19-01 tm 11-02 House-sitting.

Ik heb wat bedacht, ik ga niet meer over landen of huizen praten tot we iets gekocht hebben, want wat een gezeur is het allemaal. Er staat zo ontzettend veel leeg hier en zoveel ruïnes en ongebruikte stukken land. Je zou denken dat mensen blij zouden zijn dat iemand het weer wil gebruiken, maar de Portugese kunnen er gewoon niet mee om gaan. We kennen ook de verhalen van de vochtproblemen in de huizen, maar ondertussen hebben we ze ook overal zelf gezien en gevoeld. De huizen zijn heel kil en zeker nu we in het huis van Phil en Siobhan zitten merken we het extra goed. Hun keuken heeft geen verwarming en 10 maanden van het jaar, maakt dat ook niet veel uit. In december en januari mis je het enorm. Het is ijskoud in de keuken, dus even lekker gaan koken of een taart bakken ga je niet doen. In de keuken zit een bijkeuken met wasmachine en toilet. De muren van het toilet zijn betegeld en al het vocht van de keuken condenseert in het toilet. De muren en vloer zijn zeiknat. Vochtplekken vind je overal in het huis. Dit is een goed gerenoveerd huis, maar alles is van cement, gips en keramiek. Het vocht kan dus nergens heen. Dit zien we eigenlijk in veel huizen terug. Het gevolg is een slecht te verwarmen huis en overal schimmelplekken. De Portugese hebben echt slechte bouwskills. Goed verwarmen en op iedere kamer een ontvochtiger is het enige wat werkt.

Het moet maar weer snel mooi weer worden hier en dat doet het gelukkig ook. Vrijdag hebben we alweer aardig weer en krijgen we visite van Denise en Frank (#olifantenavonturen). Zij zijn hier in de omgeving ook een huis aan het zoeken en ik zag ze bij de treepark staan. Ik herkende de camper, want we hebben samen gestaan op ons allereerste plekje in Noord Portugal, op de kerstplek en later nog eens in de Tabernas woestijn in Spanje. Bij onze eerste ontmoeting was hun jongste 4 maanden en nu dus alweer een jaar ouder.  Het begint al een lekker ondeugende peuter te worden.

Na de koffie gaan ze weer op pad en wij gaan lekker naar buiten de zon in. Die mis je ineens, als je in een huis zit. Buiten is het zelfs lekkerder dan binnen. De zon is ook meteen goed warm en stopt zeker een week niet met schijnen. Vanavond hebben de jongens Daan en Eline te logeren, dat is ook super fijn als je even een huis hebt. Ze spelen verstoppertje in het grote huis en ik kruip lekker mijn camper in om in stilte te gaan slapen.

Zaterdag zit ik al snel in een topje op het terras in de zon. Nu de zon weer schijnt betekend het dat het huis ook weer volop stroom heeft. Alle was kan gewassen worden. De oven wordt gebruikt en de frituurpan gaat aan! We bakken onze eigen frietjes en kroketjes. In Portugal zijn allemaal verschillende smaken kroketjes te koop en we gaan er eens een paar proeven. We hebben ook een supermarkt die broodjes verkoop die op witte bolletjes lijken. De korst is iets knapperiger. Het wordt een heerlijk broodje kroket met frietjes en mayo (de Lidl mayo is hetzelfde als in Nederland). We kunnen nog even vol genieten van het huis, nu er genoeg zonneenergie is en het niet zo koud is.

Phil en Siobhan zouden dinsdag thuiskomen, maar ze hebben zich vergist en komen woensdag pas thuis. Ze hadden 20:00uur gezegd. Wij zijn dus snel alles aan het opruimen. Ook had ik beloofd een pan soep voor ze klaar te hebben staan. Ze hebben een portugese schoonmaakster (we verstaan elkaar niet helaas), dus poetsen hoeft niet, want zij is er nu ook. Het meeste van onze spullen hebben we al terug in de camper gestopt. Alleen de laatste dingen uit de koelkast nog en Lizzy, maar eerst willen we zelf eten. Tim en ik eten ook soep en de jongens eten hamburgers en ik heb een koolsalade gemaakt. Om 18:00uur gaat de schoonmaakster altijd weg, maar ze blijft nu nog vanalles doen en ik wil gaan eten om daarna de laatste dingen te doen, dus ik denk dan nu eerst Lizzy  terug de camper in. Het is een beetje hectisch en dan ineens staan Phil, Siobhan en Rosie en Cody midden in de hectiek. Hi, we are home! Ah, jeetje ehhh, nu weet ik het even niet meer. De schoonmaakster is toch ineens klaar en weg. Zullen we dan maar gaan eten nu?  Phil en Siobhan vinden dat een top idee, dus ik dek de tafel en we schuiven eerst maar even met zijn alle aan. Zo kunnen gelijk alle verhalen even vertelt worden. Na het eten pakken we onze laatste spullen en Lizzy op en gaan we de camper in. Ook home Sweet Home for ons.

Donderdag vertelt Max ons dat Rick verkering heeft met Eline. Ah, die twee zijn zo schattig samen. We hadden al gezien dat ze wel erg knus tegen elkaar aan op de bank zaten. Rick vond het niet zo nodig om te vertellen, want dan gaan we altijd van die flauwe grapjes smaken. Tim en ik zullen dat nooit doen natuurlijk, hoe komt hij daar nou bij? Maar ik zeg hem dat hij bij het volgende slaapfeestje maar wat condooms mee moet nemen hahahaha.

Zaterdag is het klusdag op school. Of eigenlijk op het terrein van school. Er moet flink gesnoeid worden. Ook de cobbuilding heeft nog een laatste hoekje cob nodig en een paar bomen moeten eraan geloven. Toevallig hebben alle Hollandse ouders zich opgegeven. Super gezellig.

Het schoolproject had om foto’s gevraagd voor hun inschrijving bij de Amerikaanse online school.

Wat een heerlijke koppies.

De komende dagen zijn we druk. De camper moet in maart gekeurd worden en er is een motorstoring, hij start niet lekker vlot en de handrem werkt niet lekker. We moeten dus opzoek naar een garage. We hadden er al één gevonden, maar die wil dat we de camper een week bij hem neerzetten. Hij heeft er geen zin in als dat niet kan. Tim gaat dus rond bellen. Ik ben ondertussen een haakpatroon aan het vertalen. Ik heb bedacht dat ik met handvaardigheidles, de kinderen ga leren haken. Ik had alleen nog niet bedacht dat een Engels patroon anders is als een Amerikaans patroon en ik zelf de vertaling ook niet zomaar ken. Uiteindelijk vind ik een Amerikaans patroon van een eendje en zelf heb ik een Nederlands patroon van bijna hetzelfde eendje. Na even puzzelen kan ik het Amerikaanse patroon aanpassen tot het hetzelde is als het Nederlandse patroon. Zo moet het denk ik wel gaan lukken. En Tim is het gelukt om een garage te vinden. Volgende week maandag moet de camper er heen. Geen idee hoe we dat gaan doen.

Voor de les van woensdag wil ik graag een voorbeeld eendje hebben, dus ik haak even flink door. Ik ben helaas geen snelle haakster en ik heb het ook al een tijdje niet gedaan. Terwijl ik het eendje wil haken moet ik ook even oefenen met paarden tekenen. Mijn tekenclubje wil graag een paard leren tekenen en heel eerlijk gezegd, ik teken nooit paarden. Dus ik haak en teken door elkaar heen. Als ik zo door ga dan heb ik straks een eend met vier benen getekend en een paard met een snavel gehaakt haha.

De haakles op school is een fiasco. De kinderen willen wel graag, maar het is toch erg lastig om het aan 10 kinderen tegelijk uit te leggen. Ook hebben we goedkope wol van de chinashop en tussen de haakprobeersels kan ik zelf ook geen steken terug vinden. We zijn wel weer een uurtje lekker bezig geweest. Vandaag ben ik een uurtje extra gevraagd voor de jongste groep omdat een lerares ziek is. Met deze groep ga ik gezellig schilderen en het uur is zo voorbij.

De tekenles is zo leuk om te doen. De meiden doen super hun best.

Met Feetje ben ik de boeken van Dummie die mummie aan het lezen en als Feetje moet tandenpoetsen, dan blijft ze superlang in de badkamer.

Vrijdag op zaterdag gaan de Nederlandse tieners weer allemaal bij elkaar logeren en vanaf de logeerpartij hebben Rick en Max een bioscoop feestje van Cody zijn verjaardag. Ze zijn zo gaar als wat, maar het lukt ze om tijdens de film wakker te blijven. Wij zijn in het winkelcentrum rond de bioscoop gebleven om ze na de film weer op te kunnen halen. Fea kan daar lekker spelen in een klimding.

Op weg naar huis valt Rick in de auto al in slaap en thuis rolt hij meteen zijn bed in. Gelukkig hebben we de hele zondag om niets te doen. Het niets doen begint Tim wel een beetje hoog te zitten. We willen super graag aan de slag met iets. Ik kan veel tijd in de les voorbereidingen steken, maar Tim heeft niets. Hij begint het hier en daar ook rond te roepen dat hij mee kan helpen met klussen in en rond andermans huizen. Hij heeft laatst geholpen bij Sils dak met dakpannen sjouwen en de dakdekker heeft gevraagd of hij Tim mag bellen als hij hulp nodig heeft. Een andere bouwer heeft nu ook Tims nummer. We zijn benieuwd wanneer hij gebeld gaat worden.

Ondertussen is het maandag 29 januari en we hebben een prachtige lente week. We doen niet zoveel tot Tim’s frustratie.  Het mooie weer werkt wel mee, want dat zorgt ervoor dat we veel buiten kunnen zijn. Ik probeer nog een les te haken. Ik laat de helft weven, zodat ik een kleinere groep heb, maar het gaat ze echt niet lukken. Haken schrappen we van het menu.

Ik zap de week even door naar maandag 5 februari, de camper moet naar de garage. We gooien eerst de katten eruit. Die kunnen in de tuin bij de aanhanger blijven. Bij de garage leggen we uit dat de camper ons huis is en dat we hem vanavond echt weer nodig hebben. We kunnen eerst even in het huis van Phil en Siobhan. Zij zijn de hele ochtend niet thuis en ik mocht een was aanzetten. Het is alleen zo heerlijk zonnig buiten en binnen is het ijskoud. Ook zijn de katten totaal van slag. We gaan dus buiten zitten waar de camper stond met de auto open en de katten om ons heen. Misschien willen ze dan in de auto zitten. 

Eigenlijk is het een heel gedoe zo zonder camper. We hebben even boodschappen gedaan, maar kunnen ze niet opruimen. De katten kunnen ook geen rust vinden en wij ook niet. Hopelijk hebben ze alles aan de camper kunnen regelen. Tim apt om 17:00 even of ze toevallig al klaar zijn. Hij krijgt een app terug dat ze om 17:30 wel klaar zijn. Wij dus stipt op tijd daar en we zien nog iemand druk met de camper bezig. Een man komt vertellen wat ze gedaan hebben. De camper start al een tijdje niet lekker en ze hebben iets schoon gemaakt. Ze hebben een uur aan de camper gewerkt. Ik heb dus de hele dag buiten gezeten omdat zij er van 5 tot 6 aan gewerkt hebben, want we moeten wel een half uur wachten tot die man klaar is @#*”&!. Hij vraagt wanneer we de camper weer kunnen brengen voor de rest. Ik roep snel volgende week want dan mogen we 5 dagen op het huis van een ander Engels gezin passen, dan hoeven we niet buiten te zitten, want er komt weer slechter weer aan. Nu klinkt dit gesprek best soepel, maar de man van de garage spreekt nauwelijks Engels. Het is dus meer handen, voeten en Google Translate werk. Volgende week maandag heeft hij geen tijd voor de camper en dinsdag is het carnaval en zijn ze gesloten, dan houden we de woensdag en donderdag over, want daarna moeten we het huis alweer uit. We spreken de woensdag af.

Tim is gevraagd door de dakdekker om te komen helpen met dakpannen sjouwen, zodra die geleverd worden. Het is even afwachten wanneer dat is. Ook is hij gevraagd om te helpen in de tuin van Phil en Siobhan. Zij gaan de oprit een upgrade geven. Ook hier is nog geen datum bekend. We mogen bij Phil en Siobhan in de tuin blijven staan tot we gekeurd zijn. De weg naar het grote land is erg slecht en nog erg nat, dus we durven daar niet heen te gaan, terwijl we weten dat we snel weer weg moeten. We gaan nu eerst op zaterdag richting het huis van het andere Engelse gezin. We mogen daar in de tuin staan voor het oppassen, maar helaas komen we het gras in de tuin niet op door de regen, want dat heeft het de afgelopen dagen flink gedaan. We kunnen de camper gelukkig aan de overkant van de weg zetten, naast de tuin.

Zondag gaat het gezin weg en trekken we het huis in. Tim Fea en ik zullen weer in de camper slapen. Rick en Max slapen in het huis. Dit huis voelt best aangenaam. Ze heeft uitgelegd dat ze bijna altijd de ontvochtigers aan hebben staan. Dit hij heeft ook goede centrale verwarming en stroom van het net. Dit betekend wasjes draaien en ovengerecht. ’s Middag kan ik even naar onze opslag en daar ga ik mijn zadendoos en potloden doos zoeken.

Wij gaan even vol in de relaxstand. Het regent en we hebben een lekker huis. De voetjes omhoog en een filmpie aan! Adios Amigos.