25-03 tm 19-04 en een stukje terug.

Voordat we een huisje kochten moesten we naar Spanje om de camper te laten keuren. Rick was toen al een beetje ziek en aan het hoesten en Fea voelde zich ook niet top. Tim was een beetje aan het hoesten en voelde zich lamlendig en toen zagen we twee dagen voor de keuring dat we een lampje miste aan de zijkant van de camper.

Ik ging dus op jacht naar een lampje en kon het natuurlijk nergens vinden. Toen kwam ik op het idee om dan maar een ander lampje te kopen maar met dezelfde functie. Tim hobbelde maar ellendig achter me aan. Toen ik een ander lampje gevonden had, ging Tim die er toch opzetten met zijn gare lijf. Vloekend en tierend kreeg het lampje zijn nieuwe plekje.

We besloten een dag eerder op pad te gaan, zodat we minder ver hoefte te rijden per dag. De eerste dag reed Tim 1,5 uur en vervolgens ik 1,5 uur. We kwamen uit in Elvas bij een groot fort. We besloten de volgende dag eerst naar het fort te gaan en dan weer 2 uur te rijden. Helaas ben ik ook begonnen met hoesten.

We slapen nog een nachtje ergens in Spanje een half uur bij het keuringspunt in Sevilla vandaan en dan gaan we de 15de dan echt voor de keuring. We moeten een half uur wachten tot we aan de beurt zijn, maar we scheuren door de keuring heen en met 5 minuten staan we goedgekeurd weer buiten. Whoop whoop.

We besluiten lekker de stad in te gaan, want ik heb een Nederlandse snackbar gespot en dan lopen de jongens gezellig mee en hele stad door. Kan ik gelijk even sight seeing.

Sevilla is echt een prachtige gezellige stad om te bezoeken. Ondertussen komen de papieren van ons aankomende huis binnen en laten we die controleren.

Na ons stadsbezoek is al mijn energie op en dan moet ik toch toegeven dat ik ook wel ziek ben. Alleen Max heeft helemaal nergens last van. Feetje en Rick zijn ook wel weer opgeknapt maar Tim en ik zijn een zooitje. We rijden heel langzaam en met een lange tussenstop op een camping, terug naar Esphinal

We spoelen weer door naar 25 maart. Ik denk dat we aardig door het ziek zijn heen zijn en we gaan ons huisje kopen. De eerste foto’s en filmpjes zijn in de vorige blog te vinden. 26 maart begint het te regenen voor een week en dat is maar goed ook, want ik kan geen stap verzetten. Ik hoest de longen uit mijn lijf en ben compleet gevloerd. Met Tim gaat het beter en hij doet wat kleine klussen.

Een filmpje van wat vorderingen en een voedselbos toer.

Het weer is gelukkig opgeknapt en ik ben ook weer een beetje op de been. We maken een douche in de schuur en van een kastje maken we een poepdoos haha.

We halen de rommel uit het huis en proberen te bedenken hoe we alles willen. We hopen de onderverdieping een stuk uit te kunnen graven om er meer hoogte te krijgen. Als eerste gaan we daar alle rommel uit halen. We vinden dan de originele poepdoos van het huis.

Ik heb me vaak af zitten vragen waar de oude bewoners naar de wc gingen. Douchen kan je met een emmer, maar je moet toch echt naar de wc. Ik kon me toch niet indenken dat ze dat in het bos deden. Het huis had dus wel een toilet haha. Ik vind mijn zelf gemaakt poepdoos mooier.

Wat Ben je aan het doen Tim?

Terwijl ik dus weer aardig op de been ben ga ik natuurlijk kl…….. een cursus doen haha. Ik volg een tien daagse perma cultuur design cursus, samen met Phil en Siobhan. De timing is wat onhandig met ons huis, maar de cursus stond al gepland en ik wil hem echt graag doen en met deze cursus ga ik leren hoe ik ons land kan indelen volgens permacultuur. Permacultuur is dat alles in je tuin samen werkt, meerdere functies heeft, zonder afval en in de natuur past. Op Netflix staat de docu, my biggest little farm, ik denk dat dat een prachtig voorbeeld is. Voor ons wordt het alleen op een wat kleiner formaat. Het leuke is, de cursus is heel uitgebreid en ik leer ieder type land indelen. Ik kan later dus ingehuurd worden.

We hebben nog een klus struikelblok, want de kinderen hebben twee weken vakantie. We klussen dus op een laag tempo. Wat nog steeds beter is voor mij.

Zelf staan we nog niet op ons land met de camper. De weg bovenaan het land, is de de enige route om met de camper op ons land te komen. Helaas stopt het asfalt net 20 meter voor ons land begint en is de zandweg heel diep uitgesleten. We hebben aan de gemeente gevraagd of ze de weg kunnen maken. We staan helaas onderaan de lijst van things to do met onze weg. We staan dus nog met de camper bij Phil en Siobhan. Voor de cursus wel weer handig want ik kan nu met hun meerijden.