons door de graver ook verteld dat we enorm veel grond over zouden hebben, maar eigenlijk valt dat behoorlijk tegen. We hebben te kort en zeker als we de wand willen plaatsen waar ik hem eerst bedacht had. We besluiten de want twee meter naar voren te halen en dan hebben we ook geen 15 meter nodig. Of tenminste niet als één lange muur. Er komt nu een muur van 8 meter en aan de andere kant één van 4,5 meter, dan blijft er nog een stuk open, maar dat gaan we later even verzinnen. Tim gaat eerst met bijl proberen de grote stam korter te hakken. We laten het onderste stuk dan maar zitten, maar er moet wel 30 cm vanaf. We hebben die vriend met kettingzaag wel gevraagd, maar kettingzagen houden helaas niet van zanderige boomstronken.
Het kost Tim drie dagen zagen! Ondertussen krijgen we van iemand twee grote ladingen puin. De nieuwe steenkorven zijn besteld en we verplaatsen ons eigen puin naar boven.
En dan gooien we het er boven weer uit. Ons land loopt best een stukje steil omhoog, dus met een emmer omhoog lopen is echt geen doen.
Het is deze week bloedheet en de kinderen hebben vrij van school. Deze week passen we weer op een huis, dit hebben we in februari ook gedaan en dit huis is nog geen vijf minuten lopen van ons eigen huis. Op dit adres laat ik ook de nieuwe steenkorven bestelling komen.
Nu we in het huis zitten en met de hitte gaat het klussen iets langzamer. De camper hebben we in de tuin gezet en dat betekend dat we de tuin van Phil en Siobhan verlaten hebben, want na deze week gaan we hopelijk naar onze eigen plek. Het voelde gek om weg te gaan, we hebben daar af en aan toch bijna een acht maanden gestaan. We zijn Phil en Siobhan heel dankbaar dat ze ons zolang in hun tuin wilde hebben.
Rick heeft op woensdag ineens een gekke vlek en op donderdag verschijnen er blaren op. Hij heeft kleine vlekjes op zijn borst en een vlek onder zijn neus. Ik ga even rondvragen of iemand het herkent. We hebben hier een Nederlandse huisarts en iemand die jaren in een oerwoud heeft geleefd. Beide zeggen ze dat het vlekken zijn van plantensap. Vermoedelijk van een berenklauw, maar Rick heeft alleen maar non stop in het zwembad gelegen. Met Google komende erachter dat er best een lijst planten is, waarvan het sap in de zon een reactie kan veroorzaken. In de avond loopt Tim met de jongens en de hond een rondje in het donker. Ik denk dat hij dinsdagavond iets geplukt heeft of een tak afgebroken. Hierdoor werd het woensdag een vlek en donderdag onstaan de blaren. Hij heeft er gelukkig niet super veel pijn van, maar het is super naar. Zeker als op vrijdag de blaar op zijn hand barst.
Op woensdag wordt het eerste deel van de steenkorven bezorgd. Zonder problemen kunnen ze deze straat in Tola dus wel vinden. We hebben ze nu in ieder geval.
We hebben nog een akkefietje met het zwembad. Na drie dagen begon het water er melkachtig uit te zien. Ik had een foto gestuurd naar de eigenaar of we iets konden doen. Hij zei van niet. Het kwam door het spelen en zou wel weer bezinken. Dat deed het alleen niet en na nog twee dagen zag het water er niet uit en viel het ons op, dat er nooit een pomp draaide. We keken dus even bij de pomp, zagen de aan knop en zette hem aan. Na een uurtje was het water weer helder, dus deden we dat iedere avond. Op zaterdag krijgen we een appje of we het naar ons zin hebben en ik stuur even een zwembad foto voor de leuk. Hij merkt op dat het zwembad er schoon uitziet en vraagt of we de pomp gebruiken. Hij zegt dat dat niet kan want daar heb je goede instructies voor nodig, zoals het water niet op pijl blijven en de skimmer moet geleegd worden. Toevallig had ik net gezien dat we het water bij moesten vullen en de skimmer maak ik meteen even schoon. Appeltje eitje. Terwijl ik de kraan van het zwembad open draai. Ik vind deze app instructie eigenlijk al duidelijk genoeg, maar als ik even later weer op mijn telefoon kijk dan zie ik dat zijn vrouw compleet los is gegaan over hoe dom en onverantwoord we wel niet zijn door zomaar een pomp aan te zetten. Nu hebben we waarschijnlijk de pomp kapot gemaakt en die is ontzettend kostbaar en anders hebben we in ieder geval de levensduur van de pomp verkort. Tim reageerd nog dat we hem alleen maar drie keer een uur hebben laten draaien en dat een pomp van dit formaat en volledig geïnstalleerd toch wel iets moet kunnen hebben. Er volgt nog een relaas en Tim vraagt of het niet beter is om het er even over te hebben als ze terug zijn en hij beloofd dat we de pomp niet meer gebruiken. Door dit stomme berichtje is gelijk alle housesitting pret verdwenen. Neem je hond de volgende keer lekker mee zeggen we tegen elkaar. Nog twee nachtjes en dan is het gelukkig weer klaar. Lekker irritant dat je een gezin met prachtig weer in je huis met zwembad laat en dan kan het eigenlijk niet gebruikt worden. Er zit gewoon een timer op die pomp, dus als ze dat geregeld hadden met een kleine instructie dan was er niets aan de hand geweest. Volgende vakantie: mij niet bellen!
De jongens hebben een sleepovers dus zondag maken we het huis leeg en ruimen we alles op terwijl Fea met twee vriendinnen lekker in het zwembad speelt. We hebben zin om naar ons eigen land te gaan!
En maandag is het dan ook echt zo ver: We rijden naar ons land toe!
Altijd zo jammer als dat zo afloopt. Waarom hebben ze geen gebruiksaanwijzing achter gelaten voor t zwembad! Pfffff
Maar wat werken jullie enorm hard zeg!!! Respect!