Rijden rijden rijden in een wagentje……. en zo gingen we over de grens naar Denemarken!
We stoppen als eerste dicht bij de grens bij een camperplaats. De recensies wisselen, maar we besluiten zelf te gaan kijken. Daar aangekomen zien de plekken er prima uit. We staan naast de sportvelden en er is ruimte om te spelen. We besluiten naast de strook bomen te parkeren voor de katten. Het is een smalle strook van 3 meter diep en ongeveer 25 meter lang. Het is precies dicht genoeg begroeid, zodat er geen mensen doorheen lopen. Wij gaan onze luifel uitdraaien en stoelen neerzetten. De kinderen vallen aan op de wifi die hier op de camping rond gaat. Best lekker om weer even onbeperkt wifi te hebben. Onze bundels zijn nu op, dus zelf zijn we er ook van afhankelijk. Als alles staat dan zoeken we een supermarkt op. Even lekkere dingen, ehhh avondeten halen. We komen met beide thuis haha. Rick kookt vanavond aardappel wafels en worstjes op de skottel.
De katten besluiten ook even de poten te strekken en gaan het bosje in. Ik ga aan mijn blog werken, want via mijn telefoon krijg ik mijn vers geschreven blog niet online. Hij weigert de foto’s te uploaden. Ik besluit om de sitebuilder op Ricks laptop te instaleren en dan kan ik als er wifi is, lekker op de laptop werken. Het is even puzzelen hoe het moet en ik ben alle wachtwoorden vergeten natuurlijk. Alles stond geprogrammeerd op ons computer thuis. Ik denk dat het gelukt is en dat alles geregeld is, maar dan zie ik dat mijn site leeg is WAT. Op mijn app is alles er nog, maar het lijkt niet met elkaar te matchen. Ik verwijder alles van de laptop in de hoop dat alles het weer doet, maar helaas KAK KAK KAKKER DE KAK!
Sikkie komt ondertussen een vers gevangen muisje brengen. Hij legt hem voor de deur en is helemaal trots op zijn muis. Hij gaat nog even in het bosje spelen en het begint al wat later te worden. Ik zit te prutsen met mijn site, maar het lukt niet. Ik raak totaal gefrustreerd en kan die laptop wel door de camper gooien. Iets met heisa. Ik ga douchen en verbaas me hoe goor de douches zijn. Eerst maar even een trekker over de vloer. Ondanks de vieze randen is de douche echt heerlijk. We hebben gemerkt dat het op de campings vaak crisis douches zijn. ze gaan steeds uit en de temperatuur wil ook nog wel eens wisselen. Deze douche heeft een gewone douche kop. Gaat gewoon aan en blijft warm aaahhhhh heerlijk. Met je ogen dicht zie je de viezigheid ook niet, heerlijk.
Als ik terug kom, roep ik de katten om te gaan slapen. Lientje komt aangerend en springt naar binnen. Ik roep Sikkie nog een paar keer, maar hij komt niet. Nou ja, hij komt wel vaker later en hij is al een keer terug gekomen, dus hij weet de weg. Maar ’s nachts horen we akelig dieren geschreeuw vlak naast de camper. Ik spring uit bed en ga Sikkie zoeken. Helaas komt hij niet. Een beetje ongerust ga ik weer slapen. Twee uur later horen we het geschreeuw weer. Nu is Rick ook wakker en samen gaan we Sikkie zoeken. We lopen rond het bosje en we roepen, maar nog steeds geen Sik. Het is vijf uur in de ochtend. We hopen dat Sikkie straks zelfs thuis komt en anders gaan we in het bosje zoeken zodra iedereen wakker is.
Sikkie is er ’s morgens niet en we zoeken ons suf. We gaan de hele camping over. Omdat Sikkie er niet is, besluiten we een dag bij te betalen. We kunnen niet weg als Sik er niet is. De hele dag is iedereen een beetje ontdaan en we hangen een beetje aan de wifi of we lopen te roepen op de camping. Vooral het schreeuwen zit me niet lekker. Wat zou als Sikkie gewond is en hulp nodig heeft?
Gisteren hadden we gezien dat er hier een keuken met ovens is, die iedereen mag gebruiken. De jongens hebben trek in pizza. Eerst dus even boodschappen doen en pizza halen. Hier zitten ook 3 supermarkten naast elkaar. Het valt me op dat er niet veel keuze is in pizza. Er is een pizza salami, een pizza Hawaï, margarita en een vega pizza. We gaan nog even bij de andere kijken, maar ook daar is niet meer keuze en bij nummer 3 ook niet. De Denen houden niet zo van die kant en klaar pizza’s denk ik. Nou ja, er is precies genoeg keuze voor ons. Ik werk weer verder aan mijn site en besluit dat als ik alles opnieuw moet bouwen, dat ik www.kleurigkind.nl even leeg laat. Ik zal www.heisaindecamper.nl de komende tijd weer opbouwen. Ook de oude blogs ga ik terug zetten, maar dat is best gedoe, dus kost wat tijd. Mocht je een notificatie aan hebben gehad, dan moet je dat denk ik even opnieuw doen.
We gaan de nacht in zonder Sikkie en dat voelt zo rot. We speuren internet af of ze vermist sites hebben. Ik vind het een en ander op facebook. Tim en ik lopen nog is een rondje midden in de nacht met zaklantaarns en als we gaan slapen hopen we maar dat hij zelf de weg weer vindt. Ondertussen begint Denemarken massaal mijn vermist bericht te delen en overal krijg ik tips waar ik hem aan kan melden en waar we kunnen kijken. De volgende dag staat in teken van Sikkie zoeken. Op facebook heeft iemand een link gestuurd van een gevonden kat die sprekend op Sikkie lijkt. Alleen is het wel 3,5 uur rijden hier vandaan. We willen bellen, maar mijn bundel is op en Tims telefoon belt niet. We sturen gelijk een mail en Tim mailt een dierenarts. Het blijkt dat Sik zijn chip niet Europees geregistreerd is. Hij staat geregistreerd bij de NDG en hoort wel Europees bekent te zijn. Ook dat nog. Stel een Deens dierenarts vindt hem, dan kunnen ze ons niet eens bellen. We gaan opzoek naar de plaatselijke dierenarts, maar de Deense taal is zo anders, dat we met google weinig vinden. We hebben een ingeving. Ricks telefoon kan wel bellen en Tim belt naar de opvang waar ze die kat gevonden hebben. De mevrouw zegt dat ze over een uur op de opvang is en dan zal kijken. Ze denkt niet dat het hem is, want het is geen grote kat en hij heeft geen chip. twee uur later mailt ze dat hij het echt niet is.
We besluiten naar de vvv te lopen voor een adres van een dierenarts. Ze vindt er een voor ons en wij kunnen op pad. We besluiten eerst wat te eten in het dorpje en we komen een kebabzaakje tegen. Lekker Deense dingen proberen hahaha. Het smaakt prima. Tim wil 2 paraplu’s kopen, maar ik vind dat zo onzin. We hebben bij de camper een paraplu liggen en het regent bijna niet. Na het broodje Doner gaan we richting de dierenarts. Het was een klein stukje zij het meisje van de vvv. Als we 5 minuten lopen dan begint het toch te hozen en wij hebben geen paraplu! Mijn kinderen zijn me dankbaar. we besluiten snel te gaan schuilen onder iemands afdakje. Die dierenarts is toch een stevige stukje lopen, maar uit eindelijk vinden we het. Ze zet Sikkie in het Deense kattenregister en ze gaat het in de gaten houden ze hem vinden. We hebben nu wel echt alles gedaan om Sik te kunnen vinden. Het is nu aan hem om bij mensen te gaan zeuren, zodat iemand hem vindt. Of dat hij zijn weg zelf nog terug vindt.
We besluiten om morgen nog een dagje bij te boeken en brengen de kinderen naar bed. Als iedereen ligt en wij een plekje zoeken op de bank horen we ineens: MIEUW. Tim staat het dichts bij de deur en ik zeg DOE OPEN! Tim wil eerst zijn slippers zoeken, maar dan horen we weer MIEUW en Tim doet snel de deur open.
Hij komt heel blij binnen, alsof er niets aan de hand is en knuffelt iedereen, daarna gaat hij snel slapen.
Pfff wat een avontuur weer. We slapen allemaal heel lekker en de volgende ochtend pakken we met goede zin onze spullen in.
We are back on tour!