Sluit je ogen is en zoek is vastigheid onder je voeten? Adem is diep in en uit. Pak even een moment helemaal voor jezelf. Je mag je eigen leven maken. Je mag het even helemaal doen zoals jij het wilt. Wat zou je kiezen? Wat zou jij doen? Wie zou er bij je zijn? In je hoofd ben je helemaal vrij om te doen en te beleven wat je wilt. Het geeft je een beeld van je eigen hartenwens, want heel diep van binnen weet je wat goed voor je is. Je weet wat jij nu echt nodig hebt. Laat jezelf er even goed naar kijken en van genieten. Misschien zijn een deel van deze wensen al een tijdje in je leven, maar zie je ze nu pas? Of je ziet ineens dat ze om de hoek staan, maar je was vergeten om die kant op te kijken. Vind je het moeilijk om te dromen? Kan je zonder grenzen bedenken wat je wilt? Of kwam je iemand tegen die er niet meer is? Wat wil deze persoon je dan vertellen? Wat heeft deze persoon jou gegeven? Kan je dankbaar zijn voor de tijd die jullie samen hadden? Of de lessen die je van hem of haar hebt geleerd?
Even dromen over wat jij zou willen, kan enorm verhelderend zijn. Dit soort dromen noemen we een visualisatie. Via een visualisatie kan je tot de ontdekking komen wat je graag zou willen. Het is een soort gesprek met je hart. Het fijnst is het als iemand anders je door de visualisatie heen helpt. Een coach kan je helpen met visualiseren, deze houdt de weg voor je in het zicht, zodat je niet in de langgekoesterde vijver blijft dwalen. Na de visualisatie kan je vertellen wat je gezien hebt. Samen kijk je dan even wat je zag en waar het voor stond. Je kan tot inzichten komen die je verder helpen. Wat wil je precies, wat heb je nodig om dit te bereiken. Hoe ver ben je al op de juiste weg? Misschien kan je een plan maken om gerichter naar je droom toe te leven.
Zelf heb ik ook een droom. Ik droom van een gezellig huisje met een enorm stuk land er omheen. Er komt een leuke knutselschuur op te staan, omdat ik heel erg geloof dat werken met je handen heel helend kan werken. Dit kan met hout, klei, papier en alles wat je kan verzinnen. Iedereen heeft de kracht in zijn handen om dingen te creëren. Er komt een prachtige buitenkeuken omdat samen koken en eten enorm verbindt. Er komt een grote moestuin met voedselbos, want ik geloof dat je eigen eten verbouwen bijdraagt en een betere gezondheid. Het fysieke werk is goed voor je lichaam en eigen verbouwde groente smaakt zo machtig lekker. Er komt een bloemen tuin om te relaxen, een waterstroompje om je voeten te koelen en er lopen een aantal dieren rond.
Er is ruimte voor gezinnen om even bij mij, bij te komen. Ze hebben even de ruimte nodig om weer tot elkaar te komen. Iedereen was te veel bezig met zijn eigen ding en als er tijd is voor family time, dan heeft iedereen een scherm voor zijn gezicht. Ik zie frustratie bij alle 4, vader is boos, want niemand luistert naar hem, iedereen loopt hem in de weg en nu moet hij ook nog is mijn zijn voeten in de modder gaan staan. De kinderen zijn verschrikt. De wifi van hun telefoons is weggevallen. Waar zijn ze eigenlijk, wat komen ze doen? Ze liepen eigenlijk zonder verder na te denken achter hun mopperende vader aan. De moeder die rent er omheen. Ze houdt alles schoon. Gooit er hier en daar een broodje in. Blust de hele dag brandjes en probeerde ook nog haar eigen haar in de plooi te houden. Hier is werk aan de winkel. Ik heb er zin in!
We beginnen even met wennen aan de omgeving. Ze krijgen een eigen huisje aangewezen. Ze zijn niet heel enthousiast, want het is een klein hok met 4 matrassen en een berg rommel naast het huisje en meer niet. Kan ik dat niet opruimen, vraagt de vader? Dat komt nog, zeg ik. We eten de eerste dagen gezamenlijk bij de buitenkeuken. Ze gaan aan het werk met elkaar. Eerst fysiek met hout en samen maken ze 4 bedden voor in het huisje. Ze maken weer contact met zichzelf en met de aarde. Ze komen elkaar weer tegen tijdens het werken en merken dat ze elkaar nodig hebben. Dat ze elkaar kunnen helpen en ontzettend veel van elkaar kunnen leren. Ik mag meekijken en af en toe stuur ik ze bij op het pad dat ze samen op zijn gegaan. Terwijl ze bezig zijn in de moestuin, ter voorbereiding van het avondeten, vraag ik of ze al naar de berg rommel naast hun huisje hebben gekeken. Nee, zeg de vader, dat is toch gewoon rommel? Ik vraag of ze er is goed naar willen kijken met zijn vieren en dat doen ze. Er liggen losse stukken hout, houten palen, losse planken, stukken touw, ijzeren stokken, wat gereedschap een ijzeren pot? Ik hoor ze de hele middag druk in de weer. De kinderen helpen hun ouders en de ouders helpen hun kinderen. De vader fluit een liedje. Het klinkt mooi en gezellig en einde van de middag kijk ik om het hoekje. Ik ruik een vuurtje en soep.
Ja hoor, het is weer gelukt. Ze hebben ontdekt dat alle lossen onderdelen samen een tafel en 4 stoelen vormen en dat ze het samen allemaal in elkaar konden zetten. Ze konden een kampvuur maken met een driepoot erboven. In de mand met eten zaten genoeg ingrediënten voor een soep en brood. De ijzeren pot met soep pruttelt boven een vuurtje en de kinderen roosteren het deeg op de uiteindes van een stok in het vuurtje. Ze zijn tevreden met wat ze gemaakt hebben en ik geef ze nog een doos met wat spellen erin. Iedereen is enthousiast, vanavond is het family time. Ze genieten nog een paar dagen van de opnieuw gevonden liefde in het gezin, voordat ze vol goede moed weer naar hun eigen huis trekken.
Ik ben dankbaar met de rijkdom die mijn terrein de gezinnen te bieden had en dat ik ze mocht begeleiden op hun weg.
Wat vinden jullie van mijn droom? Wat zou het tof zijn als ik iedereen dit kon bieden. Wat heb ik nodig?
-veel geld voor een groot stuk land
-de huisjes en tuin kosten jaren om te bouwen
-mooi weer
-veel tijd
Wat heb ik nu al: niets van dit………………of toch?
- De kennis om gezinnen te begeleiden draag ik in mij.
- De hele wereld licht voor onze voeten en de natuur is overal om ons heen.
- Elkaar vinden in de natuur en werken met elkaar, kan overal.
- Voor de natuur is ieder soort weer prima, wij kunnen ons erop kleden.
- Niet alles hoeft in 1x opgelost te worden. Met kleine stapjes komen we vanzelf op het eindpunt. De momenten van rust tussendoor doen ook zijn werk.
- Een gezin uit balans is als een grote losse puzzel en samen kunnen ze er weer 1 geheel van maken.
Door te dromen kom je tot nieuwe inzichten en door goed te kijken, kan je zien wat je al hebt. Door open te staan voor de mogelijkheden die er zijn, komt de kennis vrij om te ervaren wat je allemaal kan. Wat een rijkdom!
