Na een slome ochtend op de camping rijden we weer verder. We willen naar Normandië en omdat het wat regenachtig is, rijden we gelijk een flink stuk die kant op. We vinden een plekje achter een paardenstal.
Na een goede nachtrust trekken we weer verder. We gaan als eerste naar Sword beach. Vanaf de camperplaats lopen we via het strand naar het monument. Nu was het punt dat ik via google had gevonden niet helemaal correct, maar daardoor hebben we wel een prachtige strandwandeling gemaakt. Toen we ons omdraaide omdat we echt niets van een monument konden vinden, zagen we in de verte dan ineens een tank staan met een monument.
De volgende dag bezoeken we naar Juno beach. Daar zijn nog oude bunkers te zien en we gaan naar het Juno beach center museum. We merken dat het voor Fea lastig is om zich te vermaken in het museum. Buiten op het strand lukt het gelukkig prima en we gaan met een grote zak vol gevonden schelpen terug naar de camper.
Ondanks dat het geen stralend weer is, is het niet koud en zo kunnen we makkelijk langs alle herdenkings punten wandelen. We leggen zo best wat kilometers af. De monumenten staan echt overal.
Zo langs het strand kunnen we geen slaapplekken vinden met sanitaire faciliteiten. Zelfs stroom en water zijn lastig te vinden. We rijden dus eerst weer een stukje het land in voor een douche en dan kunnen we gelijk een was doen. Veel campings zijn al dicht, maar we weten er toch een te vinden. We moeten door een weggetje waar je niet breder mag zijn dan 2,5 meter. Nou het paste net haha, best spannend.
We hebben een beetje pech met de wasmachine en de droger, want beide doen het half en we zitten met 8 kilo natte kleding. Dat vinden we echt wel gedoe als het zo slecht werkt en een was en droger kost al ons €8,-. Het zou dan op zijn minst gewoon zijn werk mogen doen. We hangen alles onder de luifel op en hopen dat er morgen toch een deel droog zal zijn. De kinderen hebben ondertussen een spel bedacht. The last to leave the cirkel. Iedereen heeft met krijt een cirkel getekend en daar de spullen neergelegd die hij nodig denkt te hebben voor de nacht. Ze beweren dat ze allemaal in een stoeltje gaan slapen en Rick heeft zelfs zijn matras naar buiten gesleept. Maar bij de eerste mug die langs Ricks oor vliegt als het begint te schemeren, schiet jij als een malle de camper in. Max
We gaan, met een halve natte was, weer verder op pad. Ik merk wel dat het reistempo nu iets te hoog ligt. Ik voel me niet helemaal fit. Maar het vochtige weer zorgt er toch voor dat we snel door willen gaan. Een paar dagen op een camping waar alles nat is, vinden we ook niets aan.
We reizen door naar een Brits herdenkingsmonument. De palen van het monument staan vol met namen en leeftijden. Wat waren de mannen allemaal jong! De meesten waren rond de 20 jaar. Heftig hoor.
We rijden verder. We merken wel dat er zoveel herdenkings punten, musea en begraafplaatsen zijn, dat we nooit alles kunnen bekijken. Via Google recenties probeer ik degene er uit te halen die ons het moois lijken. Zo rijden we naar, Aromanches German fortification. Het monument is zo prachtig en indrukwekkend.
We rijden verder naar de Batterij van Longues-sur-Mer.
Dit vinden we ook heel indrukwekkend om te zien en we mogen overal in en op om het super goed te bekijken.
Tijd om weer een slaapplek te zoeken. We vinden een camperplek bij een gezellig dorpje. We gaan even een hapje eten in de haven. In het restaurant kan mooi iedereen ook even naar de wc haha. Deze camperplek staat helemaal vol. We zijn duidelijk niet de enige die Normandië een bezoek aandoen. In een camper.
Voor de volgende dag staat Omaha Beach op de planning. Hier zit het Overlord museum wat we graag willen zien en het Normandy American Cemetery and Memorial wat ons heel indrukwekkend lijkt.
Onze laatste stop is in Utah Beach. We rijden hier meteen heen en vinden een mooie camperplaats. Alleen laat de automaat ons in de steek. Er had een pasje uit moeten komen, maar helaas. Met het pasje kunnen we voor een leuke prijs op meerdere camperplaatsen in Frankrijk staan. Het is al 18:30 uur en we hebben honger en worden dus ook chagrijnig. Gelukkig vinden we een telefoonnummer en de mevrouw aan de lijn drukt op een knop en zorgt dat er toch nog een pasje uit de automaat rolt. Er is hier een waterkraan en gratis stroom. Hierdoor kom ik op het idee van een bidon douche. Met de waterkoker vul ik een emmer met warm water en met een bidon douche ik mezelf in het badkamertje in de camper. Zo hoeven wij niet de hele tank met water te vullen en veel gas te gebruiken om 5 mensen te laten douchen. ’s morgens voer ik mijn idee uit en ik voel me weer helemaal fris gedoucht na mijn bidon douche. Op naar het strand.
We hebben het strand helemaal voor onszelf en het is heerlijk weer. We vinden allemaal beestjes in het water. Ook vinden we een dode haai op het strand. Sneu voor de haai, maar wij kunnen hem wel even mooi bekijken. We genieten allemaal van de warmte en het strand. Na een stuk lopen komen we een museum tegen en herdenkings punten. Ik merk dat ik wel genoeg heb gezien en ik hoef het museum niet in. Ik ben ondertussen ook helemaal snotterig en gaar geworden. Rick en Fea blijven bij mij en wij spelen op het strand. Tim en Max bezoeken het Utah Beach Landing Museum.
We slapen nog een nachtje op de camperplaats. Even een ochtendje chille is wel op zijn plaats. Voordat we weer een stuk naar het zuiden gaan rijden hebben we nog langs 1 oorlogs punt Church of Sainte-Mère-Église.
Tja z’n parachutist in de kerktoren en dan zo mega toeristisch stadje. Deze doet het niet helemaal voor mij. We nemen wel nog even snel een kijkje in de kerk en dan rijden we verder. We prikken een punt richting Mont Saint Michel, daar beginnen we ons volgende avontuur, maar wel een tandje langzamer.