01-02 tm 01-03 We eindigen deze maand met een zwaar hart.

We gaan verder met ons huisje huiselijk maken, dus Tim bouwt een kastje voor de tv en de gameconsoles.

We gaan ons nu richten op de muren vullen met hennep en lime. We hebben een gaskachel van iemand gekregen, maar we merken dat het huis nog lekker door waait. Ik wil er super graag al in, maar om nou kou te gaan zitten lijden dat is toch ook niet de bedoeling. De camper moet eind februari, begin maart gekeurd worden, dus tot die tijd kunnen we er wil in blijven wonen.

We lopen ook nog steeds tegen het electra probleem aan. We kunnen geen gecertificeerd persoon vinden die de meter wil verplaatsen. We horen van iemand dat er een elektra plan gemaakt moet worden voordat het goedgekeurd kan worden en dat dat best wat geld kost. Het blijft een beetje vaag hoe en wat. We weten alleen zeker dat we een gecertificeerd iemand nodig hebben.

Onze Sik vindt het helemaal niet zo leuk hier. Hij wordt steeds opgejaagd door de buurpoes en in zijn komt gebeten. Hij kan niet lekker zorgeloos naar buiten. Aan de twee gevonden kitten Poek en Muis is hij wel aardig gewend, al vindt hij Poek maar een blaaskaak. Muis kan hij aardig mee opschieten. We hebben een tuinkast naast de camper staan en Sik is zo slim dat hij zelf de camper deur kan openmaken. Hij gaat dan aan de knop zitten trekken tot hij open klikt. Vervolgens geeft hij nog een slinger aan de deur om hem open te maken. Best handig en irritant. Lientje red zich beter, buurpoes laat haar wat meer met rust. In de nacht zit ze graag bovenop de camper naar de maan en sterren te kijken. Die zijn ook echt prachtig te zien vanaf ons plekje.

Ik heb weer pech. Ik heb Max naar muziekles gebracht en ik kom thuis met een lekker band. Het is zaterdag, maar we gaan toch even kijken of de meneer van de garage ons kan helpen. Als hij ziet dat we een lekke band hebben dan begint hij meteen te rennen. Er wordt een krik gehaald en machine om de schroeven los te maken. Er wordt ook een grote bak gehaald en gevuld met water. De band wordt opgepompt en dan gaat hij zoeken. Het duurt even, maar hij vindt het gaatje. Er zit een piepklein stukje ijzer in de band. Hij probeert eerst met een prop de band te plakken, maar dat lukt niet. Hij zegt dat hij het handmatig moet doen en verdwijnt. 10 minuten later komt hij terug met een geplakte band en zet hij hem weer onder de auto. Hij zegt dat hij het wel op de rekening zet en wenst ons een fijn weekend. Na het weekend komt als het goed is de nieuwe accu van de camper binnen en dan komt hij die brengen. Wij kunnen weer rijden.

Ik ben tussendoor heel hard aan het werk om mijn website te vullen. Het begint al wat te worden. Ik heb een mooi emigratie traject voor tieners ontwikkeld om die doelgroep te helpen tijdens het emigreren. Erg leuk om te doen.

Mijn hoofd staan niet stil, want er moet ook geknutseld worden met de tieners van het project. Ik wil een tasje met ze gaan naaien en ik speel een beetje vals, want ik haal mijn naaimachine ervoor uit de schuur om een voorbeeld te maken. De machine heeft heel wat te verduren gehad met verhuizen van de Nederlandse opslag, naar een opslag in Portugal en naar onze schuur, maar ik blaas het stof eraf en hij loopt nog als een zonnetje.

We denken iemand gevonden te hebben voor de electra. Ik dacht ik vraag het eens in de winkel waar we altijd onze klus spullen kopen. Een Portugese Hubo. Blijkt dat de eigenaar een gecertificeerd elektriciën is, maar hij doet dat werkt niet meer. Hij stelt voor dat hij komt kijken en ons vertelt wat we moeten doen en dan wil hij het papierwerk wel doen. Hij wil vanavond meteen wel komen kijken. Hij laat vast weten dat alle stopcontacten helemaal af moeten zijn voordat er een keuring aangevraagd kan worden, dat is wel ff lastig, want nog niet alle muren zijn af natuurlijk.

Wij zitten braaf in ons huis te wachten om 19:00 uur, maar hij komt niet. We gaan er twee dagen later nog eens langs en hij zegt weer dat hij komt, maar helaas ook die avond komt hij niet.

Het is een beetje jammer dit, maar wel heel Portugees.

Onze Poek en straatpoes. Ze zijn vriendjes geworden. Straatpoes Milly wilde eerst niets van hem weten, maar met veel geduld van Poek, zwicht ze toch voor zijn charmes en hij leert haar hoe ze samen kunnen spelen. Nu rennen ze samen door de tuin en zitten samen in de zon. Ze zijn super leuk samen. Milly is ook zo slim om Poek naar onze camper te volgen. Dat vindt ze zo gezellig, dat ze nu overdag bij ons is tijdens het klussen en eind van de dag mee naar boven komt en rond de camper blijft. Bij de camper zijn Poek en Muis altijd samen, dus Muis moet nu ook aan Milly wennen. Het is een flinke katten bende bij ons.

Er breekt weer mooier weer aan en ik moet echt nog één ding nodig doen voordat het echt lente wordt. Ik moet onze bomen snoeien. We hebben twee appelbomen en 12 olijfbomen die nodig een koppie kleiner gemaakt moeten worden. Dit moest eigenlijk in januari, maar half februari moet ook nog wel kunnen. Poek en Milly vinden het heerlijk dat gerommel in de tuin en ze houden me gezelschap tijdens het snoeien.

Ze vliegen de hele tuin door en schieten de bomen is. Ik moet ook in de bomen klimmen om bij de takken te kunnen komen. Het is opletten dat ik er geen kat uit snoei. Er gaat meer van de bomen af dan er overblijft, maar de bomen knappen er flink van op. Het is wel mega veel werk, want ik heb geen elektrische zaag, dus ik snoei de bomen met een handzaag. Ik kan twee bomen op een dag doen. Gelukkig zijn maar 6 van de twaalf olijfbomen echt heel groot. De andere zijn nog een stuk kleiner.

Twee weekenden ben ik aan het snoeien. Tim sleept de takken naar onze vuurplek en verbrand alle kleine takken. De grote stammen moeten het houthok in. Olijf blaadjes knetteren heel leuk in het vuur.

Het is echt heerlijk weer om buiten te zijn en zo op ons landje te werken. Ik kom deze twee knapperds ook nog tegen op Valentijnsdag.

In ons huis ga ik even iets doen wat ik heel erg leuk vind. Ik ga van oud hout een vensterbank maken. Eerst wilde ik oude vloerplanken hiervoor gebruiken, maar nu die eruit zijn, zien we pas goed hoe ver die al aangevreten zijn door hout wormen. Ik ga proberen om het hout te gebruiken wat als wandje was gebruikt, dit was gestuct en daardoor weinig sporen van houtworm.

Ik zaag de planken op maat en schaaf en schuur ze schoon. Er komt prachtig hout onder te voorschijn. Ik maak niet alleen een vensterbank, maar ook een nep latei voor boven het raam. Ik heb ook al leuk gespeeld met de hennep om de bouwstenen mooi weg te werken.

Max krijgt een saxofoon mee naar huis om te kunnen oefenen. Hij is er helemaal wijs mee en het hele drop kan hem horen toeteren.

Ik knutsel weer even door aan mijn raam.

Als ik mijn raam zo zien, dan kan ik niet wachten tot de rest ook verder af is. De hennep op de muur is de eerste laag er komt nog een hennep/zand/lime laag overheen en dan nog een zand/lime laag. De hennep op de muren aanbrengen is wel echt een mega klus, dus we vragen een paar vrienden om volgend weekend te komen helpen.

De electricien komt ook eindelijk een keer langs en hij heeft slecht nieuws. Ik heb te dunne bedrading gebruikt en volgens Portugese regels mogen een lichtpunten niet in dezelfde groep als stopcontacten. We moeten dus alle lampen van het huis in één groep samenbrengen en dat betekend, nog meer nieuwe bedrading aanleggen. Samen met alle bedrading vervangen naar 2,5mm draad, wordt dat een mega tijdrovende klus. De eerste elektricien is vergeten om een aarde punt te maken. Er moet nog een kastje in de muur buiten en dan een buis naar binnen om aarde in de meterkast te krijgen. Super fijn dat we de muur al helemaal weer dicht gebouwd hebben. Ik krijg er echt buikpijn van.

Klusser de klus, met wat extra hulp gaat het weer wat sneller. De eerste bedrading is vervangen en dat betekend dat de vloer er niet uit hoeft, joepie! Ook het kastje en de buis naar binnen is gelukt. De rest van de bedrading in de woonkamer denken we dat dat ook wel lukt. Aan de keuken durven we ons nog niet te wagen.

De kinderen hebben een week vrij, dus dan gaat alles even trager. We hadden de camper graag in deze week willen laten keuren en dan er een fijne Spaanse week van willen maken, maar dat gaat niet lukken. Het kan niet eerder dan 6 maart. Nu lijkt het me handig als ik Poek eerst laat castreren voordat we op pad gaan, want als hij in Spanje de lente in zijn bol krijgt en vrouwtjes ruikt dan kan dat wel eens voor problemen zorgen. Ik heb voor deze week een afspraak gemaakt bij de dierenarts dat ik weer straatkatten kom brengen. Ik vind dat Poek en Muis na al mijn inzet, voor de straatkatten ook wel gratis mogen. Ik bedenk me dat ik ze tegelijk breng. Muis is ook al 7 maanden, dus die kan ook wel mee. Op woensdag mag ik ze brengen en ik vraag de assistente of ze de oren misschien niet willen knippen, want dat vinden mijn kinderen zo zielig. Ze vindt het geen probleem. Ik heb er toch een beetje buikpijn van. Ik geeft mijn katten niet graag uit handen en verschillende vrienden van ons zijn na een dierenarts bezoek thuisgekomen met het parvovirus, maar ik stel mezelf gerust, dat het met de straatkatten die ik gebracht heb, toch ook goed gaat.

Ik breng ze woensdag de 19de om 10 uur weg en om 11:30 word ik gebeld dat ik ze alweer op kan halen. Muis heeft nog wiebelige pootjes, maar Poek lijkt echt pas net wakker, die kan nog niet veel, maar hij sleept zichzelf naar buiten om in het zonnetje te liggen.

Gelukkig rennen ze donderdag weer lekker rond. Poek rent altijd met me mee naar beneden als ik naar het huis ga. Als ik te hard loop dan roept hij altijd even en als ik terug naar boven ga, dan roep ik hem altijd even en dan rent hij weer vrolijk mee naar boven. Milly holt ook graag mee.

We zijn vrijdag en zaterdag super druk met de camper leeghalen en opruimen. We willen graag de helft van de rommel die erin zit naar het huis brengen. Het blijkt veel meer werk dan we dachten. Fea haar bed zit in de cabine en ze heeft zoveel verzameld in een jaar. Zondag zijn we dan toch klaar voor een testrondje. Als we hem starten dan schrikt Muis zich een ongeluk en hij rent nog net even snel de deur uit. Rick blijft daarom ook maar thuis. Dat Poek en Muis mee moeten op reis, vind ik wel spannend. We rijden even een stuk snelweg en Sik zit zoals gewoonlijk binnen 5 minuten bij mij op schoot. Max moet op Poek letten en Lientje zit ook op haar vertrouwde plekje.

Na het stuk snelweg stoppen we even en zien we dat de remschijven weer mooi glimmend zijn geworden en Tim zegt dat hij nog net zo lekker rijdt als altijd. We rijden door naar de lidl voor een broodje en als ik uitstap dan ruik ik diesel. Ik weet niet zo goed waarom, maar als we naar de lidl lopen dan kijk ik nog een keer om dan dan zie ik iets uit de motorkap druppelen. We lopen terug en kijken nog is goed. Er ligt een hele plas onder de camper en het drupt nog. We maken de motorkap open en alles zit onder de diesel. We bellen een vriend die verstand heeft van auto’s en hij zegt dat hij er meteen aankomt.

Hij ziet gelukkig snel waar het vandaan komt en hij draait een dop los en weer vast en dan lijkt het probleem alweer verholpen. We rijden een stukje verder om te tanken en we rijden weer naar huis. Er gebeurt niets meer, dus het lijkt toch echt makkelijk verholpen te zijn. Het is wel een beetje spannend.

Maandag ben ik weer de handvaardigheidouder op het project van de kinderen. Ik heb een aantal weken met het regenwoud thema gewerkt. We hebben van dozen een regenwoud gemaakt en met origami dieren gevouwen. Ook hebben ze allemaal een prachtig kunstwerk geschilderd met een leuke kopieer techniek met wasco krijt. Dat heb ik eigenlijk wel leuk verzonnen allemaal.

Dinsdag maak ik nog een lampje dat kapot was van de camper en ruim ik verder op en ik maak mijn website af! Coachingteens gaat online.

Dinsdag lijkt Muis niet helemaal lekker en wil hij niet eten. In de nacht kakt hij in de kattenbak en het meurt so erg, dat ik eruit moet om het op te ruimen. Ik kan daarna natuurlijk nooit meer slapen.

Woensdag ben ik dus een beetje brak en Muis spuugt ook nog een paar keer. Ik doe een beetje rustig aan. In de middag heb ik afgesproken met een reizend gezin dat in het treepark staat. Via de reizende camper familie app zijn we aan de praat geraakt en nu zijn ze in de buurt. Ze hebben een dochter van 10 en een zoon van 13, dus ik neem Max en Fea mee. We hebben het meteen heel gezellig en we kletsen tot het etenstijd is.

Donderdag is een beetje rommelig. Muis is niet helemaal fit en Poek lijkt ook te beginnen. Hij wil ook niet eten en spuugt een keer. Hij rommelt verder lekker om ons heen en slaapt in het zonnetje bij ons huis als we aan het klussen zijn en rent vrolijk mee naar boven als we uit geklust zijn. Muis eet alweer lekker mee, maar Poek niet. ’s Nachts moet hij af en toe overgeven en Tim en ik ga er een keer uit om het op te ruimen. Vrijdagochtend lijkt hij toch echt niet lekker. Hij gaat lekker bij de kachel liggen en ik geef hem iets homeopatisch in de hoop dat hij snel opknapt. Ik ga met Fea naar paardrijden.

Fea is een tijdje terug van het paard gevallen. Of eigenlijk struikelde het paard flink en viel half en Fea rolde er vanaf met haar snoet in de modder. Met een kleine schaaf op haar elleboog viel het reuze mee en ze stapte ook meteen weer op. De week erna was de manege ondergelopen, dus ging de leraar een buitenrit houden met een groepje en tijdens die buitenrit sloegen de paarden op hol en de leraar en een vriendin van Fea zijn toen heel hard gevallen. Fea was hier niet bij, maar ze is er wel onzeker van geworden. De volgende dag moest Fea op een hobbelig weiland rijden omdat de manege nog te nat was. De les ging niet lekker en toen ze op maandag haar vriendin helemaal bond en blauw zag. Toen was ze even klaar met paardrijden. Vandaag gaat ze het weer proberen en ik blijf er de hele les bij. Het gaat best goed en ze lijkt ook weer wat relaxter op het paard. We doen nog even een boodschapje en dan gaan we naar huis.

Poek lijkt nog niets opgeknapt en heeft ook nog eens diarree. Ik besluit hem een ander homeopatisch middel te geven met wat extra water. Hij wil heel gek in de wasbak van de camper liggen. We besluiten hem daar te laten slapen en we gaan nog even snel klussen voordat de dag voorbij is.

Twee uur later komen we terug boven en we zien Poek en we zien dat het helemaal mis is. Zijn ogen staan dof en hij voelt koud. We twijfelen geen moment en ik sla een handdoek om hem heen en we rijden naar de dierenarts. Hij blijft rustig in mijn armen liggen. Bij de dierenarts moeten we even wachten, maar als we aan de beurt zijn dan knijpt ze in zijn nekvel dat rechtop blijft staan. Hij is compleet uitgedroogd. Ze vraagt of ze hem mee mag nemen om aan een infuus te leggen en bloed af te nemen. Ik moet erg huilen als ik Poek af moet geven en ben bang dat ik hem niet meer zal zien. Ze zegt dat het 20 minuten zal duren tot ze de uitslag van het bloed heeft. We wachten bijna een uur tot iemand ons iets komt vertellen. Poek is erg zwak en het is niet gelukt om bloed af te nemen. Hij ligt nu in een couveuse aan een infuus. Ze vraagt of ze ook een parvo test mag doen en dat mag natuurlijk van ons. Ze zegt ook dat Poek er erg slecht aan toe is en ze beloofd ons te bellen zodra ze meer kan zeggen.

We zijn er allemaal stil van. Onze Poek ineens zo ziek. Waarom hebben we hem vanmorgen niet al naar de dierenarts gebracht? Maar ja, toen scharrelde hij nog rond en ging hij lekker bij de kachel liggen. Ik vind het super sneu dat hij nu alleen ligt en het is voor mij toch echt een laatste oplossing om mijn dieren alleen achter te laten bij een dierenarts. Er komt dan natuurlijk ook altijd een stuk angst bij voor een dier.

’s Avonds belt de dierenarts ons nog even op. De bloeduitslag zegt dat hij een darminfectie heeft. Ze heeft hem nu antibiotica, vitamines en voeding gegeven. Helaas krijgt hij zijn temperatuur niet onder controle en dit is een slecht teken. Het is afwachten of hij de nacht haalt.

Ik slaap rusteloos en ik praat steeds tegen Poek, dat hij vol moet houden. Ik voel me erg schuldig dat ik niet meteen na paardrijden naar de dierenarts ben gegaan. De zaterdagochtend duurt lang. De dierenarts gaat pas om 10 uur open en we kunnen ook niet voor 10 uur bellen. We wachten eerst braaf of ze ons bellen, maar om half 11 houden we het niet meer en dan belt Tim. Er wordt even iemand gehaald die Engels spreek en dan komt het nieuws. Poek is ergens in de nacht overleden. Tim spreekt af dat we hem meteen op komen halen, maar eerst moeten we allemaal even vreselijk huilen. Onze lieve vrolijke Poek. Hij mocht maar 10 maanden oud worden en ik voel me de slechtste poezen moeder van de wereld.

We gaan je vreselijk missen.