01-06 tm 30-06 Een maand van vanalles.

Rick heeft wat tofs gezien op internet. Dat zijn geknoopte boomnetten. Wij hebben touw gekocht en toen is hij gaan knopen. Hij heeft een mega groot boomnet gemaakt tussen onze eucalyptus bomen. Het is een lekkere plek om in the chille.

We gaan een plan maken om het huis weer vlo vrij te krijgen voordat we helemaal besprongen worden. Het is ook niet alleen het huis, ze zitten ook op straat. Van de buurvrouw van boven bij de camper loopt een kat bij ons en van de buurvrouw onder ons loopt er ook een bij ons, dat is de moeder van Millie. De boven poes noemen we Tommy en de onder poes heet Nibbles. Tommy en Nibbles zitten onder de vlooien en zijn altijd hongerig. Nu kan ik ze natuurlijk nooit meer iets te eten geven, dan gaan ze wel weg, maar dat kan ik niet. Tommy is super mager en Nibbles is super leif. Ze mogen dus de restjes opeten. Voor de vlooien gaan we Diatomeeën aarde bestellen. Ook eten de poezen te eentonig, want ze willen alleen nog maar kip en laten de botjes voor Tommy liggen. We gaan dus ook meer variëren met eten.

Maar terwijl ik zo bezig ben met de poezen is het hier heet en het valt me op dat Lientje buiten blijft en helemaal niet komt eten en Sik en Muis zijn naar binnen gevlucht, waar het koeler is. Ik breng haar wat lekkers en dat smult ze op, dus ik laat haar verder. Maar de volgende dag is het zondag en ze komt weer niet eten. Ze lijkt niet fit en het is vandaag niet zonnig, het miezerd zelfs een beetje en het is best fris. Ze heeft gister dan wel wat lekkers op, maar eigenlijk heeft ze vrijdag voor het laatst echt gegeten. Met het verlies van Poek nog vers in het geheugen, gaan eigenlijk al mijn alarmbellen aan. Ik neem haar mee naar binnen en leg haar in een doos, met de warmte mat van Lizzy onder haar.

Ze vindt het wel fijn in de doos, dus ze blijft lekker liggen. Het is wel een slecht teken, want Lientje is een felle en laat zich echt niet zomaar vertellen waar ze moet liggen.

Ik ga kippenbotten koken en na wat er met Poekie is gebeurt heb ik vanuit Nederland een speciale homeopatische antivirus mix laten komen. Naar de dierenarts gaan voelt eigenlijk als geen optie. De onderzoeken kostte Millie toen zoveel kracht, dat ik daar echt van schrok en daarna lagen ze in een koude kille kooi. Ook zei de dierenarts dat ze niet veel konden doen. Dus het lijkt ons beter dat ze bij ons blijft en warm gehouden wordt en veel knuffels krijgt. Verder krijgt ze ieder uur bouillon en 2x het antivirus spul. De volgende dag bel ik meteen de homeopaat waar ik het spul van heb gekocht en omdat Lientje zelf niet wil drinken, mag ik haar nog een extra homeopatische korrel geven. Het is een hele mix zo, maar ze lijkt niet te verslechteren en ze heeft geen diarree en spuugt niet. We gaan even heel hard duimen.

Dinsdag is onze Lien er nog en ze laat zich goed verzorgen en vertroetelen, maar er zit verder geen beweging in. Totdat het 16:00 uur is. De kinderen zijn weer thuis en de deur staat even open. Ze springt uit de doos en rent naar buiten. Daar drinkt ze zelf wat uit een bakje water dat buiten staat en ze doet een plasje. Daarna komt ze weer naar binnen en kruipt ze terug in de doos. 24 uur beweegt ze weer niet. Al is ze iets knorriger als ik haar de bouillon voer. Dan rent ze woensdag om 16:00 weer naar buiten, ze drinkt weer en ze gaat poepen en dan is ze wel klaar met het vertroetelen. Ze eet twee uur later zelfs weer een beetje kip en ze laat zich niet meer terug naar binnen zetten. Ze is een beetje mager maar volgende dagen knapt ze weer helemaal op.

Ik heb tussendoor niet niks zitten doen natuurlijk. Het repareren van het zwembad met epoxy, heeft me op een idee gebracht. Ik heb een pakje besteld en de douchebak van de camper ermee gerepareerd. Dat ziet er toch weer super goed uit. Helaas lukken de andere klusjes in de camper niet zelf. Het rechter achterlicht gaat ook steeds vanzelf branden. We gaan opzoek naar een garage.

Ik krijg bezoek van een weerschijnvlinder. De vlinder verkleurd bij verschillend licht. Prachtig toch!?

Heb ik vertelt dat ik tussendoor een cursus Portugees doe? Ik doe negen weken lang iedere maandag en woensdag van 19:00 tot 22:30 een avondcursus. Het is even aan bikkelen, maar ik leer wel veel.

Ik ben ook in de tuin van een vriendin bezig en eerlijk, het is niet mijn ding. Die tuin van het vakantiehuis en dan die tuin van haar en zo heet en dan eigenlijk de zorg wat de volgende klus gaat zijn. Ik word er gestresst van en ik heb helemaal geen zin om iets in mijn eigen tuin te doen. Ik ga mezelf dus aanmelden op de Randstad Portugal site en ik solliciteer op een vacature in de sales voor NL/ENG sprekende talenten. Ik kan tenslotte alles toch haha.

We hebben nog een zorg erbij. In Januari heeft het Project waar onze kinderen heen gaan in de krant gestaan, samen met een andere alternatief project. De twee projecten werden scholen genoemd en zo mogen ze officieel niet genoemd worden. In Portugal zijn er ontzettend veel regels voordat een project zich echt een school mag noemen. Zoals bijv. Een verplicht aantal toiletten, gymzaal, veiligheidsregels enz. enz. In April werden beide projecten gevraagd om leerlinglijsten en drie gezinnen hadden de gnr (handhaving) op de stoep staan met een brief van de CPCJ, de kinderbescherming. De CPCJ wil weten waar de kinderen naar een door Portugal geautoriseerde school gaan en de projecten tellen dus niet. Iedereen had een beetje stress, want bij wie zouden ze nog meer op de stoep komen?

Ze vonden iedereen persoonlijk bezoeken waarschijnlijk toch veel werk, want twee weken later staat de postbode bij ons op de stoep met een aangetekende brief, die hij van een dikke stapel, dezelfde soort brieven haalt. Wat blijkt, alle ouders hebben een brief gehad en we worden opgeroepen voor een bijeenkomst op 26 juni. We hebben al een beetje onderzoek gedaan voor wat ze willen. De kinderen moeten ingeschreven worden op een door Portugal geautoriseerde school. De kinderen mogen wel thuisonderwijs krijgen, maar ze moeten het Portugese curriculum volgen en iedere drie jaar dit bewijzen aan de hand van toetsen. We gaan de bijeenkomst verder maar afwachten. Wij zijn zelf geen voorstander van het Portugese curriculum. Het is een enorme lijst aan vakken. De kinderen krijgen les volgens het Engelse curriculum en  dat vinden we beter bij hun passen. Ook hangen hier geen toetsen aan vast en is er meer vrijheid voor creatieve vakken. Wordt vervolgd…..

Ik heb een filmpje gemaakt om te vertellen wat we allemaal op ons landje gedaan hebben. Het zijn drie delen geworden, want mijn telefoon wil het niet tot 1 filmpje plakken: https://youtu.be/yg1z18TNHfg?si=NzBd5orMAbadgzf5 alle drie de delen staan op youtube.

Het andere leerproject heeft gevraagd of ik een paar creatieve middagen wil organiseren. Ik heb bedacht om met papier mache pulp een dier te maken van een waterflesje. We doen er twee middagen over. 1 om met papier mache de vorm van het dier te maken en een week later gaan we ze schilderen.

De eerste drie zonnepanelen liggen op hun plek. De andere drie moeten op het dak van ons huis, maar dan willen we eigenlijk eerste het dak vernieuwd hebben. Maar deze liggen vast en kunnen we gebruiken.

Ondertussen is het 26 juni en moeten we naar de bijeenkomst van de cpcj. Verschillende ouders hebben geprobeerd om eerder in contact te komen met hun, maar dat is niet gelukt. Vanuit het project komt er een tolk mee en iedereen is een beetje zenuwachtig. De kinderen moesten eigenlijk ook mee, maar dat vinden we onzin, dus die zijn lekker op het project. Daar aangekomen moeten we een zaaltje in en er zijn 4 dames. Ze begint te vertellen en onze tolk gaat staan omdat ze wil vertalen, maar de dame zegt dat ze eerst het hele verhaal wil doen en dan pas mag de tolk vertalen. Dus zitten we daar een half uur rond te Koekeloeren, want we snappen er niets van. De tolk raakt ervan in de war en die kan alleen nog een korte samenvatting geven. Er zijn twee opties: 1 we tekenen dat we de kinderen voor 1 september op een door Portugal geautoriseerde school  inschrijven. 2 we tekenen dat we dat niet doen en dat we ervoor kiezen dat we naar de rechter gaan om daar ons verhaal te doen.

Er ontstaan een hoop gerommel en vragen en mensen zijn boos dat er geen tijd is gemaakt om alles te vertalen. De dames worden onrustig en ze zeggen dat er geen tijd is om alles langzaam uit te leggen. Er wordt gevraagd waarom er niet per gezin een gesprek is en dat er mensen zijn die reizen en helemaal niet ingeschreven staan in Portugal. De dame zegt nog eens dat er allemaal geen tijd is. Het zijn deze twee opties en we moeten opschieten. De zaal wordt onrustig, want dit is onredelijk. We willen even nadenken of met een advocaat overleggen. Er staan een andere dame op en die is heel streng en roept, er is geen tijd, dit moeten we nu doen. Het komt een beetje idioot over allemaal. Mensen gaan rondlopen en dat doe ik ook. Ik ga even iemand zoeken die Portugees kan en die kan uitleggen wat er nu gezegd is en wat de consequenties zijn van de twee opties. Ik voel me enorm opstandig worden, want ik ga zeker niet tekenen dat ik niet ga tekenen, dat vind ik idioot. Als ik niet teken dan teken ik niet en gaan we gewoon weg en dat voelt als de beste optie. Maar op de gang loop ik tegen een groepje aan en de leidster van ons project legt uit dat tekenen, dat we de kinderen inschrijven een goede optie is. Hiermee winnen we tijd. We kunnen dan de hele zomer nadenken wat we willen doen en welke opties er zijn. Als we de kinderen uiteindelijk niet inschrijven dan laten we dat aan de cpcj weten en dan ga je alsnog naar de rechter. Er is een mogelijkheid dat ze na de zomer dan wel individuele gesprekken moeten houden en dat het een enorme langdradige klus voor ze gaat worden. Daar zijn de Portugese namelijk heel goed in, om iets heel langzaam te doen. Zeker het papierwerk. Dat klinkt toch wel als een goed plan. Het groepje ouders gaat terug naar binnen en we willen uitleg over het tekenen. De dames zijn de controle een beetje kwijt en raken in de stress. Één gaat zelfs op de tafel slaan dat we stil moeten zijn en rustig moeten tekenen. Met dit gedrag slaat ze een beetje de plank mis bij de Nederlanders en iedereen moet er een beetje om lachen. Dit was allemaal wel een beetje een gekke poppenkast. We gaan zien wat er hierna gaat gebeuren. We denken dat we de hele zomer in ieder geval niets meer gaan horen.

We hebben ook eindelijk stabiel warm weer en dat is wel super lekker. Eigenlijk is het van super wisselvallig naar bloedheet omgeslagen. Op het project is het ook echt rustig aan doen met zijn alle. De meiden van Feetje haar groep zijn tijden de lunchpauze meestal in de rivier te vinden. Het is een ondiep stuk en je staat tot je knieën in het water. De brug gebruiken ze al werkbank en zo maken ze lekker papjes en soepjes en verfjes van alles wat ze kunnen vinden.

Ik heb ineens Randstad aan de telefoon! Ze ziet dat ik heb gesolliciteerd en ze wil graag meer weten van mijn werkervaring en of ik bij de functie pas. Sales lijkt haar toch niet helemaal passend maar ze heeft nog een functie bij Randstad zelf als recruiter. Ze legt uit wat het is en volgens mij is het precies wat ze nu zelf doet met mij aan de telefoon. Ik moet zeggen dat haar Engels niet super top is en ik niet alles versta. Ik vraag of ze de info ook door kan mailen en dat wil ze wel doen. Ze vraagt of ik geïnteresseerd ben in de baan. Ondanks dat ik niet zeker weet of ik het helemaal begrepen heb wat ik precies moet doen, zeg ik ja, dat lijkt me harstikke leuk.

Ik ontvang een mailtje en ik heb het toch goed begrepen. Ik moet mensen bellen die gesolliciteerd hebben bij Randstad Nederland en ik doe dan het eerste gesprek om te zien of ze bij de functie passen. Ze belt me de volgende dag nog eens en dan hebben we een langer gesprek en vertel ik nog eens mijn werkervaringen. Ze zegt dat ik bij de functie pas en als ik geïnteresseerd ben dan kan ik vrijdag een online gesprek krijgen voor de tweede sollicitatie ronde.

30 juni heb ik het online gesprek en dat verloopt verder prima. Randstad levert een computer. Ik kom in een Nederlands team terecht, die allemaal in Portugal wonen. Ik word dan eerst ingewerkt en wegwijs gemaakt en daarna kan ik zelf aan de slag. Het is dus een super slimme manier van Randstad Nederland om aan goedkoop personeel te komen want ik krijg natuurlijk een Portugees salaris. Ik kan 20 uur werken verdeeld over vijf dagen. Ze zijn super flexibel, dus ik kan schuiven met de uren. Ik krijg €9,- per uur en dit is een heel goed salaris voor Portugese begrippen. Per dag krijg ik €7,60 lunch vergoeding en dit komt op een pasje, waarmee je boodschappen kan doen in de supermarkt. Ik krijg dat ookal werk ik maar halve dagen. Dus dan zit je toch bijna op €11,- bruto per uur. Als je hier de prijzen ziet van auto’s en elektrische apparaten dan snap je niet hoe de mensen het ervan doen, maar daarom zien de huizen er vaak verpauperd uit denk ik. Er blijft niet veel over voor wat extra’s.  Even voor de vergelijking, een stratenmaker, bouwvakker of winkelpersoneel zit vaak rond de €8,-. Voor ons komt dit gewoon super goed uit en het voelt als een opstap naar meer. Even een stabiel inkomen en vaste baan. Ik ben lekker thuis en dat is voor de kinderen ook fijn. Nu nog even tot na het weekend wachten of ik aangenomen ben.