06-12 tm 14-12 Van Sinterklaas naar kerst.

Dinsdag 6 december pakken we weer in en hopen we de weg terug naar de bewoonde wereld te maken. We hebben geen goede nacht gehad. Toen ik gisteren weg was, begon bij Fea haar oorpijn weer op te spelen. De hele nacht heeft ze liggen huilen van de pijn. Ze weigert een paracetamol te nemen en bovenop mij hangen is het enige wat een beetje helpt. Terwijl wij inpakken ligt ze te piepen op de bank. Het enige wat ik nog kan bedenken is contact opnemen met een homeopaat in Nederland, van wie ik weet dat ze ook online werkt. Ik stuur haar vast een mail. Bellen lukt niet vanaf deze plek. Er is nauwelijks ontvangst. We nemen afscheid van iedereen en gaan dan op pad. Het is een modderpad, maar het lukt ons om zelf omhoog te komen. De modder zijn we echt wel even zat. Er komt de komende tijd ook meer regen aan, dus we willen een plekje met bestrating onder ons. Af en toe ben je de modder in de camper gewoon zat. Ook het vocht is een ding. Hoe krijg je dat de camper uit als het steeds regent. Mijn gympen en schoenen zijn ook beide nat en gaan er niet beter op ruiken.

Via park4night vind ik een plek om onze was te doen bij een supermarkt in Monchique. Ik pak een 18 kg machine zodat de was in 1x klaar is. Tijdens de was doen we boodschappen. Fea hangt in het karretje zodat ze niet zelf hoeft te lopen en een beetje rond kan hangen. Na de boodschappen is de droger bezet en er staat al iemand te wachten op de wasmachine. Ik zet een timer op de tijd dat de droger klaar is, zodat ik hopelijk als eerste bij de droger ben om hem te gebruiken. We gaan even wat eten in de camper. Dan begint de homeopaat mij te appe. Ze vraagt wat details over Fea en wat voor soort oorpijn ze heeft. Ik app dat ik weer in een gebied met bereik ben en dat we ook kunnen bellen. Ondertussen gaat de wekker van de droger af. Terwijl ik naar de droger loop, belt de homeopaat me. Ik vertel haar alle details van Fea haar oorpijn, maar terwijl ik sta te bellen wil iemand de droger gebruiken. Hij ziet mij staan en heeft door dat ik al sta te wachten. Al bellend gooi ik snel de droger vol. Homeopaat appt me verder alle details van wat ik Fea geven kan, zodat ik het niet hoef te onthouden.

We hebben een homeopatisch EHBO doosje bij ons en Mireille geeft twee middeltjes door. Ik geeft Fea de eerste korrel en binnen een kwartier valt ze in een diepe slaap. Wij wachten de droger even af en zodra die klaar is, gaan we naar onze volgende plek.

We rijden naar Alferce naar park4night #66230. Deze plek is gratis, op stenen en er zou een gratis douche in de buurt zijn. Fea wordt even huilend wakker als we starten, maar ze valt ook snel weer in slaap. Het is een prachtige rit om er te komen. We rijden door de bergen met fantastisch uitzicht.

Op de camperplek aangekomen hebben we een beetje pech. Er staan al twee campers en er is niet veel ruimte voor ons. Er zit alleen niets anders in de buurt en we besluiten om onze camper er toch tussen te zetten. Onze nieuwe Franse buren beginnen te mopperen en dat snappen we, want er zit links en recht nog geen 20 cm tussen onze camper en hun neuzen in. Zij staan schuin dus ze kunnen nog prima hun camper in en uit. We besluiten maar even te doen alsof we ze niet begrijpen en negeren het gezeur. Ze verplaatsen hun camper nog iets naar links en stoppen dan met mekkeren. De andere camper lijkt er niet veel moeite mee te hebben. Tim en ik gaan de douche zoeken, maar zien hem nergens. Tim gaat het aan een bouwvakker vragen. De man spreekt geen Engels, maar begrijpt Tim en wijst richting het dorpsplein. Wij gaan nog is kijken. We zien nog steeds niets, maar de bouwvakker is achter ons aangekomen en gebaard dat we de andere kant op moeten. Hij rijdt met zijn bus voor ons uit en wijst de douche aan. Midden in het dorp zit een ruimte voor mannen en een voor vrouwen. Beide hebben twee wc’s en twee warme douches. Wij lopen terug voor een handdoek en zeep en een kind. Tim blijft in de camper bij Fea, terwijl Max en ik gaan douchen.

Als we terug komen begint Fea ook weer goed wakker te worden en ze huilt nog steeds van de oorpijn. Middel twee mag er in. Ik app Mireille dat er nog niet veel veranderd is behalve dat ze goed heeft geslapen. Ik krijg een nacht plan aan korrels. Dat plan blijkt ook wel nodig te zijn. Iedere keer als ze wakker wordt, dan huilt ze van de oorpijn, ook is ze erg warm. Eenmaal wakker lukt het slapen niet meer. Ik schakel het nachtplan in en geef haar een korrel. Snel slaapt ze weer. ’s nachts wordt ze nog is wakker en herhaal ik het en om 6 uur nog eens. Om half 9 wordt ze wakker en lijkt ze weer redelijk oke en eigenlijk gaat ze van oke weer naar prima in orde. Ik neem haar mee naar de douche en dan is ze ook weer lekker fris. Thanks Mireille en EHBO doosje, mijn Feetje is weer de oude.

We slapen hier nog een nachtje en we krijgen een enorme hoosbui over ons heen. Die hing ook al de hele dag in de lucht. Gelukkig is het weer de volgende dag aardig opgeklaard en niet onbelangrijk er druppelt niets in de camper.

Vandaag gaan we weer een ander plekje zoeken. Er is hier niet zoveel te doen. We rijden naar Silves voor een Lidl. Ook hier lijken de boodschappen iedere week iets duurder te worden. We hebben het idee dat de Lidl dan toch de goedkoopste is. Opweg naar Silves veranderd de asfalt weg ineens in een zandpad. We stoppen even om te zien of de weg goed te rijden is. Ik ga vast om de bocht kijken. Terwijl we zo staan te dim dammen, komt er een man op een squad aanrijden. Het is een Nederlander en hij komt kijken of we problemen hebben. We vertellen onze twijfels over de weg, maar hij verzekerd ons dat het prima te rijden is. We stappen snel weer in en vervolgen onze weg.

Het is weer een prachtige rit en gelukkig echt goed te doen. Silves ziet er gezellig uit en we lopen eerst een rondje. Na de Lidl willen we hier eigenlijk wel even blijven, dus we rijden naar een camperplaats dichtbij het centrum p4n #12757. Terwijl ik buiten sta om Tim te helpen met inparkeren, wordt ik door een jongentje begroet vanuit een camper. Het is Neal en hij is Nederlands. Hij wil graag met mijn kinderen spelen haha. Ze hebben net een scherm voor hun neus, maar het lukt ons om ze toch de camper uit te krijgen. Met zijn alle rennen ze even lekker rond.

Deze camperplaats is heel kaal en saai, maar door de mooie ligging in het centrum is het toch ideaal. ’s avonds mis ik alleen Lientje bij de camper. Ook als het donker is geworden en alles honden binnen zitten, komt ze niet. Ik besluit haar te gaan zoeken. Op de camperplaats vind ik haar niet en ik ga er een rondje omheen lopen. Er staat een flink hek rond de camperplaats, dus ze kan er niet zomaar in of uit. Als ik halverwege ben dan hoor ik haar ineens schreeuwen. Ze zit aan de overkant van de straat in het gras. Ze is superblij dat ze me ziet. Ze kan onze camper zien, maar er staat een hek tussen en er zit een andere kat. Ik pak haar op en neem haar mee terug. Zodra ze weer binnen het hek is, springt ze uit mijn armen en huppelt gezellig achter me aan naar de camper.

We worden allemaal pas om half 10 wakker en niet veel later wordt er aan de deur geklopt door Neal. Iedereen trekt snel wat aan om buiten te spelen. We hebben ook best mooi weer deze dag. In het centrum is een kerstplein gemaakt met een ijsbaan. De kinderen hebben er al zin in, maar ze moeten tot 14:00 uur wachten tot het open gaat.

We vinden het echt super gezellig zo in de kerstsfeer. We hadden hier ook nog wel langer willen blijven, maar morgen 10 december, heb ik een verrassing voor de kinderen. Via internet heb ik namelijk een Sinterklaasfeest gevonden, speciaal voor Nederlandse kinderen die in Portugal zijn. Hoe leuk is dat! Dus rijden we de volgende dag naar dat feest. Fea zit tijdens het feest echt te genieten en Rick en Max kunnen het gelukkig ook nog goed waarderen. Rick is wel de oudste van het feest, maar ik vond het een beetje suf als ik hem als enige niet mee had laten doen, dus ik had hem ook opgegeven. Ik maak een grapje dat hij wel bij Sinterklaas op schoot moet. Een andere moeder hoort dat en als Rick aan de beurt is om Sinterklaas een hand te geven, zegt ze: Sinterklaas hij wil graag even op schoot. Nou daar ziet Sinterklaas de humor wel in.

Wat een heerlijke middag was dit en de pepernoten waren ook super lekker. Als het feest is afgelopen, lopen we nog even door het reptielen park heen. Er ligt een dikke grote krokodil te slapen en dat vindt Rick super tof.

We gaan snel opzoek naar een slaapplek. Ik had al voorwerk gedaan en een camperplek gevonden. Maar helaas zit die vol. We rijden naar een parkeerplaats aan het strand, maar we voelen ons er niet echt prettig bij. We horen van andere dat de politie erg snel binnen schrijft als je verkeerd staat. We rijden naar een andere plek. Hier zien we al snel meerdere campers staan en wij gaan erbij staan. Nu zijn we in Albufeira aangekomen. Alles is toeristisch hier en omdat het winter is is maar weinig open. Logisch natuurlijk, maar daardoor is het wel een beetje saai om door de straatjes te lopen. We eten wat bij een Indiaas restaurant, want dat is de enige waar al andere mensen zitten. Het eten is heerlijk en met volle buiken kruipen we de camper in.

’s Nachts word ik wakker van de wind en de regen. De hele camper schut heen en weer en het hoogst echt. Voor mijn gevoel drijven we straks de sloot in, dus ik check even hoe de parkeerplaats eruit ziet. Wij staan op het laagste stuk en naast ons is al een enorme plas. Ik hoop dat ons krukje morgen niet weg is gedreven. Het lukt toch om weer in slaap te vallen en smorgens valt de plas wel mee en de kruk staat er nog. Het is nu eigenlijk prima weer en wij gaan lekker het strand op.

Als we terug zijn is het nog redelijk vroeg. Op parkeerplaatsen mag je niets buiten zetten dus ik bedenk dat als we nu naar een camperplaats verderop rijden dat we dan lekker buiten kunnen zitten in de zon. Op 12 minuten rijden zit er één. Niemand is enthousiast en ze zitten allemaal aan een scherm. Het is als trekken aan een dood paard. Voordat ik iedereen aan heb om te gaan zijn we 3 kwartier verder. Eenmaal onderweg bedenk Tim dat we gas gaan vullen en voordat dat echt gelukt is zijn we ook weer 3 kwartier verder en al best een stuk bij de camperplaats vandaan. Ik vind een camping dichterbij en we rijden daar heen. Het is een beetje rommelig en modderig op de camping en er is super veel schaduw. Super in de zomer natuurlijk, maar wij willen zon! Ook nu duurt het even voordat we een plekje hebben en om 16:00uur staan we op ons plekje en kunnen we zitten. Ik zie nog net de zon achter de bomen zakken. Ik ga maar is even lekker douchen, dat is hopelijk ook warm.

We rommelen wel wat rond op de camping en Rick duikt zelfs even in het zwembad, maar komt er weer als ijsklopje uit. Deze camping gaat het niet doen voor ons. Hij staat bijna vol, maar niemand zegt wat tegen elkaar. We slapen hier een nachtje, maar dan gaan we verder.

We gaan op frikandellen jacht. Haha, Rick heeft met Google frikandellen gevonden in Albufeira. Wij rijden eerst naar een winkelcentrum. We zagen er een met een groot speelding en kerstsfeer, dus dat lijkt ons wel leuk. Helaas heeft Fea een chachrijnige bui en ze kan alleen maar schreeuwen dat ze naar de Mac Donalds wil. Dat gaan we dus niet doen. We gaan de frikandellen opzoeken. We gaan naar een parkeerplaats in de buurt en lopen dan naar de haven. Hier vinden we het restaurant met de frikandellen, maar helaas er zijn geen frikandellen. Nu terug naar de camper lopen voor een broodje is niet echt een optie, dus we eten toch maar andere lekkere dingen van de kaart.

De volgende dag hebben we eigenlijk bedacht om weer verder te gaan. We moeten eigenlijk wel weer even wassen. Toch lijkt het me leuk om even naar het oude centrum te rijden. Als we googlemaps checken dan moet dat 20 minuten lopen zijn. Eigenlijk staan we wel prima, dus we besluiten te gaan lopen. Na 10 minuten lopen, lopen we al op het strand en het weer is eigenlijk ook heel lekker.

De kinderen vinden het super leuk om langs het zandrandje te lopen en zich te laten zakken. We bezoeken ook het kleine museum en de winkeltjes. Er is ook een kerstmarktje, maar die gaat pas om 17:00uur open, dan moeten we hier nog 2 uur rondlopen en daar hebben we geen zin in. We lopen lekker terug naar de camper.

We hebben bedacht om morgen dan een plek te gaan zoeken met een wasmachine en een douche, maar dan krijg ik een app van Jette, zij stonden tegelijk met ons bij Pedro en Isabel. Ze vraagt of we nog in Albufeira zijn en dat ze morgen misschien ook die kant op komen. We spreken af dat als ze hier heen komen dat we nog een nachtje blijven.

’s Morgen apt Jette meteen dat ze er aankomen. We bespreken dat we vanmiddag lekker naar het strand gaan en dan naar het stadje. Vanaf 17:00 uur gaat het kerstplein open en om 19:00uur gaat een frikandellen tent open. We hebben er al zin in. Al trekt de lucht helemaal dicht en begint het te regenen.

Gelukkig klaart het weer rond 14:00uur op en kunnen we op pad. We spelen een tijdje op het strand en gaan dan het stadje in. Fea is helemaal nat geworden van het zand, en ze ziet blauw van de kou. Gelukkig vind ik in het eerste winkeltje wat meisjeskleren en zo kan ze met een fris setje verder wandelen. We hebben een super leuke middag en avond en het blijft de hele tijd droog. De kinderen proberen de nep ijsbaan, maar die is super suf. De frikandellen winkel is helaas gesloten, dus we eten ergens anders een hapje. Ook kopen we een churros. Ze hebben grote dikke churros met suiker, echt super lekker. Eenmaal terug bij de camper begint het al snel weer flink te regenen. Wat een mazzel hebben wij gehad. Morgen gaan we nu echt eerst opzoek naar een plekje met een douche en wasmachine.