03-09 tm 09-09 Denemarken wordt een vluggertje.

Als iedereen wakker is geworden in de haven van Kastrup, dan gaan we allemaal onder de douche. Ook zet ik de was aan, want we zaten zonder onderbroeken. De wasmachine en droger kosten €3,- per ronde, dus ik doe 2 wassen en 1x de droger. Zo kunnen we ook onze bedden even wassen en drogen. Zo rommelen we de dag een beetje rond. Eind van de middag lopen naar het strand naast de haven. Het waait flink en het is koud, niemand heeft zin om de zee in te gaan. Via een pier, komen bij een soort badplaats aan. Rondom staat een schutting, maar je kan er zo inlopen. Er zijn allemaal trappen zodat je de zee in kan lopen. We denken, leuk, we gaan even kijken. Binnen zijn nog wat toeristen, maar het zijn ook locals die de zee in willen. Ze kleden zich om de bankjes en lopen via de trap de zee in en gaan er weer uit. Er loopt een man, graadmager, met een touw, met knopen, strak rond zijn middel geknoopt. Het ziet er pijnlijk uit. Hij zwemt even heen en weer en kleed zich daarna ook in het zicht om. Gelukkig bevrijd hij zichzelf van dat nare touw, want hij zit vol striemen. Dan zien we een vrouw in een knalgele bikini. Ze is van middelbare leeftijd en heeft een goed figuur en dat vindt ze zelf ook. Ook zij loopt even de zee in en uit. Gaat vervolgens op een bankje zitten en doet haar bikini uit. Ze doet een handdoek om haar middel maar ze laat haar borsten aan de lucht drogen. Misschien een tip om ze mooi te houden? Al is er geen twijfel dat ze wat hulp van de siliconen dokter heeft gehad. De jongens weten ondertussen niet meer waar ze kijken moeten. Terwijl me naar buiten lopen, letten we maar op de jongens die van de duikplank springen. Weer of geen weer, ook in Denemarken kan je altijd in je blote kont lopen hahaha.

We lopen verder langs het strand. We hebben eigenlijk wel honger en we hebben geen zin om te koken. We komen langs een buiten sport plaats en de kinderen spelen even met de toestellen en hangdingen. Ik sta ondertussen echt te bevriezen van de kou. Ik heb mijn vest aan Max gegeven omdat die alleen een dun t-shirt aan heeft en ik heb een trui aan, maar het is zo koud. We lopen terug naar de camper, zodat iedereen een dik vest aan kan doen. Max heeft iets verderop een restaurantje gezien zegt hij, dus die gaan we zoeken. Er is niet zoveel keuze op de kaart en voor de verandering, kiezen de jongens voor een hamburger. We vergissen ons een beetje in de prijs. In Zweden kan je de kronen door 10 delen voor de euro prijs, hier in Denemarken moet je de kronen delen door 7 en dat rekent even anders. We zitten in best een prijzig restaurant, zo blijkt als we de prijzen narekenen. Gelukkig is het hartstikke lekker.

Iedereen heeft lekker geslapen in zijn schone bed en ik heb wat leuke dingen bedacht om te bezoeken. Helemaal in het zuiden van het eiland Seeland ligt het eiland Møn en daar zijn krijtkliffen. Onderweg zijn ook al krijtrotsen te zien, dus met een omweg en een tussenstop bij een andere haven, wil ik die kant wel op.

We rijden eerst naar de vuurtoren van Stevns Klint. De vuurtoren kunnen we in en via de trap kunnen we helemaal omhoog. Er is ook nog een oud wachters huisje om te bekijken. Er ligt een folder met andere bezienswaardigheden in de buurt. Er moet een fort zijn en je kan ergens naar het strand voor de krijtklif. Ik zoek de route op en we gaan op pad. De route is echt super saai. We lopen langs gemaaide graanvelden en bosjes. Na een half uur lopen, kijk is nog is op de kaart. We zouden toch al ergens moeten zijn. Ik zie dan dat het geen wandelroutes zijn maar busroutes. Het is nog 5 km lopen en dan ook nog de andere kant op, oeps.

We lopen snel terug en rijden naar het volgende punt. We komen op een plek waar ze vroeger de kalklaag bewerkte tot deze te gebruiken was voor het bouwen van muren. We dalen af naar het kiezelstrand en lopen daar een stukje. Tim en Fea zijn slippers en komen niet ver en Max heeft geen zin meer. Zij gaan terug en Rick en ik lopen door. Ook hier waait het flink en de zee is onrustig. Rick wil er wel in, maar zodra hij er met zijn voeten in staat is hij er gelukkig al klaar mee. Hij wilde niet naar me luisteren dat de zee te onrustig is om er in te gaan. Aan het eind van de klif moeten we ons met een touw de klif op heisen. Gelukkig lukt het ons.

De dag is alweer bijna om en we rijden verder naar de haven waar we kunnen overnachten. De havens zijn echt super handig voor het overnachten, want je kan er altijd douche en de was doen. Er is vaak een restaurantje en soms zelfs een speeltuin. Maar daar tegenover staat wel een super kale plek om te staan. Vaak sta je dan op een kale parkeerplaats en heb je last van wind. Op deze plek wordt we ook bijna weggeblazen en ik slaap er slecht van.

Na de nacht blijven we eige lijk te lang hangen voordat we verder trekken. We komen pas om 15:00uur aan bij de kliffen van Møn. We zoeken een niet te lange route uit en beginnen aan de trip. Ik ben al gewaarschuwd voor de vele trappen die we tegen gaan komen. We lopen ook stukken door het bos waar het niet zo waait.

Het is echt een mooie route om te lopen, maar al die trappen zijn echt killing. Onze benen zijn echt kapot.

Na deze fantastisch tocht zijn we weer toe aan wat rust. Net na de brug van Møn zit een camperplaats bij een kerkje. Het is een mooi plekje, maar ik vraag me af of we hier wel echt mogen staan. Wij hebben geen zin meer om verder te zoeken en er is een wc, dus we vinden het wel best. We draaien een maaltijd in elkaar en de kinderen spelen lekker op het plein.

We hebben een beetje pech in de ochtend, want om 05:30uur komt een vrachtwagen iets afleveren en om 8:00uur begint blijkbaar de werkdag. Er leek een klein kantoortje achter de wc te zitten, maar ze zijn, zo blijkt, aan het verbouwen. Het is super druk om ons heen. Voor ons een teken om snel verder te gaan.

We hebben eigenlijk wel zin om ergens wat langer te staan. Met een volle koelkast konden we het vaak wel drie dagen uithouden aan een meer. Ik kijk naar de weervoorspelling en zoek een meer op. We hopen dat het in het midden van het land ook minder waait.  We stoppen eerst bij een aldi om de koelkast te vullen en rijden dan naar het Tystrup meer. De parkeerplaats is wel een stukje van het meer af, maar het is wel een fijne plek om te staan. We trekken onze zwembroeken aan en gaan op pad. Als we het bos uit komen dan staan we meteen in een heftige wind. Het eendenkroos ligt op het strand en het waait zo hard dat er golven zijn. Na het avondeten wandelen we nog wat rond. Volgens het bordje is er een hunnebed te vinden.

De hunnebad is niet zo spectaculair en op de het tweede punt waar wat te vinden zou zijn, daar staan alleen wat paaltjes. We kruipen na de wandeling weer lekker ons bed in. Het is hier helemaal donker en we staan helemaal alleen. Het is echt heerlijk. Op een uil na horen we niets.

We hebben eigenlijk geen zin om te blijven. We worden de Deense wind zat. We hopen dat het minder is als we naar Jutland gaan. Onderweg komen we meer hunnebedden tegen en bij eentje wil ik nog wel stoppen. Dit zou de grootste van Denemarken zijn.

We komen in Fredericia. We moeten allemaal zo nodig plassen dat we eerst maar stoppen bij de Mac Donalds. In Zweden heeft bijna iedere supermarkt een wc, maar we hebben al gemerkt dat dat in Denemarken niet zo is. De Mac Donalds dus. Ga daar maar weer is uit zonder wat te eten. Ik gebruik de wifi om een nieuwe plek te zoeken, maar het lukt niet zom uiteindelijk vind ik een speeltuin en we gaan eerst daar heen en dan zoek ik wel verder. Daar aangekomen begint het keihard te regenen. Ik ben er helemaal klaar mee. Ik zie op de app eindelijk een plek die betaalbaar is, een douche heeft en een gezamelijk binnenruimte. Het is alleen een flink stuk naar beneden. Toch gaan we ervoor.

Deze plek in Harderslev maakt het weer helemaal goed. Hier willen we wel twee nachten blijven. We vinden een overdekt terras waar we kunnen bbqen en binnen kunnen we poolen, tafeltennissen en tafelvoetbal spelen. Gelukkig maar, want de volgende dag regent het de hele dag. We denken dat ons Deense avontuur maar kort gaat zijn. We wilde nog door het noorden reizen, maar het is er het weer niet meer voor. Het wordt tijd om een tussenstop te gaan maken in Nederland. Maar we gaan natuurlijk wel eerst rustig door Duitsland.