01-05 tm 31-05 We doen de vlooiendans

Ik kon het nog niet schrijven. Ik schaamde me een beetje, maar ik hou van eerlijkheid, dus ik gooi het eruit. Er zitten vlooien in de camper 😭😭😭. Ik had het natuurlijk al aan de katten gezien en ik was naarstig opzoek naar een natuurlijk middel om dit tegen te gaan. Misschien denk je nu, daar heb je San weer met haar natuurlijke middelen, maar onze vorige kat Ozzy, die ging echt slecht op die anti vlooien middelen. Als ik hem frontline gaf dan ging hij gekke sprongen maken en ging hij schuimbekken. Als je dan de bijsluiter leest dan lees je hoe het middel werkt. Het tast het zenuwstelsel van een vlo aan, waardoor die niet meer kan leven. Dit middel is niet sterk genoeg voor een heftige reactie van het dier zelf, maar kan zich wel opstapelen. Ozzy kreeg uiteindelijk epileptische aanvallen en ik wil mijn katjes die troep dus niet meer geven. Het moet dus een natuurlijke oplossing zijn en dat betekend ook heel veel schoonmaken.

Terug naar de camper. Nu die leeg staat, zijn al die vlooien in paniek en als je er in stapt, dan denken ze, hé eten en vallen ze je aan op je benen. Ik dacht met een grote sopbeurt met schoonmaakazijn, zal het wel opgelost zijn. Er zijn immers geen dieren meer in de camper. Dus sopte ik me suf. Toen dat niet hielp, deed ik het nog een keer en toen dat weer niet hielp, toen kocht Tim een grote gifbus en spoot hij de camper helemaal in. Deur dicht en een week niet meer naar kijken.

Kunnen we mooi weer andere dingen doen.

Bij de Portugese Blokker worden er nog wel eens Nederlandse afdankertjes verkocht. Zo staan er Hubo emmers en kunnen we er Sinterklaas papier kopen. Maar nu ook Sinterklaas deco.

Het zijn twee lichtingen. Één met zwarte piet en eentje met roetveeg pieten. De verkoop gaat niet heel hard denk ik haha. Ik dacht nog oh die ga ik kopen, maar wat moet ik ermee.

Tim en ik zijn druk met het zwembad van het vakantiehuis waar we klussen. Het grondwater komt via een scheur omhoog, dus iedere keer moeten we het zwembad leegscheppen voordat we iets kunnen doen. Super irritant!

Het idee is dat Tim alle scheuren opvult met epoxy en daarna moet hij de bodem schilderen. Alleen die epoxy werkt niet zo lekker en als het eenmaal zit, dan merkt hij dat het ook niet functioneerd. Er moet een andere oplossing bedacht worden. Het zwembad loopt nog steeds vol.

Ik heb een filmpje gemaakt voor een vriendin, maar hij past hier ook wel

We nemen weer eens een kijkje in de camper en de vlooien springen nog steeds meteen op onze benen. Gifbus twee gaat erin en de deur gaat weer dicht voor een week. Ik maak wel snel even een foto voor de badkamervloer.

Zoals je ziet zitten er scheuren in en er mist zelfs een stukje. Ik stuur de foto door naar de camper dokter, die 2 uur rijden bij ons vandaan zit. De badkamer van de camper is één grote plastic bak. De douchebak, toilet vloer en wandjes zijn één geheel. Vervangen is eigenlijk geen optie. Ook het gasfornuis is kapot. We konden al heel lang maar 1 pitje gebruiken. Het zal vervangen moeten worden.

De camper dokter reageert heel snel en hij zegt dat voor de badkamer vloer, vervangen de enige optie is. Dat gaan we dus niet doen. Ik denk er nog even over hoe ik het dan zelf ga repareren.

Op zaterdagochtend als ik net wakker ben, dan kruipt Rick huilend tegen me aan. Zijn vriendinnetje heeft het uitgemaakt. Ze hadden al 1,5 jaar verkering, maar ze was er klaar mee. Rick is er even helemaal stuk van. We hadden al wel wat veranderingen gezien in haar houding naar Rick, maar ook richting een gezamelijke vriend van hun. We hadden Rick al een beetje gewaarschuwd. Ze verzekerd Rick dat ze niets met een ander heeft, maar dat de liefde gewoon over is.

Door de verkering had Rick alleen maar tijd voor haar en die andere vriend, maar in de groep waarmee hij in het leerproject zit, gaat het nieuws al snel rond en hij ontvangt allemaal apjes van hun. Rosie besluit dat ze langs komt en brengt allemaal snaaiwerk mee. Twee andere jongens halen Rick over om te komen logeren voor wat afleiding. Super lief allemaal. Samen trekken we Rick wel door deze moeilijke tijd heen.

Er is misschien een oplossing voor het zwembad. De eigenaar heeft wat research gedaan en het middel Lamposilex zou moeten werken. Het is super snel drogend cement. Dit betekend dat alle epoxy verwijderd moet worden, dan de scheuren uitslijpen en daarna vullen met lamposilex. Dit spul heeft een verwerkingstijd van 1 minuut, dus we kunnen maar kleine beetjes maken en snel smeren. We gaan het uittesten op de scheur waar we het water omhoog zien komen.

We vullen die scheur waar we het water binnen zien stromen en het stopt meteen met stromen en het spul is meteen hard. Zo dat werkt lekker. Het zwembad heeft alleen echt super veel scheuren en we moeten ze allemaal doen. Er is ook nog haast bij, want over een week moet het zwembad geschilderd zijn, zodat het nog een week kan drogen tot het water erin gaat. En het water moet erin, want de eigenaar komt zelf langs met zijn kinderen.

Binnen no time zijn de twee zakken, die we gekocht hebben leeg. Er is maar 1 winkel in de buurt die het spul verkoopt. Als ik nieuwe zakken wil dan moet ik die online bestellen en zij krijgen ze dan weer aangeleverd in twee dagen. De eigenaar krijgt het op zijn zenuwen en die stelt voor dat we naar Lissabon rijden om het daar te kopen, dat is maar 2 uur heen en 2 uur terug. Is tie gek ofzo, dat gaan we niet doen. Hij wil alle tijd en diesel het kost wel betalen maar dan nog. Ik bestel het online en het zou er vrijdag moeten zijn.

Op vrijdag krijg ik maar geen bericht of het er is. Ik mails ze en ze weten niet hoe laat het er zal zijn. Hij weet wel zeker dat het komt. Om 13:00 uur rij ik toch vast naar Coimbra, want ik moet ook verf halen. We hadden al verf, maar die moet twee weken drogen en dat past niet in de planning, dus ik moet verf halen die 1 week moet drogen. Officieel moet het lamposilex ook twee weken drogen, maar dat negeert de eigenaar verder. Vlak voordat ik naar Coimbra rij, belt Tim op. Hij is met de kinderen bij de forestclub. Hij valt in voor de normale begeleider en onze kinderen zijn mee. Alleen Fea is niet happy en of ik die op wil halen. Ik bedenk dat we even gezellig kunnen winkelen samen. Ik rij dus eerst daar langs en zodra ik er ben, moet ze huilen, ze heeft erge hoofdpijn. Lekker is dat, want we moeten echt verf kopen.

Daar aangekomen moet ik eerst plassen. In Portugal zijn overal gratis toiletten te vinden. Sowieso als je een stap buiten Nederland zet vind je ineens makkelijk overal openbare toiletten, maar de Portugezen hebben dit echt netjes geregeld. Geen winkels zonder toilet. Eerst dus even daarheen en zodra Fea de wc ziet, zegt ze dat ze moet overgeven, huh. De toiletdame heeft gelukkig net een doekje over de wc gehaald en Fea duikt er vlug in en ik kan nog net haar haar aan de kant trekken als ze pot even vol kotst. Wat een goed begin van onze winkel middag. We rennen door de action, ik koop snel de verf en dan lopen we naar de Intermarche. Fea heeft vandaag nog niets gegeten en ze weet niet meer of ze honger heeft of misselijk is. Ik koop wat fruit, naturel chips en een gebraden kippetje. Ze neemt een hap van een aardbei en besluit dat ze niet wil eten.

Terwijl ik zit te wachten op een mail dat de lamposilex binnen is, lijkt het erop dat Fea naast de aardbeien op tafel in slaap is gevallen.

Het ziet er wel een beetje ongemakkelijk uit, hoe ze op de tafel ligt te slapen. Ik bedenk dat ze ook in de auto kan slapen. Ik rij dan vast richting het bedrijf van de lamposilex en kan in de schaduw wachten tot het er is. Het is al 3 uur, dus heen en weer naar huis rijden heeft geen zin. We gaan naar de auto en we rijden naar een rustige plek. Fea slaapt niet meer, maar ineens krijgt ze honger, dus de aardbeien en de kip eet ze smakelijk op. Ze krijgt weer praatjes. We rijden nog even naar een chinashop om de tijd te doden.

Om half 5 is het pakketje er eindelijk. Iedereen blij en wij snel naar huis.

Zaterdagochtend vullen we de laatste scheuren van het zwembad.

’s Middags gaan we pizza bakken in de houtgestookte oven van het restaurant. De eigenaren zijn er nog steeds niet, maar we doen vast een testronde. De oven is echt enorm en we hebben moeite om het warm te krijgen. Na anderhalf uur lijkt het nog nergens op. We doen er een pizza in, maar die moet wel een half uur de oven in voordat hij een beetje gaar is. Als we er drie gedaan hebben, zijn we er wel klaar mee. De laatste twee bakken we vanavond wel thuis.

Nu eerst door naar het middeleeuwse feest in Penela. Daar raak ik aan de praat met een Nederlandse dame die via Randstad Portugal, thuis werkt. Hele fijne relaxte baan zegt ze en voor Portugese begrippen best aardig betaald. We vieren nog even feest daar, maar ze heeft me wel aan het denken gezet.

Tim gaat zondag de gerepareerde delen even voor verven voor de eindlaag. Hij kan het zwembad ondertussen wel poepen.

Tegen alle droogtijden in gaat de eindlaag er op maandag op. Terwijl Tim daar bezig is, kom ik even kijken. Als ik daar ben, dan moet hij nog 2 vierkante meter en hij is zwaar gefrustreerd, want de verf is op. Tijd voor een Sannie oplossing. Ik zeg dat we dat blik helemaal leeg gaan schrapen en we het gewoon gaan halen. Ik ga opzoek naar terpentine of iets om het laatste beetje te verdunnen, want het is zo dik als dikke stront. Ik vind een verdunner, dus dat is nog beter. Ik schraap en veeg en smeer en het lukt. Er zit geen haar meer op de kwast en de roller is vierkant, maar het zit.

Tussen alle zwembad werkzaamheden door, hebben we daar de tuin onkruidvrij gemaakt, nieuwe laurier bomen aangeplant en wat kleine reparatie werk gedaan. Nog wat laatste dingen en de eigenaar van komen. Over twee dagen gaat het water erin en dan kan het nog drie dagen opwarmen. Opwarmen lukt hier wel aardig, want we zitten steeds tegen de 40 graden aan.

Voor ons staat er een nieuwe klus te wachten. Een vriendin van ons wil graag dat ik de tuin rond het zwembad netjes maak en ze wil een moestuin. Voor Tim heeft ze ook werk aan een tuinhuisje.

Ik moet zeggen dat tuinieren en 35+ graden niet echt een goede combi zijn.

Ik word ook een beetje onrustig met al die klusjes hier en daar. Thuis gebeurt er helemaal niets zo.

Tussendoor ren ik af en toe even naar de camper, maar de vlooien springen nog rond. Een vriendin geeft me een rookbom. Speciaal om ieder levend wezen te verstikken. Ze waarschuwt me om er een bord onder te zetten, want zij had een brandplek in de vloer onder de rookbom. Zo gezegd zo gedaan en aan dat ding. Niet veel later zie ik de rook onder de motorkap vandaan komen. Ehhh zo verstikt er niet veel natuurlijk en straks gaat de buurvrouw de brandweer nog bellen haha. Ik blijf rond de camper tot het roken is gestopt en dan laat ik hem nog even een paar dagen dicht zitten.

Hemelvaart vieren ze hier als dia da espiga.

Rick is ook versierd. Hij houdt zich goed, al is hij nog veel verdrietig. Op de foto is hij met zijn klas op een field trip. Ze zijn de rivier aan het bestuderen. Veel leuker als uit een boek natuurlijk.

Ik ben verder ook nog druk met voorbereiden. Een ander leerproject in de buurt heeft gevraagd of ik creatieve workshops wil geven. Ik heb bedacht om met papier mache pulp en een fles een dier te boedseren en de tweede workshop gaan we een leeg reis dagboek maken, zodat de kinderen dat in de zomervakantie in kunnen vullen.

Ik besluit de camper maar eens te gaan bekijken en wat denk je…….er springt een vlo op mijn been, maar het is er maar één, maar de hele camper zit onder het stof. Ik denk dat ik die nog maar is een keertje ga poetsen….gewoon…..omdat ik dat nog niet genoeg gedaan heb.

Weet je wat het nog extra leuk maakte de vlooien zaten op onze katten en die zitten ondertussen in ons huis en ons huis heeft een osb vloer, met veel gaatjes en kiertjes en vlooien houden daar eigenlijk best wel van. Dus als jullie me in Juni zoeken, dan ben ik aan het poetsen…….