28-06 tm 08-07 Family and friends.

We gaan de 28ste weer richting Baarn. Tim wil graag langs bij een vriend die jarig is en morgen is Tims broer jarig en hij weet niet dat we weer in Nederland zijn. We hebben iedereen gevraagd om het stil te houden.

Als we in Baarn zijn dan staan we op de camperplaats van de zeven Linden. Deze plek kan je vanaf 17:00uur op en je moet er om 10:00uur weer vanaf. Die vaste tijden zijn wel erg jammer, want het is verder een fijne plek om te staan. Deze keer slapen we er ook weer prima, maar we worden pas om 9:15 uur wakker. Dat gebeurt bijna nooit en juist nu we vroeg weg moeten is dat niet handig. Ik moet Tim ook even flink porre om hem in actie te krijgen. We hoeven om 16:00uur pas bij Tims broer te zijn, dus we moeten ons nog een tijdje vermaken. We doen dit met een boswandeling en daarna gaan we het centrum van Baarn even in. Tegen lunchtijd gaan wij lekker kibbeling eten.

Dan is het ineens tijd om naar de verjaardag te gaan en als Paul de deur open doet dan beginnen we meteen te zingen. Hij kijkt ons stomverbaasd aan en is super blij ons te zien. De jongens hebben pech, want onze neefjes zijn er niet, maar gelukkig is er WiFi.

Als het tijd is om weer weg te gaan, dan twijfelen tussen de camperplaats op de zeven Linden of toch vast doorrijden naar Terborg. De onhandige tijd om weg te moeten van de zeven Linden wint het en we rijden vast naar Terborg. Het is alleen al 21:30uur, dus ik leg Fea vast in bed en Max gaat even later ook zijn bed in. Zo komen we met twee slapende kinderen aan in Terborg.

De nacht verloopt niet heel soepel. Sikkie en Lientje hebben natuurlijk de hele dag in een dichte camper gezeten en dat gaat meestal wel prima, vandaag was het alleen echt een lange dag. Zodra iedereen slaapt en alles rustig is beginnen ze aandacht te vragen van ons. Ze willen continu naar binnen en naar buiten en waar ze ook zitten, ze mauwen de hele tijd. Super irritant. Om 02:00uur ben ik er klaar mee en ik loop naar buiten. Lientje gaat meteen voor mijn voeten op haar rug liggen. Super schattig natuurlijk. Als ik ze een half uur geknuffeld heb dan is het weer goed.

De vrijdag rommelen we wat rond en ik zet weer vanalles op Vinted en marktplaats. Langzaam begint er wat lucht in de opslag te ontstaan. Eind van de middag rijden we naar Voorden. Een oude klasgenoot van Rick geeft een feestje en de meeste jongens van zijn oude klas zullen er zijn. Wij blijven in de tuin wachten tot het feestje weer over is. De meeste jongens moeten 1,5 uur fietsen of met de bus om weer thuis te komen, dus het feestje is mooi op tijd afgelopen. We rijden terug naar Terborg om te slapen.

We zijn ook tegen een klein probleem aangelopen. Ons idee was om Fea en Max hun fietsen mee te nemen naar Portugal, maar we zijn erachter dat de fietsendrager en ons bagane wagentje niet samen gaan. Voordat we naar Baarn gingen haddenen we ons bagage wagentje bij Wietse en Anna neergezet. Nu kunnen we dus Max zijn fiets wel meenemen op de fietsendrager. Max is er super blij mee, want hij kan nu lekker zelf naar een vriendje fietsen. Bij de opslag zit ook een ontzettend goor toilet. Ik denk dat die echt nooit wordt schoongemaakt. Voor ons super handig, want wij gooien ons toilet erin leeg. Stinken doet het er toch al. Met een glorix doekje erna, is de pot zelfs schoner als ervoor.

We slapen gelukkig vrijdag op zaterdag weer prima. De katten zijn met deze warme nachten het liefst de hele nacht buiten. Ik laat Sik ’s morgens binnen en het valt me niet op dat Lientje er niet is. We rommelen wat rond en Rick gaat op Max zijn fiets, op pad met een vriend. Om 12:00uur willen we richting Wietse en Anna gaan, want daar mogen we een nachtje komen slapen. We ruimen alles op en dan doen we de katten check. LIENTJE IS ER NIET! Lientje is er altijd! Ze is nooit ver weg en zij luistert altijd prima als we roepen. Ik bedenk me nu dat ik haar bij het ontbijt ook niet gezien heb. We kijken de camper nog is na en roepen buiten in het rond, maar ze is er niet. Ik maak een groter rondje en voel me eigenlijk meteen bezorgd. Tim gaat ook rondjes lopen. We roepen en we zoeken en ik zoek in de bosjes langs de weg. Er rijdt weinig verkeer, maar één auto op het verkeerde moment is genoeg natuurlijk. We zoeken nog even verder, maar dan breekt de regen door. We hopen dat dat haar naar huis jaagt. Met buikpijn zitten we binnen. We zijn nu een jaar op reis en door zeven landen heen gereisd. Ik ga haar nu toch niet in Nederland kwijtraken? Na de bui gaan we weer zoeken. We maken nog even ruzie met zijn alle en we zeggen Wietse en Anna af, want we gaan hier niet weg als ze er niet is. Om 16:30 loop ik weer een rondje en ik roep haar overal. Ineens hoor ik een antwoord, maar er rijdt ook een auto langs. Als de auto voorbij is dan roep ik nog eens en ze antwoord weer. Ik blijf roepen en zij antwoord en zo kan ik bepalen welke kant ik op moet lopen. Het geluid komt uit een tuin en als ik door het gemeenteperk loop dan zie ik haar ineens achter een hek onder een struik. Ze ziet er verwilderd uit en eerst denk ik dat ze niet kan lopen, maar als ik haar wil pakken dan springt ze op en komt ze de tuin uit.

Ze geeft mij en alles wat ze ziet kopjes en lijkt duidelijk heel blij dat ik haar gevonden heb. De grap is dat we denk ik 50meter bij onze camper vandaan zijn en we hier beide al twee keer gelopen hebben. Ik til haar een stukje en krijg veel kopjes, dan springt ze uit mijn handen en loopt ze blij met me mee naar de camper. Ze heeft duidelijk een avontuur beleefd.

Ik app snel naar Wietse en Anna of we toch nog kunnen komen en dat kan. Wij hebben wel zin in wat gezelligheid.

De tuin van Wietse en Anna is voor ons echt een voorbeeld van hoe we het zelf zouden willen hebben. Het is er zo heerlijk.

Deze avond toch iets minder heerlijk. Er is een festival in Braamt en je hoort de muziek super goed in hun tuin. Dikke house terwijl we in bed liggen. Ik kan er niet zo goed tegen en slaap slecht. Gelukkig hoeven we de zondag lekker niets te doen en genieten we heerlijk van de tuin.

Maandag ochtend houden we even een grote schoonmaak in de camper en gaan we op pad voor nieuw gas. In de Heurne zit een goed vul station en daar gaan we heen. Als we toch in die omgeving rijden dan bedenken we dat de Obelink niet zo heel ver meer is. We halen nieuwe raamgeleiders, want er zijn er al twee gesneuveld en nummer drie en vier lopen erg stroef. Ook kopen we een gaasmatras voor onder Fea en Max hun matras. Hun matrassen liggen op een dichte plaat en dit is erg schimmel gevoelig. we hebben onze mooie onhandige camping tafel in Portugal gelaten en kopen een goedkoop klaptafeltje. Na het winkelen gaan we terug naar Terborg. We slapen hier nog één nachtje en dan zijn we welkom in de tuin van de familie Kok. Ik heb een aantal jaar bij hun thuis gewerkt om hun jongens op te vangen, dus we voelen ons daar kind aan huis. We hebben ook ontzettend mazzel, want hun vakantiehuisje is niet verhuurd en wij mogen even heerlijk douchen. Tot de dertiende zal dit onze woonplek zijn. Heerlijk om even van de parkeerplaats af te zijn.

Iedere dag proberen we even op en neer te rijden naar de opslag. We kijken de inhoud van dozen na en het valt me op dat de er een aantal dozen maar halfvol zitten. Ook ligt er veel losse rommel. Wat we willen houden kan in een half volle doos en wat weg kan komt op de stapel kliko of kringloop. Woensdag heb ik vanalles verkocht dus we hebben nu een stapel post en kringloop, maar eerst ga ik op pad met Fea en Max. Ze mogen op school bij de musical van Max zijn oude klas kijken. Ze hebben er super veel zin in. Na de musical blijven we nog even na hangen en dan gaat Fea met een vriendinnetje mee om te spelen.

Max en Rick blijven lekker in het vakantiehuisje aan de wifi hangen. Terwijl Tim en ik naar de opslag rijden. We laden de Kringloop en de post stapel in en brengen het weg. Dit gaat toch best lekker. We rijden daarna meteen door naar ’s Heerenberg. Op marktplaats zag ik een aanhanger met huif. Door de huif kunnen we best wat spullen meenemen naar Portugal met de aanhanger en eenmaal daar kan de huif eraf en kunnen we de aanhanger gebruiken voor bouwmaterialen enzo. Als we hem zien staan, zien we meteen dat het is wat we zoeken. 

Fea en Max gaan donderdag weer uit spelen en Rick heeft een vriend om mee op pad te gaan. Zo hebben wij weer tijd voor de opslag. We gaan even kijken wat we in de aanhanger gaan doen. Het blijft wel lastig in de opslag. 15 kuub kan blijven staan, maar waar laat je die 15 kuub om achterin de opslag even de spullen door te nemen wat wel en niet mee moet. Ook is het lastig te zien hoeveel kuub er nou nog staat.

Tussendoor vermaken de kinderen zich super goed in het zwembad.

Vrijdag is het feest voor de jongens. Max mag op het laatste kamp van zijn oude klas komen en Rick gaat logeren bij zijn vriend Sam. Fea is er een beetje beteuterd van, want zij heeft niets leuks te doen. We besluiten even langs de opslag te gaan en daarna naar de stad. Wij vieren een feestje met ons Feetje.

Frikandel pizza, wie verzint dat nou. Fea vond er niets aan.

Tim zoekt nieuw brillen uit en we lopen een rondje. Na een hapje gegeten te hebben gaan wij weer snel terug naar Gaanderen, want we hebben afgesproken met onze oude buurtjes Tonny en Jannie. De camper valt natuurlijk wel op, dus al snel staan er nog meer buren om ons heen en krijgen we van iedereen een dikke knuffel. We worden gemist in onze oude straat. Wij hebben dan ook een heel gezellig avond daar. Om 22:30uur rijden we pas weer terug naar de tuin van de familie Kok. Ik hang nog snel de was uit de wasmachine op voordat ik mijn bed in kruip.

Helaas geen uitslapen op zaterdag. We moeten onze rommel een beetje opruimen. Wij gaan het hele weekend naar Baarn en maandag langs Apeldoorn, dus we willen het hier wel een beetje netjes achterlaten. Om 12:00 uur halen we Max op. Hij heeft een super tof kamp gehad. Daarna brengen we een pakketje weg en halen we iets op. We willen door naar Doetinchem rijden om Rick en Lizzy op te halen, maar Tim is zijn telefoon kwijt. We rijden terug naar de familie Kok en zoeken in het vakantiehuisje, maar we vinden niets. Ook in de tuin zien we hem niet. Ik ga bellend naar Tims telefoon, nog eens zoeken. Uiteindelijk vind ik hem onder het zeil van ons bagage wagentje. Haha. Vlug stappen we weer in en gaan we naar Rick en Sam. Die staan al op ons te wachten met Lizzy in haar reiskooi. Lizzy zal voortaan met ons meereizen. Van 7 naar 8 zielen in de camper. Jammer dat ze best een groot terrarium heeft. En nu op naar Baarn.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *