We worden langzaam wakker op de camping in Gotenburg. We hebben hier niets gedaan of uitgepakt, dus we kunnen zo wegrijden. Tim en ik gaan nog even snel onder de douche. Op deze camping mag je zolang douchen als je wilt en je hoeft niet op een knop te drukken om hem aan te houden. We genieten er even 80% van, want het zijn wel kleine hokjes met open onderkant. Als ik mijn douche uit zet, dan spettert het water van de buurvrouw over mijn tenen. We worden steeds minder kieskeurig op het douchen, maar een aantal basis behoeftes zijn er wel haha. Om 11 uur moet deze camping leeg zijn omdat ze gaan sluiten. Volgens mij is daar nog niet iedereen van op de hoogte. Wij rijden om 10:55 uur van een half volle camping af.
Ondertussen hebben we wel een aardig douche lijst van hoe we het niet willen hebben:
- Iedere minuut het water opnieuw aanzetten en dan iedere keer starten met ijskoud of bloedheet water.
- Alleen koud water
- €0,50 cent per minuut douchen betalen op een camping waar je al €30,- hebt betaald om te staan.
- Een gedeeld putje met je buurvrouw/man. Stel je buurvrouw is ongesteld of piest tijdens het douchen.
- Vaak is de onderste 10cm open van een douche. Geen probleem als je alleen bent, maar jammer als je het water van je buren op je voeten voelt spetteren.
- Tja, wat moet je met je handdoek als er geen droge plek is.
- Geen deurtje of douchegordijn hebben en iedereen kan je zien als ze naar de wc gaan.
- Helemaal geen douche
Tim heeft onze volgende plek uitgezocht. Het is bij iemand in de tuin en klinkt veel belovend. Daar aangekomen is het inderdaad een mooi uitzicht. Maar de plek om te staan is niets meer dan een parkeerplaats. Deze mensen hebben een prachtige tuin en het is denk ik de eerste mooie volle tuin die ik hier in Zweden tegen ben gekomen. Overal staat fruit en bloemen en er zijn gezellige hoekjes gemaakt. Er is ook een jeu de boules baan en Tim doet even een potje met de kinderen. Omdat hier verder niet zoveel te doen is dan wandelen, gaan we de volgende dag toch weer verder. Maar niet voordat ik vraag of ik even door de tuin en moestuin mag struinen en dat mag.
We trekken weer verder en we gaan langzaam steeds meer naar beneden, richting Malmö, om daar de brug naar Denemarken weer over te steken. Hier in Zweden begint het fris en vochtig te worden.
We rijden naar de plaats Varberg. Hier is een fort wat me mooi lijkt om te bezoeken met de kinderen. Het is mooi weer vandaag en nadat we een broodje gegeten hebben in de camper, gaan we naar het fort. Het ziet er buiten wel indrukwekkend uit, maar het is er erg leeg en opgeruimd. Er hangt geen oude sfeer meer. Binnen is het Halland museum en iedereen is wel nieuwsgierig, dus kopen we een kaartje en gaan erin. Het is eigenlijk een tentoonstelling van een skelet dat iemand in 1936 gevonden heeft. Het skelet is bijzonder goed gebleven en er is een heel verhaal rond de man die het geweest zou kunnen zijn tussen het jaar 1350 en 1370 . We kijken onze ogen uit, maar het potje met zijn hersenen erin vindt Max toch wel ranzig. We vinden het wel interessant, maar de rest van het museum is niet zoveel aan. Het ligt natuurlijk aan mijn verwachtingen, want bij een fort wil ik graag de oude sfeer van vroeger voelen. Lekker met alle oude zooi erin van toen. Mochten ze mij over 672 jaar diep onder de grond vinden, dan hoop ik toch niet in een glazen kast te komen liggen met mijn hersenen in een potje.
Buiten lopen we nog wat rond en in de verte zien we een oud badhuis. Als ik goed kijk zie ik dat ik dit badhuis op mijn googlekaart had gemarkeerd als bezienswaardigheid. Dit badhuis, het Kallbadhuser, is nog in gebruik, maar vandaag is het gesloten. Je kan hier naar de sauna en een koud bad in de zee nemen. Vanuit het badhuis loopt er een trap de zee in. Dit kan in de zomer en winter. Ik vind het een prachtig gebouw, maar de stijl lijkt niet helemaal in Zweden te passen. We gaan een tijdje op het strandje naast het badhuis zitten en dan ineens zie ik een vrouw de trap af komen in het badhuis. We kunnen duidelijk zien dat ze naakt is. Ze loopt de zee even in en daarna blijft ze een tijdje op de trap staan. Misschien is het de eigenaresse van het badhuis, maar wij vinden het hilarische. Het badhuis zou maar open zijn geweest, vanaf het strand zie je dan de hele tijd naakte mensen in en uit de zee lopen. Als badhuis bezoeker moet je dat maar niet erg vinden haha.
Terug in de camper overleggen we even. Blijven we de kust volgen of gaan we nog een keer wat meer het binnenland in en bij een meertje staan. De kinderen roepen zonder twijfel, dat ze bij een meertje willen staan, dus zoeken we er nog een op via de app. Het is best een stukje rijden en we besluiten niet via de snelweg te gaan, want dat is zo saai. Rick en ik speuren de bossen af, om te zien of we nog elanden zien en dan ineens zie ik er één. We rijden niet zo hard en Tim kan stoppen. We rennen allemaal de camper uit en moeten even zoeken waar de eland staat. Ze staat in de schaduw van de bomen. Ze kijkt een tijdje naar ons en ik maak een foto. Helaas is ze niet te zien op de foto en voordat Tim de camera gepakt heeft, wandelt ze dieper het bos in. Maar het was super cool dat we haar zagen.
We stappen weer in en rijden verder. Ik zit strak naar het bos rechts van mij te kijken en Rick kijkt links en dan opeens gilt Tim: kijk dan! We kijken naar voren en ruim voor ons steekt een mega grote eland met groot gewij de weg over. Wow wat tof! Er zit een grote vrachtwagen achter ons, dus we kunnen niet stoppen om te zien waar hij het bos in ging en ik was niet snel genoeg om een foto te maken. Wat gaaf zeg, dat we er 2 gezien hebben.
Even later komen we op een uitgestorven camping aan. Er staan 4 caravans en de eigenaar woont zelf in een caravan. Ik vraag voor de zekerheid of hij wel een douche heeft en die is er gelukkig. We zoeken snel een plekje dicht bij het meer en gaan eten koken. We komen speciaal voor het meer, maar het is al veel te koud om er nog in te gaan. De jongens gaan vuur maken en de katten spelen buiten met ons mee. Ik ga even douchen, maar het is geen feestje. Het is een hoek met twee douchkoppen naast elkaar, zonder gordijn. Er staat een half muurtje voor en iedereen die naar de wc gaat die kijkt zo de douche in. Toch ben ik echt aan een douche toe en er is bijna niemand, dus ik hoop dat er niemand komt plassen. Of nog erger, dat er iemand naast me komt staan om ook te douchen. Gelukkig word ik alleen gelaten haha. We horen de hele tijd geweerschot en we blijken niet zo ver van een schietbaan te. Het jachtseizoen begint op 1 september dus er moet flink geoefend worden. Het is geen prettig idee. Het koelt in de nacht flink af en het is heel vochtig. Al een paar dagen lukt het slecht om de zwem spullen droog te krijgen. ’s Morgens komt er een hele klas vissen en het is nog fris, dus nu wil er niemand zwemmen. Tim heeft zin om ergens een paar dagen te staan, maar deze plek gaat het echt niet worden.
We besluiten eigenlijk dat onze tijd in Zweden wel aan zijn eind begint te gekomen. Toch willen we niet als een malle naar Denemarken rijden. Ik zoek dus plekje, een stukje richting de brug en aan het strand. We komen bij een soort sportpark in het bos terecht en er is een wc, bbq plaats en het is 6 minuten lopen naar het strand. De katten kunnen hier ook lekker naar buiten. Ook is het hier lekker zonnig en warm. Hier willen we nog wel even blijven.
We gaan een stukje wandelen en komen al snel bij de zee uit. In onze onderbroeken spelen we bij de zee en ook ik moet er gewoon even in. Na het eten gaan we naar de zonsondergang kijken, maar we zijn net te laat. Toch zijn de kleuren in de lucht nog prachtig. De volgende dag besluiten we na de schoolwerkjes meteen naar het strand te gaan met een grote picknickmand. Helaas is het minder zonnig dan gisteren en Tim en ik blijven op het droge. Rechts van ons zien we een stuk verderop een man lopen en we discussiëren of de man nu wel of geen zwembroek aan heeft. Het is net te ver weg, maar we verwachten dat de man toch wel een klein broekje aan zal hebben. We vangen kleine visjes, spelen met de golven, eten ons broodjes en genieten van het strand. Max en Tim gaan even een stukje lopen, terwijl Fea en Rick in het zand spelen. Ineens komt Max terug gelopen. Een stukje verderop is een naaktstrand. Iedereen loopt er eigenlijk zonder omkijken doorheen, maar er zit 1 dame in haar blote kont een boek te lezen. Die man van net, die liep precies daar en had dus zeker geen broekje aan haha. Je verwacht toch iets van een schutting ertussen ofzo. Naakt en Zweden haha wij vinden het heel grappig.
’s Avonds zijn we weer te laat voor de zonsondergang, maar ach het is toch een fijne avond. We hadden vanmiddag op de terugweg een koudwaterdouche ontdekt langs het bospad en dat is wel super handig. De kinderen spoelen zich er even goed af om al het zand uit hun naad te krijgen. We slapen weer prima hier, maar we willen toch wel een plekje verder gaan. Ik heb nog één plekje op de to do list staan in Zweden. Op de heenweg was het weer te slecht, maar nu is het supermooi. We hebben alleen even de pech dat Lientje de deur uit is geglipt en ze is nergens te bekennen. We besluiten naar de supermarkt te wandelen, 2km verderop en hopen dat ze daarna terug is.
Mevrouw komt pas om 20:00uur aankakken, dus we slapen nog een nachtje hier. Als het weer ochtend is gaan we gelijk op pad. Op de plek die ik uitgezocht heb mag niet geslapen worden. Na ons dagje uit moeten we nog een slaapplek zoeken. Maar eerst rijden we langs een lpg vulstation. De gasfles is weer leeg en hier in Zweden zijn genoeg vulstations. Wij komen bij een selfservice station. Het is even puzzelen hoe het moet, maar het lukt ons.
We kunnen weer door naar Kullaberg. Het is een natuurgebied met rotsstranden en er zijn grotten om te bekijken. De kinderen vinden dit ook een leuk plan. We zoeken een kleine route uit en gaan op pad. Rick wordt helemaal wild van het klimmen en klauteren en Max en Fea klimmen behendig achter hem aan. Wij houden af en toe ons hart vast, maar de kinderen vinden het een eitje. We klimmen van inham naar inham, tot we bij één aankomen waar mensen aan het zwemmen zijn. Zelfs een stel dat er naakt rond zwemt en zont. Wij blijven een beetje aan de andere kant. Daar is een man aan het zwemmen. Hij is Vlaams en vertelt ons waar we de zee in kunnen springen. De rotsen zijn wel iets hoger dan het water en er groeien veel plantjes. Rick springt er zonder twijfel in en klimt er zo weer uit. Ik hoop maar dat ik er ook weer uit kom als ik er in gesprongen ben.
Het eruit komen valt mij toch wat tegen. Als een soort walrus moet ik mezelf op die rots hijsen en als ik weer op de rots sta, dan zit ik vol met plantje. Ik moet echt enorm lachen om mezelf. Slap oud wijf hahaha. Mijn buikspieren gaan een maand lang pijn doen denk ik. Maar het is zo tof om hier te zwemmen dat ik er nog is in ga. Mocht ik er niet meer uit komen dan heisen ze me er maar uit.
Na onze frisse duik klimmen we verder. De grot stelt niet veel voor, maar we moeten ons met behulp van een touw omhoog heisen om weer op de berg te komen. Er moet nog een grot zijn, maar die kunnen we niet vinden. Terwijl we hem zoeken komen we langs de vuurtoren en we klimmen nog een stuk naar beneden, maar helaas, de grot is niet te vinden en onze benen zijn te moe om weer helemaal naar de andere kant te klauteren.
We lopen naar de camper en rijden naar een slaapplek. De mooie plekjes op de app worden wel wat schaarser. We komen dichterbij Malmö en rond de stad zijn het allemaal kale parkeerplaatsen. Ik heb er één gevonden waar je naar het strand kan lopen en er zou ook een warme douche zijn. Onderweg gaan we eerst even langs de supermarkt. We halen warme spareribs, stokbroodje kruidenboter en we vullen 3 bakken aan het salade buffet en eten dat gezellig in de camper op.
Met een volle buik kunnen we weer verder. Het is niet zo ver meer, maar als we er zijn dan vinden we het helemaal niets. Het is een enorme kale parkeerplaats en er staan geen andere campers. We moeten betalen via een app en de wc of warme douche is niet te zien. Dit wordt hem niet. Via de app zoek ik andere plekjes, maar de één is nog stommer dan de ander en 30 euro betalen voor een stomme camping willen we ook niet. We proberen nog één plekje. Het is een circus camping, maar ook die keuren we af. Het is er best druk en de pipowagens zien er leuk uit, maar achterin in is een stukje asfalt waar 10 camper op elkaar gepropt staan. Ze staan er een beetje treurig bij. In Denemarken aan de andere kant van de brug is plek zat. Er zit een haven plek met sanitair en wasmachine en goed te betalen. We zijn klaar met zoeken in Malmö. We gaan de brug over naar Denemarken. Ineens is ons Zweedse avontuur afgelopen. We zijn 44 dagen in Zweden geweest. Wat was het tof!
Op de brug zien we Kopenhagen aankomen en de avondlucht is prachtig. Bij de haven zetten we onze camper tussen de andere en het voelt meteen goed en al snel gaan we allemaal slapen.
Ik word om 6 uur wakker in Denemarken en ik zie dat de zon op gaat komen. Na al die mooie avondluchten is het wel is tijd voor een ochtendlucht. Dus ik schiet mijn kleren in en ga naar buiten voor de zonsopkomst. Goeiemorgen allemaal!
Ons avontuur gaat weer verder in Denemarken.
In 1 woord: WAUW😍😍😍😍😍
Leuk hoor, ik ben benieuwd naar jullie Deense avonturen