5. Maandag begin ik weer druk met inpakken en opruimen. Komt er dan nooit een eind aan?! Tim klimt op de camper om de schotel er af te halen en het kleine zonnepaneel. ’s Middags staat ons nieuwe zonnepanelenpark op de planning. Via telegram hebben we een gezin ontmoet dat al een jaar reist en via hun zijn we in contact gekomen met Ronald, de zonnepanelen man. Hij helpt ons vandaag met het installeren van de panelen. We krijgen een nieuwe laadregelaar, een dikke omvormer en 2 big ass panelen. De buurman vliegt ook nog even in en sluit de maxxfan aan. De mannen komen er achter dat alle bedrading verkeerd om aangesloten zit en hier en daar zit het slordig aangesloten. Alle buren vliegen af en toe een kopje koffie in voor Ronald, want dat heb ik niet meer in huis. Ze maken alles netjes en al snel kan de Maxxfan draaien, zo fijn! Ronald en Tim klussen verder aan de panelen. Het gaat allemaal niet zo snel, maar rond middernacht zijn ze wel klaar. Ik wil slapen!
4. We staan weer vol goede moed op en pakken meteen hier en daar weer spullen op. De werking van onze nieuwe panelen kan je bekijken via een app, dus Tim wil dat wel even checken, maar alles staat op nul. Kak, dit lijkt niet te kloppen. We stoeien nog wat met de app en dan bellen we Ronald. Alles op nul, dat klopt niet. Ronald probeert nog wat dingen via de app, maar besluit dan toch terug te komen. Hij is alweer een flink stuk van Gaanderen, dus het duurt even voordat hij er is. Wij kunnen dus weer het één en ander inpakken voordat hij er is.
Wat blijkt, doordat het gisteren zo laat was geworden, was Ronald vergeten om 2 stekkertjes aan te sluiten. Om 17:00 is alles dan helemaal in orde en wekken we onze eigen stroom op. We rijden nog een keer op en neer naar de opslag en dan moet ik haast maken. Vanavond heb ik mijn laatste cursusdag ‘wild plukken’. Eenmaal weer thuis, kruip ik lekker in mijn nieuwe camperbedje en slaap als een roosje.
3. Vandaag komt mijn vader helpen, zo fijn! Wij zijn het overzicht wel een beetje kwijt. Tim en mijn vader beginnen meteen met stapels afval en kringloopspullen in te laden, zodat die weggebracht kunnen worden. Eind van de dag zijn ze vier keer heen en weer gereden en is de meeste rommel weg. Er komt eindelijk weer wat overzicht en het einde lijkt in zicht te komen. De schuur is nu ook bijna leeg. Als mijn vader weg is, dan rijden we zelf nog naar de opslag en we stoppen alles in de camper en de aanhanger dat er in moet voor onze reis. Er past nog best wat in ons aanhangertje. Ik begin ook eindelijk aan het gordijntje voor Rick. Het wordt een latertje, maar we zitten in een lekkere flow. Vanavond kruipen we met zijn alle in de camper om te slapen. Om 23:00 uur hang ik Ricks gordijntje op. Slapen!
2. De laatste loodjes zijn zwaar. Er blijft maar zooi uit huis komen. We proppen de matrassen in de camper en rijden naar de opslag. Als we terug komen en alles zien staan dan bedenken we dat het niet gaat lukken om alles met de camper te vervoeren. We rijden naar de opslag en huren de bus voor de rest van de dag. We hebben nog wat kledingkasten, maar zelfs op de weggeefhoek raak ik ze niet kwijt. We laden dus alles in en brengen het naar de stort. Daarna is het vullen voor de opslag. We zouden borrelen met de buren, maar we moeten dit ritje echt nog maken. Iedereen begint mee te helpen en twee buurmannen helpt mee met de wasmachine naar beneden sjouwen en één gaat mee naar de opslag om te laden. Het schiet nu echt op. Eenmaal terug gaan we toch nog borrelen.
1. De laatste dag! Het lijkt niet veel werk meer. Toch schiet het niks op. Er staat ook eigenlijk meer dan we dachten. Wat een sufkoppen zijn we toch. De hele week schatten we het werk al verkeerd in. We zijn ondertussen ook te moe om goed na te denken. We bikkelen door en stouwen alles in de camper. Om 10:45uur komen de nieuwe mensen en de makelaar, dus we hebben nog wat tijd. Trek ik ineens de koelkast open, kak, die moet natuurlijk niet alleen leeg, maar ook schoon. Daarna loop ik de schuur in waarvan ik dacht dat die leeg was, maar daar staat toch ook nog het één en ander. De camper komt echt tot het plafond vol te zitten. We houden ook nog een restje over voor de stort. En dan komen de mensen en de makelaar er aan. Pffff ik breek gewoon, dikke tranen. Ik wilde de wc nog poetsen, de vloer nog dweilen en wat moeten we nou met de spullen voor de stort. Van alle kanten komen er buren aan. Iedereen pakt iets op en ze regelen de stort voor ons. De makelaar zegt dat je er niets van ziet dat er niet gedweild is. Ik zie nog een lamp hangen die echt mee moet en twee buurmannen regelen dat en dan is het klaar……..het is klaar!!!!! We doen het inspectie rondje. Ik zoek Sikkie nog snel op en dan gaan we met een overvolle doorzakkende camper naar de notaris. De katten schreeuwen moord en brand. Bij de notaris zijn we zo klaar. We rijden naar de opslag en proberen zoveel mogelijk daar uit te filteren wat in de opslag kan. We vinden een gemeente prullenbak voor wat laatste rommel. De camper wordt steeds ietsje leger.
We rijden naar vrienden van ons. Ik heb 2 jaar op hun zoontje gepast en ze wonen prachtig. Het is wel 1,1km van ons oude huis haha.
