06-02 tm 15-02 We waaien net niet weg.

We zijn dus weer in El Palmar de la Frontera en we staan nog niet stil of we rennen naar het strand. Na ons strandfeest spelen we een spelletje en we maken een plan voor de komende dagen. Tenminste dat proberen we, want het weer voorspelt niet veel goeds en waar ga je dan staan? Jette en ik hebben een verschillend weerbericht.

We spreken af dat we mijn weerbericht aanhouden haha. Wij besluiten in ieder geval nog twee nachten te blijven. Overal langs de kust wordt eigenlijk nog slechter weer verwacht als hier.

Dinsdag worden we toch in stralend weer wakker, dus we hollen weer naar de zee.

Eind van de middag lijkt er toch slecht weer aan te komen. Er is ook nog een Nederlandse familie aangekomen Hilda en Michael. Het zijn vrienden van Jette en Paul. Zij willen samen verder reizen naar Gibraltar, maar omdat het weer daar wel echt heel slecht is, blijven ze hier. Mazzel voor Fea, want ze hebben 3 dochters.

Het is nu woensdag en we hebben vannacht wel wat regen gehad, maar overdag is het toch vooral droog, al is het minder warm. De zee is ook iets onrustiger, dit zorgt ervoor dat de mannen de zee in willen. Paul leent de surfplank van Michael en alle kinderen gaan mee het water in. Niet iedereen houdt het lang vol, maar Rick, Max en Paul blijven lang in het water met de surfplank. Paul probeert te surfen, maar het lukt niet zo. Rick wil het ook is proberen.

Rick is een natuurtalent denk ik, want hij springt zo op de plank whoepwhoep! Max gaat het ook proberen.

Max houdt het toch liever op bodyboarden. Het was in ieder geval weer een heerlijke dag. Als iedereen op bed licht dan kruipen alle ouders in de camper van Jette en Paul. We gaan Dixit spelen met zijn zessen. Wat een geinig spel is dat. Je kiest een kaart en geeft er een beschrijving bij. Iedereen moet ook een kaart opleggen die bij de beschrijving past (of niet) raad iedereen je kaart dan ben je af. Raad niemand je kaart dan ben je ook af. Je moet dus een vage beschrijving geven, maar niet te vaag. Als iemand je kaart kiest, dan krijg je punten. Moeilijk uit te leggen, maar wij vermaakte ons er erg goed mee. Het zijn ook erg mooie kaarten om te zien.

De volgende dag waait het als een malle, dus gaan we het strand op.

Vandaag wordt het een chill dagje. We zetten ’s middag alle kinderen in 1 camper met een film aan en wij volwassen spelen nog is een potje Dixit. Zo komen we de winderige dag wel door. We horen dat het nog wel een paar dagen zo blijft. We besluiten dat we morgen een stukje landinwaarts gaan rijden in de hoop minder wind te vangen. Hilda en Michael trekken weer terug richting Portugal. Ze gaan wel een andere keer naar Gibraltar. Jette en Paul gaan gezellig met ons mee.

Na weer een winderige nacht in de camper nemen we afscheid van Hilda en Michael en gaan we naar Conil voor de was en de boodschappen. Gisteren heb ik nog een tijdje staan kletsen met de vrouw van de receptie. Ik liet haar de plek zien waar ik heen wilde gaan en ze verzekerde mij, dat het er fantastisch mooi is. Ook raadde ze ons een restaurantje aan voor echt goed eten. Er zitten er twee naast elkaar en we moeten vooral naar het tentje dat er slecht uitziet, daar is het eten het best.

Met die tips op zak, gaan we op pad. Het is geen p4n en de vrouw van de receptie vroeg me ook om hem er niet op te zetten om er geen massa tourisme te krijgen. De rit er naar toe is in ieder geval al prachtig en als we er zijn dan gaan we even op verkenning.

Wij worden nog flink door gewaaid, maar dat maakt de omgeving wel goed. Het is hier echt heel mooi.

’s Nachts gaat het nog ff harder waaien en dat houdt de hele dag aan. Jette vraagt of we weer mee gaan wandelen. De jongens hebben echt geen zin, dus die blijven in de camper. Wij gaan graag mee op pad.

Na onze wandeling rusten we even allemaal uit, om rond lunchtijd het restaurant te gaan zoeken. Helaas is het restaurant wat er niet uitziet volgeboekt, dus toch maar naar het restaurant wat er iets beter uitziet. Het is maar iets, want ik geloof niet dat het de Spanjaarden wat kan schelen waar ze zitten. Het is zondag en dan gaan de Spanjaarden massaal met zijn alle op pad. Hier is het ook bijna allemaal gereserveerd, maar ze maken een plekje voor ons. Terwijl wij besteld hebben loopt het restaurant helemaal vol. Het is super grappig om te zien. Wij waren de enige en nu puilt het uit met mensen. Er zijn drie ruimtes met tafels om te eten. Een bar die vol hangt met mensen en er is een klein supermarktje bij.

Rick wil de wild zwijn ribbetjes graag proberen, alle andere kinderen nemen het kindermenu met kipschnitzel. Mazzel voor Rick, want de kipschnitzel is niet te vreten. Verder smaakt het eten allemaal heerlijk. We hebben alleen een beetje pech, want de chocoladetaart is uitverkocht. Nu had ik bij het andere restaurant een volle vitrine gezien met taarten. Jette en ik lopen daar nog even heen om te vragen of we taart kunnen meenemen. Als we de deur open doen dan komen er bijna mensen uit vallen zo druk is het daar. Ook hier een bar vol mensen, twee eetruimtes en in de hal staan twee statafels. Gelukkig is er nog taart en kunnen we het meenemen.

Terug bij de camper mogen de kinderen lekker relaxen terwijl wij een potje Dixit spelen met taart. We hebben zoveel gegeten dat we ’s avonds alleen nog een boterham eten. De wind wiebelt ons deze avond ook weer in slaap.

Maandag 13 februari worden we wakker met nog meer wind. Het lijkt ons zo heerlijk om op deze plek te kunnen zijn met mooi rustig weer. Al is dit ook wel tof. Vandaag gaan we afscheid nemen van Jette en de mannen. Vast niet voor lang, want we passen goed bij elkaar. Onze camper moet morgen gekeurd worden, dus wij gaan naar Marbella. Jette en Paul gaan verder het binnenland in. Voordat we weg gaan, gaan we nog even de grote brug die we gisteren tegen kwamen aan Rick en Max laten zien.

Wat een wind hè. Ik krijg er een beetje de kriebels van op de brug. Het gaat echt mega hard tekeer met af en toe echte harde rukwinden. Ik neem Dea bij de hand en haal haar vast van de brug af voordat ze wegwaait. Gelukkig volgt de rest me al snel. Op het vaste land is de wind nog wel enigszins te doen. Na de wandeling en een dikke knuffel gaat ieder zijn eigen weg. We twijfelen waar we precies heen gaan, maar we kiezen uiteindelijk toch om vast goed dichtbij de keuringsplek te gaan staan. Het is toch wat spannend een keuring in een vreemd land. We rijden naar p4n# 163589. Marbella is een beetje een jetset stad, overal zijn tennisbanen en golfbanen. Terwijl we naar onze bestemming rijden komen we langs country clubs en sport resort en veel dure auto’s. Ineens rijden we langs een bouwval en we verbazen ons als we de hoek om zijn.

We komen bij een prachtig mooi meer en een speeltuin. Er is niet veel plek voor ons om te staan, maar we kunnen precies naast de speeltuin staan. Als we een klein stukje lopen dan komen we een schildpad tegen. Hier is gelukkig bijna geen wind.

Na een lekkere nacht slapen moeten we ons nog zien te vermaken tot 16.15uur voor de keuring. Eigenlijk best een irritante tijd. We gaan eerst chillen en spelen in de speeltuin. Daarna besluiten we langs de Nederlandse supermarkt te rijden en de gewone supermarkt. We gaan ook ons gas weer vullen en de diesel. Alles zo bij elkaar zijn we de dag toch prima doorgekomen. We wachten ook nog op een pakketje vanuit Nederland. Er zijn wat dingen stuk aan de camper. Ook lag mijn campings kortingspas voor 2023 bij mijn vader. We gebruiken hem niet veel, maar het is toch zonde als je geen korting krijgt terwijl je wel lid bent. Een vriendin van mij heb ik twee weken terug gebombardeerd met pakketjes en mijn vader stuurde de pas op. Zij heeft er 1 pakket van gemaakt en het via Vinted naar een ophaalpunt in Spanje gestuurd. Ik hoor je denken, waarom Vinted, maar de verzendkosten zijn dan laag. Ik betaalde nu €4,30 en €1,- om iets van haar te kopen (anders werkt vinted niet mee) zij maakte er een groot pakket van en ik koos een ophaalpunt. Het pakket is er vandaag helaas nog niet. Maar nu eerst op naar de camperkeuring.

In Spanje is een keuring een soort lopende band werk. Ze voeren hier ook geen reparaties uit. Je rijdt door een straatje met allemaal keur punten. Eerste stop is alle lampjes, de gordels, de toeter en knopjes. Ik had ff geen rekening gehouden met de gordels achterin, maar de man komt dus gewoon je camper in om ze te controleren en ook de camperdeur gooit hij even twee keer dicht. Bij het tweede punt moet je gasgeven en remmen en bij punt drie kijkt hij onder de auto en worden je wielen geschud. Bij punt één was er even overleg met de manager, maar wij hoorde verder niets. Na de keuring moesten wij terug naar binnen. Daar hoorde we dat één lampje van het kenteken het niet deed. Als we morgen terug kunnen komen met een gemaakt lampje dan worden we morgen goedgekeurd. Ze plant ons in om 14:15uur. Terug in de camper zoek ik auto onderdelen en er zit een winkel op 2 min. rijden. Op de parkeerplaats halen we het oude lampje eruit en met lampje lopen we naar de winkel. Gelukkig heeft de man dezelfde lampjes en we zijn er zelf verbaasd van, maar 30 minuten na de keuring rijden we alweer rond met een gemaakt lampje.

Nu moeten we alleen tot morgen 14:15 uur wachten om het te laten zien. We besluiten terug te rijden naar het plekje waar we stonden. We gaan lekker de bitterballen eten die we in de nl super gekocht hebben. Gelukkig is ons plekje bij de speeltuin nog vrij en er staan nu ook andere Duitse camperaars iets verderop.

De mannen maken een vuurtje om op te koken. Als het donker is dan lopen er padden langs het water. Max durft er één te pakken. De andere camperaars komen ook even bij ons vuurtje. Zij hebben worstjes meegenomen. Ze zijn alleen niet echt spraakzaam.

De volgende dag chille we lekker weer in en rond de camper. De kindjes van de andere camper spelen met Fea in de speeltuin en ik doe mijn yoga. We hebben mazzel, want het pakketje is ook aangekomen. Om 13:30uur gaan we op pad. Als Tim keert zie ik dat één lampje aan de zijkant het niet doet. Kak! Nu is het te kort tijd om die te maken voor de controle. We doen even een schietgebedje dat ze echt alleen naar het lampje bij het kenteken kijken.

Gelukkig, die mazzel hebben we en even later vervolgen wij onze reis met een vers Nederlands keuringsrapport op zak. Wij kunnen weer een jaar voort. Nu eerst snel het pakket ophalen en dan gaan we naar Ronda.