Tim was de afgelopen dagen flink ziek. Echt iets van een griep, met koorts, zweet en hoesten. Vandaag gaat het eindelijk wat beter. Nu de kinderen allemaal op pad zijn gaan wij naar Miranda de Corvo. Daar komen we Quirijn en Marieke tegen bij de Lidl. Zij zijn ook zoekende in deze omgeving. We hebben hun als eerste ontmoet op de kerstplek in Spanje. Hun dochter is even oud als Fea en zij gaat ook naar de Forestschool. Super gezellig die meiden samen. Wij staan al snel een kwartier te lullen in de Lidl en dan komen we op het idee om even ergens iets te gaan drinken. Dat is wel even lekker hoor, de kinderen de deur uit en wij op een terras. We maken plannen om volgende week bij taverne Viavai te gaan eten. Daar kan je echt zo lekker eten. Iedereen die ons ooit komt bezoeken, die zullen we daar langs sturen. Of samen eten natuurlijk.
We hoeven de kinderen niet op te halen, want Rick ging zelf op Max zijn fiets en Max en Fea worden opgehaald door Siobhan, want Cody moest toch ook opgehaald worden. Ook super fijn dat we dit samen kunnen doen.
Na school gaan we naar de community Larder, dit wordt gerunt door Phil en Siobhan en is om samen dingen groot in te kopen. De producten zijn lokaal, onbespoten en van goede kwaliteit. Ook zijn er produkten die mensen zelf maken, zoals zeep en kruiden thee. Super fijn om ook hier aan deel te mogen nemen.
Zaterdag hebben we wat slechter weer en iedereen is nog wat moe van gisteren. We doen lekker rustig aan en ik teken en aquarel wat. Ik vond een youtube filmpje van een one line tekening.
Het is hier geen fantastisch mooi weer. Veel bewolking en af en toe een bui. Toch ontstaat het idee om naar de zee te gaan van maandag tm woensdag. Dino weet een mooie plek, waar je met de camper aan het strand kan staan. Cody zou ook graag mee willen en daar dan in een tent slapen. We gaan even wachten wat het weer verder gaat doen hier. De zondag kabbelt ook rustig voorbij.
Maandagochtend maken we de plannen om naar het strand te gaan compleet. Rick overtuigd Rosie om ook mee te gaan en Bror, de zoon van Gry, die loopt hier rond en wil ook graag mee. Bror is een jongen die meer aandacht vraagt en niet helemaal vanzelf lekker in de groep valt. Mij lijkt het beter om hem niet mee te nemen, dus ik zeg dat de camper vol is. Cody en Rosie geven aan dat hun tenten vol zijn. Dino daarintegen roept meteen dat hij wel mee kan als zijn moeder een tent kan regelen. Gry en Bror gaan meteen op pad en alle kinderen beginnen te mopperen. Ze willen niet de Bror mee gaat. Ik heb ook geen zin in een extra kind erbij. Dino verzekerd ons dat zij. bror onder haar hoede neemt.
Om 12 uur gaan we eindelijk op pad. Op dat moment merken we ook dat onze waterdruk niet meer werkt. We kunnen er nu niets mee, dus besluiten extra water te kopen in de supermarkt. Het strand is 1 uur en 15 minuten rijden en we doen nog boodschappen onderweg. Bij het strand aangekomen is Dino er al. Ze zet Rick, Rosie, haar eigen dochter Filou en de tent uit haar camper en vertrekt dan voor boodschappen. Rick en Rosie gaan de eerste tent opzetten.
De tent opzetten lukt helemaal niet. Onder het zand zit een rots of betonnen plaat. Ook regent het af en toe en wij zijn alleen met 7 kinderen die de camper dan in willen. We worden er niet heel vrolijk van. Tim gaat opzoek naar een andere plek voor de tenten en vindt er één in het bos naast het strand. We besluiten dat wij dan ook met de camper zo dicht mogelijk bij de tenten gaan staan en moeten ons plekje aan het strand opgeven. Dino is ondertussen al 1,5 uur weg en dat vinden we niet echt tof. Bror wil eigenlijk alleen maar in onze camper zijn. Hij vraagt of hij mag x-boxen, wat echt niet gaat gebeuren en begint te roepen dat hij wel in onze camper gaat slapen. Dit gaat dus echt niet gebeuren.
We beginnen aan de tweede tent, want in het bos lukt het wel. Ondertussen wordt duidelijk dat de kinderen hebben afgesproken dat Max bij Cody gaat slapen en Rick bij Rosie. Die laatste combi voelt toch een beetje gek. Rosie is net een jongen en geeft aan lesbisch te zijn, maar met die pubers weet je het maar nooit. Aan de andere, mochten ze ontdek je plekje willen spelen, dan wil je ook niet dat ze ergens in de bosjes gaan liggen. Dus ik verzeker Rick dat we geen opa en oma willen worden en ik krijg een extreem geergerde kreun terug haha.
Bror’s tent blijkt een, niet waterdicht, strandtentjes te zijn en kan dus niet opgezet worden. Ondertussen krijg ik een app dat de auto niet door gaat. De eigenaar heeft besloten om hem te houden. Dino is nog nergens te bekennen en Bror is al een slaapplek in de camper aan het uitzoeken. Heisa, ik voel overal HEISA. Ik bel Dino en die neemt niet op. Ik stuur haar een bericht dat het hier niet lekker gaat. Ik zeg tegen Max, dat hij in de camper slaapt en tegen Cody dat Bror bij hem komt liggen en als iemand het er niet mee eens is, dan gaan we NU terug naar huis. Er wordt vlug ingestemd en iedereen gaat snel op het strand spelen.
Om 18:00uur komt Dino aankakken en zij parkeert wel aan het strand uit het zicht van ons en de tenten. Ik maak haar ook even duidelijk dat haar afwezigheid niet heel tof was. Na 10x excuses gaan we op pad. Er is een festival in het volgende dorpje en Dino wil met de campers gaan, maar wij willen lopen. Het is 30 minuten lopen en de camper staat al klaar voor de nacht. Het lijkt ons een prima wandeling zo door het bos.
We lopen er met zijn alle heen en gaan opzoek naar iets te eten. Terwijl we op ons eten staan te wachten begint het te regenen en niet heel zachtjes. Iedereen negeert de regen en als ik zit te eten dan gooit de mevrouw van het kraampje haar jas over mij heen. Alsof ze wist dat ik dat echt even nodig had. We zitten wel onder een parasol, maar de jas houdt mij lekker warm en het eten is super lekker. Iedereen knapt op van het eten en we verkennen het festival verder. Er zit een kleine kermis achter. Alle kinderen hebben geld meegekregen en dat gaan we nu even verbrassen.
Een vriend van Dino is er ook en hij stelt voor om drie keer te rijden om ons terug te brengen, maar Dino verzekerd hem dat wij erop stonden om te lopen, dus dat we nu ook terug lopen. Bedankt Dino. Ik maak even een notitie in mijn hoofd dat ik nooit meer met haar op pad ga. Om 00:15uur zijn we terug bij de tenten en camper en dan zien we boven het festival een groot vuurwerk de lucht in gaan. Iedereen kruipt snel in bed en gaat slapen. Ondanks de slechte start en het weer, hebben we toch een leuke dag en zeker avond gehad.
Als ik om 8 uur wakker word, ben ik blij dat niemand aan de camper deur is komen kloppen. Ik ga even snel een rondje over het strand lopen voordat iedereen wakker is. Op het strand zie ik Cody en Bror al zitten. Ik loop er heen en ze vertellen al een tijd wakker te zijn. Ik stel voor om een boterham voor ze te maken en dat willen ze wel. Rick en Rosie zijn ook wakker en met al die kinderen lijk ik wel een boterhammen tapper. Iedereen gaat weer spelen en ze komen af en toe even langs voor een vraag, snoep of om met natte zandkleren even binnen te lopen. Tim en ik zitten toch enorm te balen dat de auto is afgezegd en al die vieze kinderen maken het niet makkelijker. Om 11 uur komt Dino aankakken. Ze zegt dat haar kinderen van uitslapen houden en zij was lekker even hardlopen. Ze had op weg naar ons, aan de kinderen gevraagd of ze iets wilde eten, maar ze kreeg als antwoord dat ik dat al gedaan had. Hoe heb je dat gedaan vraagt ze????? Eh tja, ik had extra veel brood en beleg meegenomen, want ik wist dat er 8 kinderen mee naar het strand gingen. Well done you, krijg ik terug. Ik vraag of zij de kinderen misschien wil bezighouden, want ik ben er wel even klaar mee. Ze belooft een spel met ze te gaan doen, maar eigenlijk heeft zij, of ik, mazzel dat het weer opklaart en iedereen gaat zwemmen en spelen. Ik ga even over het strand wandelen. Helaas lopen de onderhandelingen voor het huis en land wat we willen ook stil. Één van de erfgenamen laat niets van zich horen. Zij is degene die de opbrengst van dit huis krijgt, maar zij heeft ruzie met alle andere eigenaren. Hagira noemt haar de boze zus. Haar oudere zus heeft een eerder te erven huis toegeëigend, vlak voordat de tante overleed en zonder overleg. De jongere zus krijgt dan het huis dat wij willen als erfenis. De oudere zus heeft alleen gevraagd of ze toch niet wat kan krijgen. De jonge zus is alleen nog zo extreem boos om wat er toen gebeurt is dat ze vast zit in die boosheid en dat die oudere zus nu ook een deel wil is niet te geloven natuurlijk. Vandaar dus de benaming, de angry sister. Alleen zij houdt dus alles tegen. Volgens Hagira is ze best arm en kan ze het geld super goed gebruiken. Hagira heeft dan ook gezegd dat ze het geld zelf moet houden en alleen Lurdus, de eigenaresse van de ruïne die krijgt €4000,-
Tim en ik maken een plan. De kinderen hebben niet veel geslapen en zijn erg moe. Wij willen eigenlijk zo snel mogelijk een nieuwe auto zien te vinden en we willen een fiets voor Rick kopen. Phil en Siobhan komen vanmiddag naar het strand. Ik en Dino besluiten hun te appe dat ze naast hun eigen kinderen ook Bror mee moeten nemen naar huis. Dino blijft hier nog een week en wij gaan in de omgeving van Coimbra slapen, zodat we morgenochtend op auto jacht kunnen.
Het weer is ’s middags best aardig, maar de zee heeft een rode vlag gekregen en er mag niet gezwommen worden. Om 16:00uur worden Rosie, Cody en Broer opgehaald en Om 17:00 uur gaan we op pad. We gaan eerst naar de Decathlon voor een fiets voor Rick, dan hebben we morgen alle tijd voor de auto jacht. Ook kopen we voor alle kinderen een helm, want dat is verplicht hier in Portugal en met die bergen en wegen zonder fietspad, zeker geen overbodige luxe. We vinden een mooie fiets, maar hij is niet op voorraad. We mogen het showmodel meenemen, maar die heeft best veel krassen en we krijgen geen korting. In Coimbra zit ook een Decathlon en die heeft de fiets wel op voorraad. We gaan snel ergens wat eten en zoeken dan een slaapplek voor de nacht.
De volgende morgen is het woensdag 6 september. Vandaag is het Rosie haar verjaardag, dus Rick wil graag op tijd terug zijn bij hun thuis. Op de plek waar we staan is een wasserette, dus ik zet heel vroeg een was aan en daarna gaan we meteen op pad. De was kan ik vanmiddag dan gelijk ophangen als we terug zijn. Nu dus eerst naar de Decathlon om de fiets te kopen. We willen dit snel doen om daarna auto’s te gaan kijken, maar de verkoper van de Decathlon is het niet eens met onze keuze. Hij legt uit dat we nu echt de basis van de basis fietsen hebben uitgekozen en voor €59,- meer hebben we een fiets die echt een stuk beter is. Hij weet ons te overtuigen en we nemen de iets duurdere. De fiets moet nog gemonteerd en nagekeken worden en hij wil er voor ons wel een spatbord op monteren. Al met al zijn we 1,5 uur bezig en daarna helemaal klaar met winkelen.
We rijden daarna naar een auto dealer, maar hij is gesloten. We kijken wel even naar de auto’s, maar wat zijn ze oud en super veel kilometers en dan echt nog duur. Een kilometerstand van 3 ton is heel normaal. Een deuk in je bumper of een kapotte lamp erbij en dan gewoon nog €10.000,- vragen. Ook de recenties van veel auto dealers zijn echt super slecht. Wij hebben hier echt helemaal geen poep zin in. We rijden terug naar onze plek bij Phil en Siobhan.
De kinderen gaan meteen lekker spelen en wij kunnen even de camper opruimen en rustig aan doen. Het is vandaag ook super mooi weer. In de avond eten we met zijn alle taart voor Rosie haar verjaardag.
De donderdag gaan we gebruiken om de waterdruk weer aan de praat te krijgen. Het kan een kapotte zekering zijn, maar daarvoor moeten de accus eruit gehaald worden. Ook kan het motortje kapot zijn of alles wat ertussen zit. Fea wordt gevraagd om bij Elin te gaan spelen, dus eerst brengen we haar daarheen. Terwijl we daar zijn komen ze op het idee om er gelijk een slaapfeestje van te maken. Dat vinden we best spannend, want Fea is nog nooit bij een vriendinnetje blijven slapen, maar voor alles is een eerste keer. We hebben ook nog een afspraak met Jonty, een Engelsman die hier al een tijdje woont. Hij is een appartementje aan het opknappen, maar hij gaat vanaf oktober altijd naar de Algarve om de natte winter hier te overbruggen. We kunnen zijn appartement huren voor deze maanden. We gaan even kijken en overleggen. Er zijn een aantal nadelen. Het is boven op de berg en juist op de berg is de winter het natst en koudst. Je kan zelfs dagen lang in de mist zitten. De camper kan niet in de buurt geparkeerd worden en nu is de keuken en badkamer nog niet af. Het zal dus gloednieuw zijn als wij erin komen en gebruikt als wij er na een half jaar uit gaan. Ik weet niet of Jonty het tof vindt om in een gebruikt appartement terug te komen. We slaan het dus af. Hij kent wel nog iemand met een hotel en zij zoekt iemand die op haar hotel wil letten. Hij belt haar en maakt een afspraak voor ons om er morgen te gaan kijken.
We gaan terug naar onze plek en we gaan de waterdruk eens onder de loep nemen. We halen de accus los om de zekeringen te bekijken. Maar het is een best gedoe om de accus los te halen en toch te laten werken, zodat we kunnen zien waar het mis gaat. De zekeringen lijken goed, maar er staat geen stroom op de waterpomp. Na lang nadenken en kijken bedenk ik dat het knopje van de waterdruk misschien stuk is. Onze waterdruk was al eerder stuk in Zweden. Ronald heeft het toen losgekoppeld van het moederbord van de camper. Wij moeten handmatig onze waterpomp aanzetten met een lichtknopje. We trekken het knopje open en dan zien we meteen dat dat het probleem is, want alles in het knopje is geoxideerd. We maken alles in het knopje schoon en poetsen het weer op. Als we het in elkaar zetten dan werkt alles weer. Ajeto! Tijd om met de voetjes omhoog te gaan zitten. We gaan online naar auto’s zoeken. Ik vind een Dacia in Lissabon. Tim zou graag een Dacia willen. Het lijkt hem een hele praktische auto om in Portugal te hebben. Ik maak een kijkafspraak.
Vrijdagochtend gaan de jongens met de fiets naar de Forestschool en Fea gaat met Elin er heen. Wij hoeven dus niet op pad, maar moeten wel op pad, want we hebben afgesproken bij de opslag hier in Portugal. Steve de verhuizer gaat een maand op vakantie. Op de terugweg haald hij de spullen op die nog in Nederland staan, maar nu gaan we even kijken hoe alles erbij staat en wil ik mijn waterfilter ophalen. Ik heb een Neos van Aqualine gekocht. Het plan was, dat we met onze eigen auto zouden gaan en die dan vol laden met spullen die we kunnen gebruiken. We hebben nu nog geen auto, maar Liza die ook in de buurt staat met de camper en hun auto mee hebben, die komt ons helpen. De opslag is geen officiële opslag. Steve heeft dit gebouw een keer gekocht om het appartement er boven te verhuren. De beneden ruimte is een grote ruimte en drie mensen hebben hier spullen staan. Helaas is alles zo opgestapeld dat ik niets kan vinden van wat ik mee wilde nemen. Gelukkig lukt het wel om de waterfilter te vinden.
Liza brengt onze spullen naar onze camper die iets verderop staat en wij gaan ieder weer onze weg. Wij hebben afgesproken bij het hotel die oppas zoekt. Voor de winter mogen we ook op het grote land van Phil en Siobhan staan. Er is daar een schuur die we kunnen gebruiken, maar als we pech hebben en het wordt weer een hele natte winter, dan gaan we het daar niet super leuk hebben. Als we iets anders, betaalbaars kunnen vinden dan doen we dat liever. Terwijl we richting het hotel rijden, doet onze camper gek. Hij schud heel erg tijdens het rijden. We kunnen niet eens normaal praten. Wat is dit nou weer! Het hotel is gelukkig heel dichtbij en we rijden toch eerst daar maar heen. Bij het hotel ontmoeten we Sharron. Wij staan eigenlijk een beetje vreemd naar onze camper te kijken en we leggen uit dat hij heel raar schud. Ze heeft meteen een plan. Ze laat ons haar b&b even zien en dan zal ze haar buurman er even bijhalen, want die is automonteur, super vriendelijk en spreekt aardig engels. We lopen door de b&b en dan wordt het al snel duidelijk dat ze ons gewoon twee kamers wil verhuren. Alles ziet er keurig uit, maar daar zijn we niet naar opzoek, a €35,- per kamer per nacht. Zij is helemaal niet opzoek naar een oppas, want ze gaat niet weg. Haar man is weg. Het is een misverstand van Jonty. Toch zal ik haar b&b even hier benoemen: airbnb. Een keurig verzorgde b&b. Zelf vind ik alleen de weg een beetje luidruchtig, maar mocht iemand langs willen komen, dan is het zeker een aanrader.
Ze brengt ons snel naar de buurman en legt uit dat we hulp nodig hebben. We ontmoeten automonteur Rui. Hij kijkt snel vanalles na, want hij moet gaan. Hij denkt dat ons wiel niet helemaal rond meer is. Hij vraagt of we om 16:00uur terug kunnen komen, want hij moet nu echt weg. We mogen alleen nog rustig en langzaam rijden van hem. Als we om 16:00uur terug zijn dan kijkt hij alles na. Hij haalt het wiel eraf en zet die in een soort rollerband. Het wiel blijkt toch in orde. Hij trekt en duwt overal tegenaan en kijkt wel 1,5 uur lang naar vanalles wat hij kan bedenken. Ook maakt hij een ritje met Tim, dan blijkt de camper niet meer te schudden. Blijkbaar heeft hij toch ergens het juiste aangeraakt. Hij geeft wat tips die Tim moet doen als de camper weer schud, om uit te sluiten wat het wel en niet kan zijn. We vragen wat we hem moeten betalen, maar hij wil geen geld. We moeten maar terugkomen als er echt iets aan de hand is. We praten nog even over tweedehands auto’s. Ik laat de Dacia van €9.500,- zien. Hij raadt aan om een auto met 2 ton op de teller te kopen en een paar jaar ouder, die zijn rond de €7000,- en zijn nog prima om mee rond te rijden. Sharron vertelt hoe haar spiegels er al twee keer af zijn gereden en Portugezen letten ook niet op een kras of deuk hier of daar. Zij raadt ons aan om niet een te mooie auto te kopen.
De camper rijdt weer als een zonnetje naar onze plek. Ze hebben ons toch weer aan het denken gezet. Ik ga opnieuw op online autojacht. Ik vind een Nissan qashqai uit 2008 voor €7100,- in Coimbra, dat scheelt gelijk ook 1,5 uur rijden met Lissabon. Ik stuur een berichtje.
Nu we niets gaan huren, gaat onze focus weer naar het land van Phil en Siobhan. We willen er wel weer even goed gaan kijken en beginnen aan het leeg halen van de schuur. Zaterdag brengt Phil ons er heen en maken we een begin. De schuur is echt een gaar ding, maar het land is echt een mooie plek. De vorige eigenaar heeft er wel echt een zooi van gemaakt. De schuur zorgt er straks dan in ieder geval voor dat er meer spullen droog kunnen staan. We zitten te denken om er een klein aanrecht te maken en een houtkachel te plaatsen. Er staat een oude camper in de schuur, deze gaat alleen niet open. We moeten nog even inbreken in dat ding. Misschien kunnen we in de camper een soort chillplek maken. Dino komt ook hier te staan. Het is de bedoeling dat zij echt op dit land gaat wonen met nog wat mensen. Er wordt dan ook snel een wc en douche gebouwd. Deze zal per oktober werkzaam zijn. Douche, wc schuur, wat wil een mens nog meer?
Eigenlijk zijn we ondertussen behoorlijk teleurgesteld dat het nog niet gelukt is om ons eigen land en huis te kopen. We begrijpen niet waarom die familie er zo moeilijk over doet. Hagira gaat me morgen, tijdens de family fun day, aan de dochter van de boze zus voorstellen. Wie weet kan zijn iets doen. Wij gaan lekker bij Viavai eten met Quirijn en Marieke en we hebben een super gezellige avond.
Op de family fun day ga ik lintjes in haren vlechten en Marieke die komt schminken. We zitten er helemaal klaar voor, maar het aantal bezoekers blijft een beetje tegenvallen.
We hebben veel fun op de funday en de kinderen vermaken zich supergoed met elkaar. Ik heb een leuk gesprek met de dochter van de boze zus, maar zei zegt meteen dat zij zich er niet mee gaat bemoeien. Wel hoopt de hele familie dat ze het huis echt gaat verkopen. Hagira zegt dat de eigenaresse van de ruïne met ons wil praten. We spreken af dat we dat dinsdag gaan doen.
Dat was me wel even een week. Ik kan wel zeggen dat we er best een beetje moe van zijn. Nog één week vakantie en dan begint het schoolleven weer.