Van het bijkomen komt nog niet zoveel. Eerst gaan we nog naar een paardenfestival. Het moet een hele happening zijn en er gaat een hele groep Dutchies naartoe.
De spectaculaire springwedstrijd was heel vroeg dus die hebben we gemist. Het dorp schijnt het hele jaar in een soort slaapstand te staan en nu is het vol leven. Het dorp is ingericht voor paarden met hun ruiters. Op een plein is een grote bak waar men wedstrijden worden gehouden en daar omheen is een ring met paarden met ruiters. Ik geloof dat het doel is, zien en gezien worden. Het is leuk om even naar te kijken, maar de paarden zien er best gestresst uit. Ik ben duidelijk geen paardenmeisje haha. Ik vind er niets aan.
We gaan weer lekker verder klussen. We zijn het huis aan het voorbereiden op de nieuwe ramen. We hebben iemand gevraagd om ons te helpen met plaatsen. Wij zorgen er vast voor dat de gaten groot genoeg zijn.
Het is weer woensdag en dan mag ik een straatkat wegbrengen voor sterilisatie. Een buurman heeft ook een kat gevangen, dus ik heb er vandaag twee. Dit zou de moeder van onze muis wel eens kunnen zijn. Dit Siamees kleurig model is heel standaard als straatkat hier. Ze zijn super mooi met blauwe ogen. Onze muis is lichter van kleur. Als ik de straatkat ’s middag weer op straat zet dan komt de buurvrouw naar me toe. Ze zegt vaak kat en ze heeft het denk ik over mijn kinderen die ze met kittens heeft zien lopen. Ze bedankt me voor de zorgen om de katten en dan geeft ze me een brood. Ze vertelt erbij dat ze het zelf gebakken heeft voor ons als dank voor wat ik voor de katten doe.
Hier is mijn paardenmeisje die het paard uit de wei heeft gehaald voor paardrijles. Ze vindt het helemaal geweldig.
Max gaat wat nieuws proberen. In het dorp wordt muziekles gegeven voor de fanfare. Het kost €40,- om een heel jaar muziekles te krijgen. Max gaat op saxofoon les. Deze les is wel in het Portugees
Ik ben deze maand niet zo goed geweest in foto’s en videos maken van het klussen, maar tussen de leuke dingen door zijn wij bezig met de boven vloer van het huis. Het hout is geleverd om beide vloeren te vervangen, dus er ligt een hele stapel hout om verwerkt te worden en we moeten opschieten, want er komt regen aan. We kunnen het hout alleen buiten onder een zeil opslaan. We zijn dus flink aan de klus. Al het hout gaat in de lijnzaadolie voordat het het huis in gaat, dit zou moeten helpen tegen de houtworm en het vocht.
In het weekend ga ik met Fea naar een circus. Zij is nog nooit naar een circus geweest en in Coimbra komt het grootste Portugese circus langs.
Het blijkt een heel klein circus te zijn en niet super spannend. Ik ben blij dat de jongens niet mee wilde, want die zouden er niets aan hebben gevonden. Fea vindt het gelukkig prachtig. Het is wel heel modern, want een blond Gorden type zingt wat liedjes tijdens de show in glitter pak en een mannelijke he/she/them doet een vrouwelijke trapeze act. Het is het hem toch net niet.
We zijn alweer een week verder want de volgende straatkat gaat naar de dierenarts. Ik heb er na deze dan vijf gedaan. Drie vrouwen en twee mannen.
Ik merk wel dat er minder katten rondlopen nu het wat frisser is. Ik ga even een paar weken pauze houden. De volgende ronde wil ik een straatkat vangen en onze Poek laten doen. Poek gaat ook als straatkat mee. Dat was hij natuurlijk ook, maar als ik zeg dat hij nu van mij is dan moet ik toch €65,- betalen en de kosten om hem verplicht te laten vaccineren en chippen. Dus hij gaat als straatkat.
Het plaatsen van de ramen loopt niet heel soepel. We hebben een Belgische klusjesman gevonden die voor ons kozijnen heeft gemaakt. Ik had een tijdje terug al tweedehands houten ramen met dubbel glas gekocht en Bas en Jessica hebben in September een tweedehands deur opgehaald. Het was lastig om iemand te vinden die kozijnen wilde maken maar dat is dus gelukt. Deze man komt ze ook plaatsen. Alleen de keukenmuur is gebouwd met holle blokken en daar een raam in plaatsen is best lastig. Ook omdat ik geen purschuim wil gebruiken. Ik heb me verdiept in hoe ze vroeger ramen plaatsen en afwerken, maar ja, toen gebruikte ze geen holle blokken. Het kost dus veel moeite om het raam te plaatsen en Tim sloopt ondertussen het raam van de woonkamer eruit en maakt dat gat groter. Helaas is de helft van deze muur ook opgebouwd met holle blokken. Dus we hoopte twee ramen geplaatst te krijgen, maar in plaats daarvan hebben we één raam en een mega groot gat. Op aanraden van de klusjesman gaan we eerste een stenen omlijsting plaatsen, wat heel gebruikelijk is hier in Portugal.
We gaan de volgende dag meteen op pad voor de stenen omlijsting. Toevallig waren we al opzoek geweest naar een stenen drempel voor de voordeur, dus we weten waar we moeten zijn.
De meneer herkent ons meteen, maar hij is druk. Na een korte uitleg dat we stenen voor een omlijsting nodig hebben, zegt hij dat we naar achter kunnen lopen om vast te kijken wat we mooi vinden. Tim en ik lopen rond en vinden al snel een steen die we beide mooi vinden.
De meneer is klaar met zijn vorige klant en wij zijn aan de beurt. Als ik hem onze keuze van steen laat zien en vraag of het kan, dan kijkt hij een beetje bedenkelijk. Het kan wel maar traditioneel kiezen de mensen hier voor wit marmer of limestone.
Ik leg de man uit dat ik niet heel traditioneel ben aangelegd, dus hij zegt dat onze keuze van steen wel kan. We gaan het over de maten hebben. De maten van de deur zijn makkelijk en ik zeg dat de grijze steen als drempel dezelfde kan blijven die we eerst hadden gekozen. Hij kijkt me geschokt aan. Dat kan niet zegt hij, alles moet rondom dezelfde kleur zijn. Ik leg uit dat de drempel dan altijd vies zal zijn omdat iedereen erop gaat staan. Het maakt hem niks uit. Het moet hetzelfde. Tim zegt ook dat het wel allemaal hetzelfde kan zijn. Ik zeg tegen Tim dat hij hem dan iedere dag schoon mag maken. We gaan verder met het raam. De diepte van het raam is heel anders, want die muur is 50cm dik. Ik heb bedacht om het raam halverwege te doen. De ramen gaan naar binnen open en je houdt dan genoeg ruimte over om iets voor het raam buiten te zetten, want binnen kan je niets zetten. De meneer krijgt een hartverzakking. Het raam moet dezelfde diepte hebben als de deur ander ziet het er niet mooi uit. We leggen uit dat de muur van de deur 15cm is en die van het raam 50cm, maar dat maakt volgens hem niet uit. Ik opper het idee om de onderste steen iets uit te laten steken als een vensterbank en dan is de maat vol. Wat voor een idioot idee is dat dan, staat er op zijn voorhoofd. Ik laat een foto zien van een raam met een stenen vensterbank en hij zegt dat dat ouderwets is. Ik zeg dat mij dat niet uitmaakt. Hij zegt dat de gehele omlijsting 3cm uit moet steken van de muur en dat het dan gek is dat de onderste 6cm uitsteekt. Ik snap niet waarom alles 3cm uit zou moeten steken en hij roept dat dat hoort! Hij zegt dat het onze keuze is hoe we het willen maar we moeten weten dat wat wij willen niet goed is. Hij zegt: ken je dit woord: HORRÍVEL!
Hij stuurt ons weg. Ik moet een foto gaan zoeken van een huis in ons dorp met een stenen omlijsting zoals ik het wil. Zodra ik die heb kunnen we het bestellen.
We zijn helemaal moe van dit gesprek. Wat een gedoe. Hij stond echt te schreeuwen tegen ons. We bekijken het in het huis nog eens. Het raam een stuk verder naar buiten geeft natuurlijk wel meer ruimte binnen, dus dat vind ik eigenlijk wel een goed idee. Op Pinterest zie ik dat mensen later nog een vensterbank toevoegen aan een stenen omlijsting en die 3 cm uitsteken hoeft natuurlijk niet. Ik bestel gewoon de diepte zoals ik hem wil en kan dan zeggen dat we hem uit laten steken, maar hem dan met plaatsen iets verder naar binnen plaatsen. Ik app de meneer de foto zoals boven met het witte marmer en zeg dat hij alles dezelfde diepte kan geven. Ik krijg geen antwoord. Ik laat het even rusten.
Tijd om mijn verjaardag te vieren. Ik had nog niets gepland, maar het wordt harstikke mooi weer dit weekend, dus ik stuur iedereen een appje of ze zondag zin hebben in een party. Er blijkt al een verjaardags party te zijn binnen de Hollandse groep. De helft gaat daar al heen. Ik mag aansluiten als jarige en de andere helft van de visite meenemen als ik wil. Zo gezegd zo gedaan en zondag hebben we een heerlijk gezellig feest met twee jarige.
Maandag stuur ik de stenen meneer nog een appje of we de bestelling rond kunnen maken, maar het blijft weer stil. Ik ga even rondvragen of er nog een Steenwinkel in de buurt zit.
Dinsdag ben ik echt jarig en Tim en ik gaan naar Coimbra om te lunchen. Woensdag gaan we naar een andere steenwinkel. In Miranda blijkt er ook een te zitten. Als we daar parkeren komt er meteen een man naar ons toe en hij spreekt Engels. We leggen uit wat we nodig hebben en we mogen meelopen om steen uit te zoeken. helaas zie ik niet de mooie steen met oranje zoals in die andere winkel en als ik een foto laat zien, dan zegt hij dat die nu net op is. Hij laat twee opties zien die er een beetje op lijken. Ik laat voorzichtig vallen dat het me wel mooi lijkt om de drempel grijs te doen en dat vindt hij wel een goed idee, alleen heeft hij geen grijs, wel zwart. Overal zie ik grijs staan, maar het blijkt dat dat stoffige zwarte stenen zijn, of ongepolijst. Ik vraag of een ongepolijst steen dan een optie is en dat vindt hij wel een goed idee, hij is dan ook niet zo glad. Daar zijn we dus snel uit. Ik durf nu ook de vensterbank wel te opperen. Natuurlijk zegt hij, hoe groot moet die worden? We kiezen de maten en vragen wanneer het geleverd kan worden. Vrijdag zegt hij. We spreken af dat hij me vanmiddag de offerte appt en als we het er mee eens zijn dan gaat hij gelijk aan het werk. Jeetje stenen kopen kan dus toch best leuk zijn. Twee uur later ontvang ik de offerte en zo hebben we dus toch vlot stenen kunnen kopen.
Tussen het shoppe door zijn we de vloer van de slaap zolder aan het leggen.
Vrijdag worden de stenen helaas toch niet bezorgd. De machines zijn kapot zegt hij. Ik krijg er een beetje buikpijn van. Maandag app ik of hij weet wanneer het wel bezorgd wordt, maar ik krijg geen antwoord. Dinsdagochtend krijg ik ineens een app dat hij nog wat naw gegevens mist. Ik geef ze door en dan zegt hij dat om 4 uur de stenen geleverd worden.
Ondertussen hebben we ook de vloer van de zolder af.
De vloer maakt het dat het huis wat huiselijks heeft. We krijgen zin om in het huisje te zijn. We houden zaterdagavond daarom een filmavond en zondag wagen we ons aan het plaatsen van de eerste steen: de vensterbank!
Na maanden van klussen gaan we zelf ook de vooruitgang zien. Nog even en we kunnen ook dingen echt gaan afwerken. Ik kan niet wachten tot het raam er helemaal in zit. We laten de vensterbank even goed drogen voordat de volgende steen erin gaat.
OMG die Portugezen zijn net zo erg als de Fransen🙄
Maar het woord had i goed geraden😂
Het huis gaat er echt mooi uit zien! En wat is Fea al weer groot!!!!!
Haha het is wat met dat zuidelijke volk, maar straks heeft iedereen een vensterbankje. Ze gaan me straks vast allemaal kopiëren haha.
Leuk om weer wat te lezen ( en ook net het filmpje bekeken) miste het al.
groetjes Karin