Zoals beloofd, eerst de foto’s van de prachtige plek waar we terecht waren gekomen. Het is vandaag maandag, tweede paasdag.
Als we daar aankomen dan duiken we meteen het meer in. Het is bloedheet vandaag en we zijn wel aan verkoeling toe. Daarna is het alweer tijd om te eten en na nog even chille gaan we slapen.
De volgende dag willen we weer verder rijden naar Portugal, want ondertussen roept Portugal toch echt heel hard. Ook is Fea zaterdag jarig en ik zit nog te bedenken wat we dan voor leuks kunnen doen. Het lukt me niet echt om iets te vinden om heen te gaan.
Voordat we verder gaan rijden willen we nog even naar het meer. Het is nog best fris, maar Rick en Fea zitten er meteen al in. Ik steek mijn teen er in, maar ben er gelijk klaar mee. Zo zijn we lekker een uurtje bij het meer en in dat uur lijkt de temperatuur ook weer 10 graden gestegen en dan gaan we toch nog allemaal het water in. Als we uit gezwommen zijn dan gaan we terug naar de camper en maken we ons klaar voor vertrek.
Tijdens de reis zit ik helemaal klaar om een foto van het grens bord te maken, maar het lijkt niet te komen en als het er dan toch staan dan ben ik te laat met mijn camera aanzetten haha. Ik maak snel een foto van het eerste Portugese reclamebord.
Als we dichter bij een dorpje komen dan krijgt Tim een beetje de zenuwen, die heeft onthouden dat de wegen super slecht en smal zijn in Portugal. Hij wil het straatje waar ik de p4n gezien heb dan ook niet in. Terwijl ik een ander plekje zoek wat er ruim uitziet, zoek ik ook een plekje met wifi. Mijn bundel is op en de Portugese kaart lijkt verlopen. We komen uit op p4n#390671. Het is een camperplek om de kriebels van te krijgen zo strak aangelegd is het. Het kost ons behoorlijk veel geduld om binnen te komen. Het is volledig selfservice en ik moet online een account aanmaken en dan de plek reserveren en dan met een qr code de slagboom openen. Alles lukt na 3 pogingen en ik heb de qr code. Nu zijn qr codes en ik al geen vriendjes en dat merk ik vandaag weer extra goed. Dat kreng van een slagboom gaat niet omhoog en ondertussen wordt ik door 4 Portugese oude mannen onopvallend maar toch zeer nauwlettend in de gaten gehouden. Ik lees het bord nog is een keer en dan zie ik dat Tim niet kaarsrecht voor de gele streep staat. Hij vindt dat ik moeilijk doe maar gaat toch draaien en heen en weer rijden tot hij kaarsrecht voor de streep staat en BLIEP! De qr wordt gepakt en de boom vliegt open. Samen met de oude mannen juichen we even flink, dat is dan wel weer sportief van ze.
De volgende dag gaan we eerst opzoek naar een Vodafone winkel voor een nieuwe Portugese datakaart. In Portugal heb je voor €30,- 30 dagen onbeperkt internet. Daarna rijden we verder richting Espinhal en komen we op p4n#30833 in Vila velha de rodao. Dit is ietsje omrijden, maar dan staan we wel weer leuk.
Ik heb aan Fea gevraagd wat ze wil doen op haar verjaardag. Ze zou wel naar een zwemparadijs willen of een soort Monkey Town. Beide zijn er wel in Portugal, maar de zwembaden gaan pas vanaf juni open en de Monkey Town heet hier anders en ik kan ze niet goed vinden. Ik vraag het in de camper familieapp en ik zeg tegen Fea dat ik niets kan vinden. Ik krijg vanuit de app wat tips, maar het zijn geen toppers. Fea zegt dan dat ze best graag naar de forestschool wil voor haar verjaardag. Ik vraag het aan Sil, die nu in Espinhal woont (dankzij Anneke en Sil hebben we Espinhal leren kennen). Hij vraagt het aan Mike, de eigenaar van de forestschool en het kan. Sil nodigt ons ook gelijk uit om dan bij hun Fea haar feestje te doen. Nu kunnen we naar de juiste plek rijden en kunnen we feesten. Nog drie nachtjes slapen en dan is ze jarig!
Ik krijg ook een berichtje van een andere camperfamilie. Zij zitten in Castello Branco en daar is morgen om 14:00 uur een meeting voor kinderen op het skatepark. Ik check googlemaps en het is niet ver omrijden en we kunnen dan smorgens daar de was doen.
Na een lekkere nachtrust en een rustige ochtend gaan we op pad. Eerst naar de Wasserette, daar raken we aan de praat met een Duitse dame. Zei vertelt dat ze grond willen kopen, maar dat ze wachten op de gemeente die zegt of ze er wel of niet wat op mogen bouwen. Zij wil daar gaan wonen met haar dochter en haar gezin. Ze vindt dat de gemeente erg moeilijk doet. Ik had er al van gehoord dat Portugal veel grond verkoopt waar je niets mee mag. Als je iets wil bouwen dan moet je zorgen dat je grond koopt met bouwvergunning, anders mag je er alleen een tent of iets met wielen opzetten. Deze stukken grond kosten ook geen drol en zijn vaak prachtig gevuld met natuur. Heel verleidelijk dus voor mensen die zoeken naar een paradijsje.
We rijden door naar de skatebaan en er blijken 5 andere gezinnen te zijn. Feetje heeft meteen een klik met een Deens meisje. Verder is iedereen Nederlands. Als wij vertellen dat we huizen willen gaan kijken dan worden we voor gek verklaard. Een huis kost veel geld en grond niet! Camper of hut erop en klaar. Voor €5000,- heb je zo een hectare. Toch moet ik eerlijk zeggen dat ik niet alleen grond wil. In een hut, tent, camper, yurt wonen is leuk natuurlijk, maar is het dat na 3 jaar ook nog? Ze willen in ieder geval allemaal dat we bij hun in de buurt blijven. Espinhal is eigenlijk net te ver weg van Castello Branco. We hebben een hele gezellige middag en de kinderen spelen zich suf.
Om half 5 moeten we toch gedag gaan zeggen. Espinhal is nog 1,5 uur rijden en we willen er echt vandaag nog heen. Morgen mogen de kinderen naar de forestschool en overmorgen is Fea jarig!……..
……..onderweg naar Espinhal zit ik met een vriendin te appe. Ik vertel waar we heen gaan en wat we morgen gaan doen. Dan apt ze ineens, dat haar dochter onthouden heeft dat Fea morgen jarig is. Ik ap terug dat Fea zaterdag de 14de jarig is. Dan apt zij weer dat het in Nederland vandaag toch echt de 13de is…
..WAT…
…..DE FACK!
… dan is het hier ook de 13de en dan is Fea wel morgen jarig!
Ik voel me echt een ei. Ik vertel het aan Tim en we checken de datum nog is even. Het is echt waar. Wij kijken eigenlijk nooit meer naar de datum. Ik had 20 dagen geleden voor Fea wel uitgerekend hoeveel nachtjes ze nog moesten slapen. Ergens hebben we onderweg niet goed geteld en ik had in mijn hoofd geprent dat ze een zaterdag jarig was. Ei, ei, ei, ei, ei, ei.
Maar we hebben alles in huis om haar verjaardag te vieren. We komen om 18:30 uur aan in Espinhal. Er staat nog een Nederlandse camper met een meisje van 6 jaar erin. Feetje en Isa zijn meteen vriendinnen. Ik vertel aan Fea dat ze morgen al jarig is en dat ze naar de forestschool gaat. Ze is helemaal blij, maar geloofd nog niet dat ze morgen echt jarig is. Het moet even rustig indalen en ze is kapot van het spelen. Ze gaat lekker vroeg naar bed en slaapt meteen.
Wij springen snel in de versnelling en hangen een slinger op, pakken de cadeaus in en halen de taart uit de vriezer. Er is ondertussen ook nog een Nederlandse camperauto bijgekomen met moeder en zoon. Alle kinderen gaan morgen naar de forestschool.
Na een kort ochtend feestje moeten we aan de slag. Trommels vullen voor school. Terwijl we naar de forestschool lopen bedenk ik, dat als Sil en Anneke en de kinderen naar ons toe komen en de andere twee gezinnen ook nog blijven dat we een aardig feestje hebben voor Fea. Alleen zal er na de forestschool niet veel puf meer zijn. Drissia van de camperauto denkt met me mee. We kunnen morgen een bbq lunch houden en dan gelijk Fea haar verjaardag vieren. Maar nu eerst de forestschool.
Als we allemaal de kinderen hebben afgezet dan gaan we koffiedrinken. Sil vertelt dat we vanmiddag even op de school mogen komen kijken. Er zijn nu 5 Nederlandse gezinnen hier en de leraar heeft tijd vrij gemaakt om ons rond te touren. Ik vertel over mijn idee voor een bbq en iedereen vindt het een leuk idee, dus ik ga na de thee vast bij de buurtsuper kijken wat we daar allemaal kunnen krijgen. Het blijkt nog best een flinke winkel en de eigenaar vraagt meteen of we vakantiegangers zijn of hier wonen. Ik leg uit dat we hier willen gaan wonen. Hij wenst ons succes met het zoeken van een huis. Dit dorp is super gewild vanwege de scholen. Wij lopen terug naar de campers en iedereen gaat zijn eigen ding doen. We ruimen de camper op en ik vraag wat bezichtigingen aan.
Spannend! Maar we komen er alleen achter of we hier willen wonen als we echt alles goed gaan bekijken. Terwijl we zo bezig zijn, komt Drissia zeggen dat we bijna moeten gaan. De kinderloze vrijdag is omgevlogen. We klimmen terug naar boven, want de campers staan beneden in een park bij een sportveld en klimpark p4n#380172 en de forestschool is bovenin het dorp en vandaar brengt Sil ons naar de gewone school.
Daar aangekomen is het meteen een fantastische sfeer. Er staat een stal met een ezel en een paard. Er is een groot huis en naast het huis zie je meteen een klein klaslokaal met een overkapping met een grote tafel eronder. De leraar Adem komt met ons kennismaken en leidt ons rond. Ik ben vergeten foto’s te maken, maar alles is van natuurlijke materialen en rustige kleuren. Achter de klas zit nog een klein gebouwtje met een keuken en een miniklasje en een minibieb. Eigenlijk is alles klein en gezellig en dat kan ook want er zitten maar 20 kinderen op school. De eigenaresse en oprichter van de school vertelt over het voorgezet onderwijs wat dit najaar gaat beginnen.
Wij zijn meteen verkocht. Dit is wat ik wil voor de kinderen. Veel spelen, veel buiten, samen leren, veel creatieve vakken en ze leren Engels, Portugees en rekenen/ wiskunde als vaste vakken. Adem vertelt over een wachtlijst en ik zeg dat hij me meteen maar de formulieren moet mailen om de onze erop te kunnen zetten.
Dan moeten we ineens haasten, want forestschool is afgelopen. Tim is snel al die kant op gegaan en daar wachten ze op mij. Snel brengt Sil me terug daarheen en daar staan drie super enthousiaste kinderen op ons te wachten. Vol verhalen, modder en schrammen wandelen we weer naar beneden naar de camper. We eten een bak cakejes leeg voor Fea haar verjaardag en maken Fea haar lievelings eten, macaroni. Fea speelt nog de hele avond buiten met Isa het camper buurmeisje.
Zaterdagmiddag vieren we dan echt een feestje voor ons Feetje. Zelf heeft ze niet veel aandacht voor de volwassenen en de jongens. Ze speelt de hele middag met Isa en Elin en we hebben super mooi weer. De meiden rennen en spelen zich suf. Ik kan haar nog net even bij de tafel roepen om de cake te trakteren.
Wat een gezellige dagen hebben we zo even achter elkaar. We hebben ook een goede klik met de andere twee camperaars. De volgende dag gaan Isa en haar ouders weer verder reizen. Zij vinden Portugal ook erg fijn en willen hier misschien naartoe verhuizen, maar ze hebben in Nederland nog vanalles te regelen voordat ze dat serieus kunnen gaan bekijken. Fea en Isa vinden het moeilijk om afscheid te nemen. Toch zit Fea niet lang alleen want er komt een meisje langsgelopen en die vindt samen spelen wel een goed idee. Het is een lekker bijdehand ding, die het allemaal wel even komt regelen. Fea is er een beetje door overdonderd, maar wat zo leuk is. Het meisje, Luna, spreekt Engels en ze babbelt er flink op los en Fea die lijkt het te begrijpen en praat engels terug. We hadden Fea aangemoedigd om Engels te leren via een app en daar heeft ze duidelijk vanalles van geleerd. De zondag vliegt voorbij.
Maandagmorgen mogen wij bij het eerste huis gaan kijken. Op internet is het maar moeilijk te zien hoe die huizen nu echt in elkaar zitten. De staat is ronduit armoedig en voor oorlogs. Er moet een nieuw dak op en de vloer moet vervangen worden. Er is niets geïsoleerd en alle stuclagen moeten vervangen worden. Een flinke klus dus, maar de tuin is echt fantastisch.
De makelaar neemt ons mee naar een ander huis. Deze kost de helft meer en is in een betere staat, maar eerlijk het dak is nog steeds rampzalig, de vloer misschien ook en ook hier is niets geïsoleerd. Ik denk dat je dus uiteindelijk net zoveel aan het huis moet doen als het eerst. Dit huis heeft geen mooie tuin, dus valt voor ons meteen af.
Vrijdag als de kinderen weer naar forestschool zijn, dan gaan we nog meer huizen bekijken ook mogen we donderdag met de kinderen bij de school gaan kijken. Onze zoektocht wordt vervolgd.