Zoals gewoonlijk beginnen we de ochtend weer rustig aan. We hebben bedacht dat we vandaag naar Duitsland gaan rijden, maar niet voordat we eerst een paar potjes gepoold hebben. Max begint er al goed in te worden. Om een uur of 1 gaan we op pad. Ik heb een camperplek opgezocht in Duitsland. We tanken nog net voor de grens van Duitsland, want de diesel is in Denemarken net wat goedkoper.
Met een volle tank schieten we de grens over. We zien een dikke rij staan om Denemarken binnen te komen, want ze zijn aan het controleren. Tot nu toe hebben we dat nog nergens gezien. Gelukkig voor ons nu ook niet. Tim en ik bedenken ons dat er niets te doen is op de camperplaats en we besluiten eerst Flensburg in te rijden. Even siteseeingen en de dag vullen. Flensburg is een grote stad, maar ook erg sfeervol. Tot ons geluk zien we dat schepijs hier gewoon weer €1,30 per bolletje kost ipv de €3,- in Denemarken en Zweden. In de stad kopen we vanalles. Ik zoek nog handige bakken voor de schoolboeken en Rick zoekt ijsstokjes voor een knutsel project. We komen bij een bakker en ze hebben super lekkere dingen. We kopen een witbrood, en broodjes en een nusecke. We kopen ook 3 softijsje en ik weet niet hoe we het voor elkaar hebben gekregen maar op de bon zie ik dat de softijsjes €3,- per stuk kosten. Haha dat krijg je ervan als je in heel Zweden en Denemarken roept dat we geen ijs kopen. Ik koop dan de duurste ijsjes in Duitsland. Er stond al nergens een prijs van de ijsjes, dus dat zei eigenlijk al genoeg.
Als we uitgewinkeld zijn en even in een speeltuin hebben gespeeld, gaan we verder naar de camperplek in Mülenbruck. Het is een beetje een sfeerloos parkeerterrein, maar het sanitair is schoon en modern. We zetten de camper neer en als we staan, dan begint het me toch te hozen. De camper schut er van heen en weer en de camper trilt van de onweers klappen. We wachten met zijn alle tot de bui voorbij is. Zodra die voorbij is willen we de camper uit om de stroomkabel aan te sluiten, maar we staan in een enorme plas. Tevens de enige plas op het camperterrein. Het lukt Lientje net om vanuit de camper deur over de plas op het gras te springen. Mij lukt het niet en mijn schoenen zakken weg in het gras en lopen vol. Helaas staan we ook niet goed voor de elektra, want ons snoer van 20meter is 2 meter te kort.
Oke, we gaan de camper naar een andere hoek verplaatsen. Mijn schoenen zijn ondertussen doorweekt dus ik sta in de plas klaar om de blokken onder de wielen weg te halen. Tim rijdt naar achter en dan flats al het regenwater van het camperdak in mijn nek. Tim giert het uit achter het stuur en ik bedank hem hartelijk. We verplaatsen de camper 5 meter en dan kunnen we droog in en uit en hebben we stroom, Joepie!
We slapen allemaal weer prima en ik heb alweer een plan voor vandaag. Niet ver hier vandaan zit een landschapsmuseum en in de folder ziet het er erg leuk uit. Na ons ontbijt rijden wij er heen, maar we staan weer in een plensbui. Ik kijk op buienradar en zie dat dit nog maar het begin is van de bui. We besluiten door te rijden en aan de kust zie ik een camperplek met wifi, dan komen we een regenachtige dag wel door.
De camping in Langballig zit direct aan het strand en we verwachten het niet, maar het weer is harstikke mooi. Onverwachts hebben we een harstikke fijne middag en zijn we alleen maar buiten. Aan de overkant van de zee kunnen we nog even naar Denemarken zwaaien. We delen 2 spaghetti ijscoupes en als we uitgewandeld zijn dan gaan we terug naar de camper. Rick wil graag de luifel uit en de tafel en stoelen neerzetten. Dat doen we meestal niet als we ergens maar 1 nacht staan, maar met Ricks hulp staat alles zo. We vullen de tafel met knutselspullen en de kinderen rommelen lekker aan. Tim en ik gaan de camper poetsen.
’s Avonds hebben we zin om ergens te gaan eten. Twee stappen buiten de camping zit een restaurant en de kinderen kunnen dan lekker op het strand spelen. Het eten is super lekker, maar het begint wat fris te worden om buiten op het terras te zitten. We gaan even meespelen en we zien dat een man vanalles aan het klaarzetten is. Het lijkt een vuurspuwer. Hij wacht tot het goed donker is en dan komt er een grote groep uit het restaurant. Zij hebben de vuurspuwer ingehuurd als verjaardagscadeau. Wat een mazzel voor ons, want we kunnen gewoon meekijken. Zo wordt het een magische avond, met een prachtige maan en een vuurshow.
Tim had alles gisteravond alweer ingepakt, dus de volgende ochtend kunnen we snel weer op pad. Vandaag blijft het droog en wil ik toch nog wel even naar het landschapsmuseum. Als Fea één stap binnen een oude boerderij zet, besluit ze dat ze dit super stom vindt en zo lopen we de hele route met een enorme mopperkont rond. Ik houd van oude gebouwen en verhalen, maar ik moet toegeven, dat het voor de kinderen een beetje suf is. Dat we in de molen mogen, maakt het een klein beetje goed.
Het weer voor de komende dag voorspeld niet veel goeds en we zitten toch een beetje tegen Nederland aan te hikken. Ik heb contact met Ronald en hij is vanaf woensdag, twee weken in Sneek en kan ons dan helpen met de nieuwe litium accu’s en hij kan naar de elektra van de waterpomp kijken. Het is nu zondag, dus als we een beetje doorrijden dan kunnen we woensdag of donderdag wel in Nederland zijn. We besluiten dus om vandaag een flink stuk te rijden tot net onder Hamburg. Hier komen we bij een camping dat naast een wildpark ligt. Het is ondertussen alweer avond, dus ik zet snel twee wasjes aan. We koken, douchen ons en kruipen ons bed weer in.
Het wordt een beetje een doorbroken nacht, want de camper zit helemaal vol met muggen en vliegen. We slaan vanalles dood, maar iedereen heeft toch wat bulten te pakken. En we hebben nog een probleem, de meeste was is nog niet droog. We besluiten hier een extra dag te blijven, dan kan de was drogen en wij een beetje chille. Maar dan bedenken we dat we eigenlijk het wildpark wel in willen. We hebben een folder met een plattegrond en het is heel groot.
We hebben een super fijne dag in het wildpark. Het is zo mooi opgezet. Onze pootjes worden er wel weer flink moe van. Er is een super mooie vogelshow en de hertjes kijken mee.
Hier mogen we wat elanden van dichtbij bekijken en we komen een uitkijktoren tegen.
Als we terug komen dan is de was lekker droog en we pakken alle spullen weer in zodat we morgen meteen verder kunnen. Er staat nog 1 stop gepland in Duitsland voordat we weer in Nederland zijn. We merken dat de kinderen een beetje onrustig worden van het idee van Nederland. Ze willen graag hun vriendjes weer een keer zien. De jongens hebben elkaar altijd en dat zit wel goed, maar Fea mist soms echt een kindje van haar eigen leeftijd. We stoppen eerst nog op een natuurcamping in Großenkneten.
We komen op een zonnige camping aan en de kinderen spelen lekker buiten. Er staat een klim bare boom voor onze plek en Rick zit er zo in. Overal staan bomen en haagjes, zodat iedereen een beetje prive staat. Heerlijk hoor na alle grind parkeerplaatsen en kale campings. Wel jammer dat ook hier de camper weer vol zit met muggen. Misschien hebben we ze meegenomen van de vorige plek.
We hoeven ons niet te haasten van de campingeigenaar om weg te gaan, dus we hebben een rustige ochtend voordat we weer verder richting Nederland rijden. Na ruim een uur, rijden we de grens over. Via de app heb ik een plekje uitgezocht in Blauwestad. We hebben ervaren dat havens altijd sanitair hebben en dat is wel handig. Helaas blijkt in Blauwestad dat dit alleen in de vakantieperiodes en weekenden beschikbaar is. Terwijl we daar wat rond lopen is het eigenlijk alweer etenstijd en we staan naast een friettent, maar hij is niet open. We kunnen het idee aan Nederlandse friet met frikandel niet weerstaan en rijden naar een snackbar.
We komen bij snackbar ‘de twee oldambten’ en bestellen alles waar we trek in hebben. We raken aan de praat met de eigenaar en hij vindt het mooi wat we doen. Hij speelt zelf ook met het idee om met zijn gezin op pad te gaan. Nou wij kunnen alleen maar zeggen, DOEN! We smikkelen onze patat op en dan krijgen we een hele rij tips waar we langs kunnen gaan. Ik sla snel wat plekken op in googlemaps. Als we weg willen gaan dan kunnen we onze kinderen niet vinden. We dachten op de trampoline, maar daar zijn ze niet. Ze blijken al hun weg gevonden te hebben met de kinderen van de eigenaar. Fea zit binnen met zijn dochter en de jongens zijn in de bosjes met hun zoon. Soms is contact maken zo makkelijk. We krijgen de tip om naar camperplaats Beerta te gaan en dat doen we dan ook.
We worden meteen begroet door een lieve kat. Ze is wat schuw, maar wil ook super graag aandacht. Ze is graatmager, dus we halen wat brokjes en geven haar die. We kunnen geen eigenaar ontdekken van de plek en ik bel een nummer, maar ik krijg de voice mail. We gaan douchen en dan zien we het morgen wel. We slaan nog wat muggen dood en dan gaan we slapen.
Ik word wakker met een hele lijst opties wat we kunnen gaan doen. We hebben voor donderdag met Ronald afgesproken, dus we kunnen vandaag op pad. Helaas zit het weer niet zo mee. We hadden een hele lijst tips van de snackbar, maar in de natuur wandelen is minder leuk met regen. Ik wil wel graag om 16:00 uur bij de zeehondenkijkwand kijken. Dan is het bijna hoog water en dan schijnt het strandje vol te liggen met zeehonden.
Terwijl ik terug loop van de wc naar de camper, zie ik dat katje voor onze camper staan schreeuwen. Max heeft haar ook gehoord en Fea komt ook naar buiten. We geven haar weer wat eten en ze schrokt het op. Fea vindt haar zo lief dat ze buiten blijft. Met een paraplu loopt ze een uur lang met het katje over de camping. Ik vind dat ook sneu, als een katje zoveel aandacht wil en zo mager is. Fea neemt haar zelfs even mee de camper in en onze katten vinden het prima. De eigenaar van de camping vertelt dat het een zwervertje is en van een boerderij af komt. Ze leeft op wat ze krijgt van camperaars. O jee, ik wil geen derde kat erbij, maar zo achterlaten vinden we ook sneu. Misschien is een dierenopvang een idee. Terwijl we aan het google zijn, doet Tim even de deur open en ze schiet weer naar buiten en we kunnen haar nergens meer vinden. Ze wilde duidelijk niet naar een opvang.
Fea is helemaal verdrietig van het afscheid. We besluiten naar Winschoten centrum te gaan om wat te winkelen. We gaan opzoek naar een nieuwe onesie voor Fea. Ze draagt haar onesie super vaak en hij is behoorlijk vies geworden ondanks dat we hem regelmatig wassen. Ze vrolijkt er gelukkig weer wat van op.
Om 15:00uur gaan we naar de zeehondenkijkwand. We hebben een beetje pech want als we rond 16:00uur daar zijn dan begint het te regenen.
Maar ondanks het weer is het toch wel super gaaf om de zeehonden zo te zien. Er zwemmen er ook een aantal heen en weer.
Na de zeehonden rijden we naar een haven in de buurt van Sneek. Het is even eten, spelen en naar bed. ’s Morgens springen nog even allemaal onder de douche en dan gaan we naar Ronald in Sneek. Ronald plaatst twee mooie litium accu’s en samen verzinnen we een oplossing voor ons watersysteem. Helaas kunnen we hem niet maken zoals het origineel hoort, maar we leggen een omweg aan met een knopje. Nu kunnen we handmatig druk maken in de watertank en dan het water gebruiken. We gaan meemaken of het werkt. Op naar Baarn voor familie bezoek.
Jammer dat wij weer thuis zijn en niet in Baarn.
Maar dat we richting Frankrijk gaan, komt steeds dichterbij. Zet de thee maar vast klaar 🤤
super wat mooi geschreven. patat bij de twee Oldambten. camperen in Beerta. zeehonden kijkwand. leuk om te zien dat men wat met deze tips doet. Gr wil de boer. eigenaar de twee Oldambten Oostwold Oldambt veel plezier met de reis. en zekers zit het ook in ons achterhoofd. onze kinderen hebben er ook zin in.
Leuk dat je onze blog gelezen hebt. Wie weet komen we jullie ook ooit reizend tegen. Groetjes van ons.