Donderdag hebben we bedacht om naar Tomar te rijden. Hier hoor je best veel reizigers over en het is maar 40 minuten rijden. Het idee is om langzaam naar beneden te rijden en echt te camperen. We gaan eerst even boodschappen inslaan bij de Aldi in Tomar. Die hebben we niet dichterbij en die hebben net weer even andere bekende producten als de Lidl. Zo licht hier bijvoorbeeld een gekookte worst, die Max erg lekker vindt. Na de Aldi willen we naar de camperplaats rijden, maar we rijden fout. Ik roep nog naar Tim dat er een vaag bord staat met een camper erop en ik denk dat we er niet door kunnen, maar hij rijdt door en we komen bij een bocht die we niet kunnen maken. Tim moet de hele straat weer achteruit uitrijden. Bij zulke momenten maak ik me een beetje zorgen, voor als ik straks 9 dagen alleen moet rijden met de camper. Terug op de juiste weg, slaat Tim de verkeerde kant op en we rijden door een winkelstraat. Wat gaan we hier eigenlijk doen? Niemand heeft zin om te winkelen of de buurt te verkennen. We zijn eigenlijk nu al klaar met Tomar en we besluiten een flink stuk richting het zuiden te rijden.
Bij de volgende stop zit niets gezelligs of sfeervols. Het is een parkeerplaats tussen de vrachtwagens. We besluiten nog een stuk verder te rijden naar een gratis camperplaats waar we vorig jaar een aantal dagen hebben gestaan in Alcacer do Sal. Tim was daar toen in de modder gezakt. Daar aangekomen is de camperplaats alleen verdwenen. De parkeerplaats heeft een hoogte beperking en het terrein ernaast, waar wij stonden, dat wordt opnieuw aangelegd. We rijden dus maar weer verder. Als we nou helemaal niet waren gestopt en meteen naar de Algarve waren gereden, dan waren we er nu bijna geweest. Door het zoeken is het nu nog 1,5 uur rijden en het is al 5 uur. Tim denkt een camperplaats gevonden te hebben op 20 minuten rijden. Daar besluiten we naartoe te gaan. Gelukkig is dit een fijne plek en gaan we snel ergens staan om te eten en te slapen.
Zo staan we er smorgens bij:
Je merkt al dat het hier een stuk minder vochtig is als in Espinhal. Het is ook al vroeg lekker zonnig. We zijn helemaal alleen en het geld moet in een bus. Er lopen wel schapen om ons heen, een Border Collie die met pensioen is denk ik en twee jonge katten. De hond kijkt niet om naar de schapen en slaapt samen met de katten half onder de camper. Ik trakteer ze op een flinke bak brokjes en wat blik. Wij gaan snel weer inpakken en verder naar de Algarve. We rijden eerst naar een Lidl voor de kerstboodschappen en de Nederlandse supermarkt voor frikandellen! Daar komen we Michel en Hilda tegen, zij stonden een paar dagen in El Palmar en in België met ons samen. Super leuk om elkaar zo weer tegen te komen. Na een tijdje ouwehoeren en de boodschappen, rijden we naar de plek waar we afgesproken hebben met de twee andere Nederlandse gezinnen. Kerst kan beginnen.
We doen lekker helemaal niets. De kinderen vermaken zich op het strand of rond de camper en wij chille op ons billen in de zon.
En eerste kerstdag ziet er zo uit:
En tweede kerstdag:
En we eten natuurlijk heel veel samen en hebben veel gezelligheid met een avond met speciale pret chocola, waar ik iets teveel van eet, waardoor ik 4 uur lang de slappe lach heb, oeps.
De 27ste rijden we naar camping Canelas in Albufeira samen met Quirijn en Marieke en hun kinderen. Quirijn heeft aangeboden om morgen, Tim en de jongens naar het vliegveld te brengen. Hij gaat die dag toch die kant op om in Spanje wat vuurwerk te kopen. Ik heb er een beetje buikpijn van om mijn mannen gedag te moeten zeggen, maar ik hoop dat ze een super toffe tijd hebben in Nederland.
Tijd voor meidendingen! Ik ga de was doen haha. Er is hier op de camping echt een lekkere douche, dus we kunnen Fea haar haren verven en Marieke maakt er daarna krullen in. En zolang Tim er niet is, komt ze lekker bij mij slapen.
De jongens zijn ondertussen goed aangekomen en hebben de huurauto opgehaald. Het eerst wat ze doen is frikandellen eten!!!
Bij ons op de camping komt er nog een Nederlands gezin bij staan. Het zijn vrienden van Quirijn en Marieke. We blijven tot 29ste op de camping. De 29ste kruip ik dan toch echt achter het stuur. Quirijn kijkt mee terwijl ik achteruit de plek af rij en de camping verlaat. Daarna gaan Fea en ik even samen op pad. Samen naar een groot tuincentrum en boodschappen doen. Het rijden gaat we eigenlijk prima af. Maar de camper leren kennen met rijden, de weg zoeken en zorgen dat je overal doorheen past is best een klus. Als ik een rotonde over ga dan gilt Fea dat ik veel langzamer moet gaan en dat is aan de vallende spullen ook wel te merken. Ik rij daardoor verkeerd, maar ik durf ook niet te keren. Google maps zoekt vanzelf een andere weg. Hierdoor kom ik echt een op kakweg terecht. Het is super smal en met tegenliggers. Maar het lukt me allemaal en uiteindelijk kom ik met een perzikboom, twee druiven stronken en de boodschappen op de plek waar we kerst gevierd hebben terecht. Hier gaan we ook oud en nieuw vieren. Het nieuwe Nederlandse gezin en de familie Hoek komen ook.
We gaan meteen weer lekker in de chil modus van zon, zee en strand.
Hoewel ik Tim en de jongens niet echt mis, slaap ik wel kak en op oudjaarsavond ben ik dan ook eigenlijk best moe. Het aangemaakte gezin is fan van herrie en Quirijn en Marieke doen gezellig mee. Met twee grote jbl boxen en zware techno, house en trance ga ik Nederland bijna missen. Ik blijf gewoon gezellig met Liza thee drinken in de camper. Om 23:50 lopen we naar het strand en we staan er nog niet en de eerste vuurwerkshow schiet iets voor twaalf de lucht in.
Na alle mooie shows en de knuffels van iedereen om ons heen, gaan Fea en ik lekker naar bed. Gelukkig nieuw jaar liefies die helemaal in Nederland zijn!
Natuurlijk beginnen we het nieuwe jaar met een nieuwjaars duik en dat is hier ook nog is prima te doen. We hebben geen warme choco of broodje Unix nodig. Al is het best frisjes.
’s Middags besluit het andere gezin vast wat meer richting Spanje te gaan rijden en dat zorgt ook voor wat meer rust op de plek, dit zorgt er weer voor dat we tot 3 januari in alle rust lekker niets blijven doen in de zon. Al heb ik op 2 januari de makelaar een appje gestuurd dat we wel graag wat vooruitgang in het papierwerk willen zien. 3 januari besluiten wij, de familie Hoek en Familie Quirijn om verder te reizen, dus zeggen we gedag en Fea en ik rijden richting Faro. Ik heb daar vlakbij het vliegveld een camperplaats gezien, die vandaag weer open gaat. Maar eerst gaan we winkelen en uit lunchen.
Uiteindelijk lukt het bijna zonder schade op de camperplaats te komen. De weg ernaartoe was mega smal en ook nog is met wegwerkzaamheden. Ik heb de stoep een klein beetje aangetikt, oeps. De grijze bumper is een scheurtje rijker. Maar we staan en we blijven hier tot de jongens er weer zijn.
Donderdag 4 januari gaan Fea en ik met de boot naar Faro stad.
Vrijdag 5 januari is het dan zo ver. Vandaag komen al mijn mannen weer thuis. Ik ga de camper poetsen en de schoon gewassen bedden weer opmaken.
