Als de was in de droger zit besluiten we toch op pad te gaan. Op deze plek is niet zoveel te doen en er komt de komende dagen alleen maar slecht weer aan. Nu we dan toch weg gaan hoef ik ook niet het hele pad terug te lopen met de was.
Ik had al een plekje gevonden 30 minuten verderop bij een meertje, maar ik ga eerst Weerplaza raadplegen, want wat heb je aan een meer als het er continu regent. Op Weerplaza zie ik dat het een stuk lager langs de kust maar 2 dagen iets minder wordt en verder mooi weer. Met de park4night
app zoek ik dus een plekje wat meer die kant op. Het is een plekje aan een meer wat Nössemarks-strand heet, met een wc en een watertappunt. Terwijl we de was ophalen begint het al iets te druppelen en het onweert in de verte. We zijn pas 5 minuten onderweg als het losbarst. Ik moet aan de kanovaarders denken. Overal in Zweden kom je ze tegen. Vanmorgen bij de was in de wasmachine doen, was ik een stel uit Vlaanderen tegengekomen. We raakte meteen aan de praat en ze vertelde dat ze een kanotocht van 85km maakte in 6 dagen tijd. Ze vertelde dat het zo idyllische was neergezet door de reisorganisatie, alleen in de wildernis met je kano en een tentje. Wat blikken eten mee en drinken kan je uit de meren. Nu na 6 dagen reizen voelde zij zich toch niet zo lekker en ze vroegen zich af of dat drinken uit de meren wel zo goed idee was. Ik vroeg aan ze of ze ook gezien hebben dat zoveel Zweedse mensen zich staan te wassen in het water. Dat hadden ze wel gezien ja. Ehh tja, misschien toch iets minder drinkbaar in het zomerseizoen. Zij hadden zich gehaast naar hun eindpunt hier bij de haven omdat er storm aankomt. Maar een groot aantal andere kanovaarders, die daar even pauze hielden, hadden nog een flink stuk te gaan. En nu het weer zo tekeer gaat lijkt het me toch niks om met je kano en tentje op pad te zijn.
In de camper is het weer ook al best spannend. We zijn op een weg terecht gekomen wat op een fietspad lijkt. Overal om ons heen flitst het en het gutst van de regen.
Op lage snelheid proberen we toch door te gaan, want hier in het bos stil gaan staan lijkt ook een beetje zinloos. Hopelijk komen we geen tegenliggers tegen, want even uitwijken in de berm is er nu niet bij. We rijden wel een uur zo door en dan rijden we weer op asfalt en ineens staan we bij een pond. Die hadden we even niet aan zien komen. Vaart die wel in dit weer? Terwijl we zo even staan te kijken zien we de pond ineens door de regen aankomen varen. Ondertussen proberen we de borden te vertalen. Over een kwartier gaat de pond weer terug varen en het gebruik van de pond is gratis. Gelukkig wordt tijdens het wachten het weer minder heftig en zodra het kwartier om is, rijden we erop. De kinderen vinden het heel tof om met de pond naar de overkant te gaan.
Het lijkt me heel leuk om dit met mooi weer nog eens te doen. Na de pond rijden we naar ons plekje, maar het blijft regenen, dus er is niet veel aan. We doen spelletjes om de dag te vullen. Het plekje zelf heeft toch geen watertappunt en het strandje ziet eruit alsof het niet veel gebruikt wordt. Ook moet onze piespot nodig geleegd worden, dus we moeten na 1 nacht weer op pad. Ik vind een sportclub die hun terrein en clubhuis aanbieden als camperplek voor €15,- per nacht. Het klinkt goed, dus rijden we naar Hallevadsholm. De sportclub gebruikt de inkomsten om te sparen voor een nieuw clubhuis.
Als we er aankomen dan zien we meteen dat we dit een hele leuke plek vinden. Er is een mooie steiger met een duikplank! Dit vinden de jongens echt heel tof. Het clubhuis is inderdaad wat verouderd, maar het is schoon en werkt allemaal prima. Wij vinden het veel leuker dan een camping. Ook de katten vinden dit leuker dan een drukke camping. We worden ook helemaal blij van de keuken met een oven. De jongens krijgen meteen trek in pizza en de supermarkt is niet ver weg. Ze gaan pizza’s halen terwijl ik de camper even een poetsbeurt geef. Samen met een ander gezin zitten we in de keuken. We bakken onze pizza’s en spelen daarna wat spelletjes. De keuken brengt me op een idee. We kunnen morgen gaan koken met de kinderen als schoolactiviteit. De kinderen vinden het een leuk idee. Fea wil spaghetti maken en Max wentelteefjes. Rick wil graag een boterkoek bakken. Iedereen maakt een lijst voor de boodschappen en samen zoeken we die op in de supermarkt. Als we terug zijn gaan we meteen aan de slag. Helaas doet onze weegschaal het niet, maar Rick probeert door 1 kilo suiker over 5 bekertjes te verdelen, toch aan het juiste gewicht te komen. Max komt erachter dat we karnemelk hebben gekocht in plaats van melk, dat is wel jammer, maar hopelijk proef je dat niet zo erg. Fea helpt met groente snijden en roert in de pan voor de saus. We zijn er druk mee en zetten de hele keuken op zijn kop.
Tim is nog een beetje aan het bijkomen, want die heeft nog een heftige schok te verwerken.
Gisteravond moest hij namelijk plassen en het toilet zit naast de keuken. Het was al laat en hij trok, een beetje in gedachte, de wc deur open. Aan de binnenkant van de deur hing een geel shirt en als hij verder kijkt dan ziet hij een naakte vrouw, met het figuur van een bouwvakker, op het toilet zitten, terwijl ze haar tanden poetst. Terwijl hij nog nadenkt over hoe hij moet reageren, begint de vrouw, in een vreemde taal, heel hard tegen hem te schreeuwen. Tim gooit de deur maar dicht. Hij roept naar haar dat ze de deur ook op slot had kunnen doen. Hij heeft nog een tijdje staan wachten in de hoop dat ze er vanaf zou komen, zodat hij kon plassen, maar ze kwam er niet meer vanaf. Hij is maar achter een boom gaan staan, maar die tattoo op haar linker ik, die blijft nog een tijdje op zijn netvlies staan hahahaha.
Na al het kokkerellen is het tijd om te proeven. De spaghetti is goed gelukt. Rick werd ergens een beetje ongeduldig met de bloem verdelen in 5 bakjes en helaas is de boterkoek niet eetbaar. De wentelteefjes hebben een fris zure smaak, wat ik best lekker vindt, maar het is niet Max zijn smaak. Nou ja, volgende keer beter. We hebben het in ieder geval heel gezellig gehad. We gaan allemaal even zwemmen om de middag leuk af te sluiten.
De volgende dag is het fris en heel winderig en zwemmen hebben we niet veel zin in. Ik ga eerst met Fea even boodschappen doen, zodat we vanavond lekker nasi met kipkluifjes kunnen maken. Daarna gaan we allemaal een stukje wandelen. Terwijl we in het bos lopen komt Max, die voorop loopt, ineens met rode oren naar me toe lopen. Mama, zegt hij, we moeten omdraaien want er ligt daar
iemand naakt. Wat? Zeg ik. Er ligt daar iemand naakt, zegt hij nog is. Dat moet ik zien, je gaat toch niet zo in je nakie in het bos liggen!? We lopen verder en naast het wandelpad is een hele grote rots in de zon en op die rots ligt een jonge man zijn kadetjes te bruinen. Ik moet de neiging om een foto van hem te maken onderdrukken, want dat is niet netjes natuurlijk, maar ik had toch graag bewijs gehad van de bruine kadetjes hahaha, we maken wat mee zo op reis.
Na nog een nachtje slapen op deze leuke plek, worden we ineens onrustig en hebben we zin om verder te trekken. Ik had al een beetje voorwerk gedaan met een plekje zoeken en ik had er één gevonden in Uddavalla en dan moeten we een stukje zee oversteken met een pondje. De jongens vinden dat een super leuk idee. Voordat we op pad zijn, is het toch al half 4. Het is een uur rijden naar het veerpondje, maar als we er aankomen dan zien we een lange rij auto’s. We denken dat we één overtocht moeten wachten, maar dan komt er toch ineens een big ass pond aan. De hele stoet auto’s kan erop en we zien dat er best veel mensen uitstappen. Dat vinden wij ook leuk, dus doen we dat.
Na de veerpond hoeven we nog maar en klein stukje voor ons nieuwe plekje. Het stelt niet veel voor en het weer is slecht. Ook is de grond ongelijk waardoor we scheef staan. We strekken even onze benen en bekijken alles. Ineens zie ik een bord staan dat we €10,- moeten betalen om hier te mogen slapen. Het is ondertussen 17:30 uur en ik heb geen zin om te koken en om €10′- voor deze plek te betalen, dus we besluiten toch ergens anders heen te rijden. Ik google even hoe ver we moeten om bij een MAX burgers restaurant te komen en dat zijn 20 minuten. Ik heb Max beloofd om daar een keer te gaan eten en dat lijkt me nu het perfecte moment.
De MAX is eigenlijk hetzelfde als een Mac Donalds, dus iedereen is blij. We chille even op de wifi. Toch hebben de jongens nog flink trek na hun hamburger en we halen nog een afdankertje bij de Mac Donalds aan de overkant. Ik sla even over en zie een mega grote supermarkt. Daar ga ik even neuzen met het excuus dat we bananen nodig hebben. De supermarkt is echt immens groot en een stuk goedkoper dan de kleine supermarkten die we steeds tegen komen. Ik doe er wel bijna een uur over voordat ik er doorheen gesnuffeld ben. Ondertussen is het 20:30uur en we moeten nog een slaapplek zoeken. Gelukkig is dat zo gevonden met de app en gaan we snel op pad. Onderweg schreeuwt Rick ineens: KIJK DAAR STAAT ER ÉÉN. Er staat een enorme eland naast het hek naast de snelweg, WOW. Zo balen dat we zo hard gingen en Fea en Max hebben hem niet gezien.
Niet veel later rijden we de parkeerplaats van een groot park in Vänersborg op en gaan we allemaal slapen. ’s Morgens als we wakker zijn, gaan we eerst is de omgeving verkennen en opzoek naar een wc. Dit park ligt aan het Vänernmeer en er is een grote duikplank om van de rotsen het meer in te springen, een speeltuin, fitness toestellen, BBQ plaats, klimparcour, mountenbikepad en een frisbee parcour. Van alles te doen en wij vermaken ons dan ook wel een dagje. Het is de hele dag ook een komen en gaan van mensen.
Ik probeer vast een beetje wat activiteiten uit te zoeken tijdens onze weg naar beneden. Ik kom een grote sluis tegen, waarvan gezegd wordt dat het heel spectaculair is als ze hem openen. Woensdag gaat de sluis weer open en alleen om 15:00uur. Het is nu maandag, dus ik ga iets zoeken om morgen te doen, zodat we woensdag bij de sluis kunnen kijken.
Voor vandaag heb ik een wandeling door een natuurpark op de planning gezet. Wie weet spotten we nog wat dieren. Het is een route van 2,5km en we zien niets. Behalve dat ik weer wat blauwe bessen kan plukken, is het niet heel spannend. We gaan na de wandeling nog even bij een museum plassen. In de hal bij de wc staat een enorme opgezette eland en er draait een natuurfilm. De mevrouw van het museum komt naar ons toe. Over 20 minuten gaat het museum dicht en als we willen dan mogen we wel even snel rondkijken. Dat willen we natuurlijk wel. De dieren hier staan netjes stil voor een foto, dus hier volgen even wat foto’s van dieren die we al zijn tegengekomen.
Morgen gaan we naar de sluis en daarna wil ik graag naar Gotenburg. Hopelijk maken we weer genoeg mee voor een nieuwe blog.
Hahahans (justin)