22-10 tm 29-10 Wij hebben zin om te zwemmen.

Ondanks de wind slapen wij prima op camperplek, Aire De Camping Cars Labarraque, we hebben ook een besluit genomen. We gaan door de Pyreneeën heen. Ik heb een camperplaats gevonden in een hoog dal en de route schijnt wat uitdagend te zijn, maar zeker de moeite waard. Toevallig komt er een Nederlandse man naast ons staan en hij is er ook geweest. We ruimen de boel nog even flink op en dan gaan we op pad. We merken al snel dat het niet de weg is die uitdagend is, want die is opwaarts goed te doen, het zijn de tegenliggers die voor het echte zweet zorgen. Zo staan wij in een haarspeldbocht ineens oog in oog met een vrachtwagen. Tussen de afgrond en ons zit 20cm en een houten hekje. Tim en de bestuurder van de vrachtwagen zoeken even oogcontact met elkaar. De vrachtwagen kan nog 5 cm dichter langs de klif en wij nog 5 cm dichter bij het hekje. De mannen knikken naar elkaar en dan geven ze beide gas en heel soepel en met een paar cm afstand tussen de camper en de vrachtwagen passeren ze elkaar. Zo…. dat was ff klotsende oksels werk, maar we kunnen weer verder en we komen geen spannende grote wagens meer tegen. We komen veilig op de camperplaats, Cottage and camping Accous Lhers-Lescun, aan en het klopt, het is een fantastisch mooie plek.

We moeten nog even wachten, want om 17:00uur komt de eigenaar van de camperplaats terug. Wij lopen wat rond en doen een spelletje. De eigenaar blijkt een jonge vrouw te zijn, die nogal stipt op de tijd is. Ze laat eigenlijk merken dat ze niet snapt dat we er zijn want het is geen mooi weer en we zijn helemaal alleen. Ook vertelt ze dat morgen van 11 tot 12 het sanitair gesloten is voor het schoonmaken en wij moeten voor 12:00 uur weg zijn want ze verwacht grote drukte, want in Frankrijk is de herfstvakantie begonnen. Het komt allemaal niet heel vriendelijk en gezellig over, dus ondanks dat het een mooie plek is, gaan we de volgende dag toch weer verder. Op naar Spanje!

Ik heb een plek gevonden bij de skipistes van Spanje in Candanchú. We hopen dat er een zomerlift is, maar daar aangekomen is het verlaten en kaal. Wij zijn veel naar Oostenrijk geweest en zomers is het super leuk om met de lift naar boven te gaan en dan te wandelen, maar hier in Spanje is dat er niet. Het is ook goed fris hierboven met 11 graden. Na een mini wandeling stappen we dus snel weer in.

We hebben ook een beetje honger en we hebben niet veel meer in huis. We rijden naar beneden naar het plaatsje Canfranc. Hier is het gelijk weer iets warmer. Het is weer even wennen. Het is grappig maar landen hebben hun eigen herkenningspunten en gewoontes. Na een aantal weken in een land dan begin je ze te herkennen. De soorten winkels, waar je een wc kan verwachten en waar je kan parkeren. Ook de taal om je heen went. Nu in Spanje moeten we dus weer even wennen. Tim en ik spreken beide 2 woorden Spaans en helaas ook nog is dezelfde woorden, dus het wordt handen en voeten werk hier. We lopen door het dorp en vinden al snel een openbaar toilet, we realiseren ons hoe slecht dit geregeld is in Nederland. In ieder land dat we geweest zijn, is in ieder dorp wel een toilet te vinden en meestal redelijk schoon en gratis toegankelijk. Tegenover het toilet zit iets van een mini supermarkt, maar we zien niet goed of deze wel open is. We lopen eerst nog iets verder. We vinden nog een winkeltje en een restaurantje. Eerst maar is een hapje eten. We krijgen een kaart en de ober legt het een en ander uit, maar we kunnen er weinig mee. We zien fish en chips staan en dat is altijd goed en pollo kennen we ook. We bestellen beide en een bord extra friet en we hopen er het beste op. Een kwartier later komen de gerechten en het valt alles mee, helaas heeft de ober het bord extra friet niet begrepen. Na het eten kopen we een stokbrood aan de overkant en dan gaan we naar de camper. We willen naar Jaca rijden voor een supermarkt en een slaapplek.

De eerste camperplaats staat stampvol, de tweede wordt afgekeurd door Tim. De derde zit naar een supermarkt, wat voor de boodschappen wel fijn is, maar om te slapen vind ik het niks. Ik raadpleeg de app en we rijden door naar een volgend dorp. We komen in Santa cruz de la Serós. We vinden een lege parkeerplaats en dan vinden wij het goed. Het is alweer tijd voor avondeten en even lekker niks doen. Terwijl we na het eten zitten te zitten, komen er nog twee campers bij staan. Na een goede nachtrust gaan we eerst het dorpje verkennen. Het ziet er zo mooi uit zo op een berg gebouwd tussen het groen.

Na onze wandeling gaan we weer op pad. 40 minuten verderop zit een groot meer, Aragón en je kan langs het meer parkeren om te zwemmen en te slapen, dat lijkt ons wel wat. Terwijl we er heen rijden merken we hoe droog alles om ons heen wordt. Op een gegeven moment zien we alleen nog maar zand, rotsen en droge velden. Bij het meer aangekomen is het niets beter. Het meer staat droog. We stoppen toch even, want de jongens denken een enorme dode vis te hebben zien liggen en ze willen er heen.

Ik voel me hier een beetje een vis op het droge. Het voelt een beetje triest. Zeker na de foto’s op google, die een prachtig blauw meer lieten zien. Nadat we even over de bodem van het meer gelopen hebben dan rijden we weer verder. Ik had nog een leuke plek gevonden. Een klif waar je kan wandelen en het is het leefgebied is van gieren. Dat klinkt wel cool, dus daar gaan we heen.

We moeten door een donkere tunnel om in de kloof te komen. Vroeger is dit een spoorweg geweest. Het is vandaag prachtig weer en het is een super mooie wandeling. Boven onze hoofden vliegen de gieren heen en weer. We zijn vergeten de goede camera mee te nemen en op de mobiel foto’s zie je de gieren niet zo goed, maar het blijven prachtige plaatjes die we hier maken.

Na onze wandeling gaan we naar de camperplek van het dorp Lumbier. We koken een makkelijke maaltijd en dan gaan we even op onderzoek uit. Het is een oud dorp met veel oude gebouwen.

Als we allemaal weer goed geslapen hebben dan gaan we weer op pad. We gaan nog een poging doen om een lekker zwemmeer te vinden. Maar helaas is het meer dat we vinden ook bijna opgedroogd. Dit zorgt er eigenlijk voor dat we er helemaal klaar mee zijn. WIJ WILLEN ZWEMWATER! We nemen een besluit. We halen boodschappen en vullen ons gas bij en dan gaan we naar de zee, dat is nog even 2 uur doorrijden, maar dan kunnen we lekker zwemmen.

We komen in Orio terecht. De camperplaats ziet er niet heel aantrekkelijk uit, dus we rijden door naar de camping. De camping ziet er super netjes uit en hij zit op 200meter van het strand. De mevrouw van de receptie vertelt dat het 10 graden warmer is dan het hoort te zijn. Wij gaan er even dubbel en dwars van genieten en we blijven 3 dagen op de camping staan met 27 graden. Zon, zee en strand voor ons.

De 27ste gaan we weer op pad. Vandaag is het wat bewolkt en dat vinden we wel een mooie dag om verder te rijden. We rijden naar Multriku. Ik heb een camperplaats gevonden bovenop een berg, aan de zee. Hier vandaan kunnen even het stadje inlopen. Voor de zekerheid heb ik voor iedereen een zwembroek in de tas zitten, want je weet maar nooit. Eerst gaan we opzoek naar een supermarkt, maar het zijn allemaal kleine winkeltjes. We besluiten gewoon ergens een hapje te gaan eten en daarna wat boodschappen te doen. We komen bij een kebabzaak terecht. We zijn de enige die er zijn en we bestellen door dingen op de kaart aan te wijzen, want de man spreekt geen Engels en we twijfelen of hij wel Spaans spreekt. De man verdwijnt in de keuken. We krijgen super lekker bereid eten en we smullen met zijn alle bijna alles op. De rest gaat in een doggybag en nemen we mee.

We lopen terug naar beneden, want daar hebben we zwembaden gezien, die als het vloed is gevuld worden door de zee. De jongens willen wel even zwemmen. We zijn daar niet de enige Nederlanders, want er zijn nog twee meiden aan het zwemmen en hun ouders zitten ergens op een bankje. Het is nu natuurlijk herfstvakantie in Nederland.

Na het zwembad spelen we nog een tijdje op het strand en dan lopen we weer naar boven naar de camper. Terug boven gekomen, zien we dat er een Nederlandse camper naast ons staat en dat die van het gezin is dat ook bij het zwembad was. Het duurt niet lang of we raken aan de praat. Het klikt goed en voordat we het weten zitten we alweer uren te praten. Geoffrey en Karin hebben twee dochters mee, Mynke en Flore. De kinderen vermaken zich prima samen en wij ouders vermaken ons ook prima. Ineens komt Max met een boterham langs gelopen, ik heb honger zegt hij. Ik zie dan dat het ook al 20:00 uur is geweest. Wij warmen een blik soep op en Karin heeft nog soep van oma. Er komt nog een broodje knakworst bij voor de kinderen en zo staat de tafel vol en kunnen we gezellig verder ouwehoeren. Tot dat we om 00:00uur toch wel echt allemaal naar bed moeten.

Iedereen slaapt uit tot 09:00uur en Fea en ik wandelen even langs het strand. Iedereen start zo langzaamaan op.

We hebben geen idee wat we vandaag gaan doen en door de gezelligheid van gisteren kom ik op een idee. Ik vraag aan Geoffrey waar zij vanavond gaan slapen en of ze het leuk vinden als wij daar ook heen komen voor nog een gezellige avond. Hij vindt het ook een leuk idee en Karin heeft al camperplek uitgezocht. We wisselen nog even nummers uit voor de zekerheid en dan gaat ieder zijn weg. Wij zijn in ieder geval toe aan grote boodschappen. Na de boodschappen rijden we naar de camperplaats om daar lekker op het strand te kunnen spelen.

De golven zijn zo leuk dat we er alle vijf in gaan. Het is heerlijk warm weer en we douchen bij de strand douche. Als we terug komen bij de camper dan maken we lekker wraps, dips voor Nacho’s en broodje worst voor het avondeten. Samen met Karin en Geoffrey zetten we de tafel weer helemaal vol met eten en de kinderen spelen gezellig rond. Deze avond redden we het niet tot twaalf uur, maar een uurtje eerder kruipt iedereen zijn mandje in. We vinden het echt een feestje dat we hun zijn tegengekomen.

We hebben alleen een beetje pech met de plek waar we staan. Als wij willen slapen staan er wat dames naast onze camper en ze kletsen tot 01:00uur door. Ik kan er niet van slapen. Om 07:00uur haalt Sikkie een grapje uit en gaat hij op de toeter staan. Mijn hart schiet ervan in mijn keel en slapen lukt niet meer. We staan dicht bij de wc, dus er lopen toch al steeds mensen om onze camper heen. Flore komt vragen of we mee willen naar het strand en daar zeggen we geen nee tegen. Deze keer blijf ik lekker zonnen en de kinderen spelen op het strand en in de zee. Het is heerlijk weer. Geoffrey en Karin willen straks naar de stad Bilbao gaan en ik heb gelezen op google dat het zeker de moeite waard is. Toch hebben Tim en ik er helemaal geen zin in. We kunnen toch niets kopen, want de camper is al vol en in een stad lopen is dan toch minder leuk. Wij gaan lekker bij de camper chille. Eigenlijk wil ik wel ergens anders slapen, maar het is al 15:00 uur en ik vind het niet meer zo nodig om ergens heen te gaan.

Tot we terug komen bij de camper. Er is een Italiaanse campervan strak naast ons geparkeerd. Ze hebben onze spiegel ingeklapt en ik denk dat er ongeveer 40cm tussen ons in zit. Ons deurtje kan niet meer helemaal open. Zij liggen met hun deuren open op hun bed te hangen en als Tim gebaard dat zij een beetje dicht bij ons staan dan lachen ze alleen maar. Wij begrijpen er niets van. Er zijn nog zat plaatsen vrij om zonder directe buurman te parkeren, waarom zou je hem dan bovenop ons zetten. Ik probeer op een bankje verderop een beetje te relaxen, maar het lukt niet. Ik stuur nog een paar woedende blikken hun camper in, maar het boeit ze niet. Geoffrey, Karin en de meiden komen gedag zeggen. Zij gaan naar de stad en eten daar vanavond. Wij weten niet zeker of we hier nog zijn vanavond. Super bedankt voor de twee leuke dagen!

Als ze weg zijn probeer ik nog een keer te relaxen, maar mijn frustratie metertje loopt vol. Ik trek Tim uit de camper, of we gaan ergens anders staan, of we gaan naar een andere camperplaats. Terwijl we rond kijken wat we gaan doen, vertrekt het Italiaanse stel richting het strand. Wij zijn veel groter dan hun en voor ons lukt het eigenlijk niet om ergens anders te gaan staan. Ook ben ik de herrie van vannacht niet vergeten. Het is vandaag zaterdag en wie weet is het vanavond nog drukker. Er zit maar 1 ding op. We trekken verder. We vinden vast een stukje verderop weer een lekkere slaapplek.